به گزارش اقتصادنیوز به نقل از انتخاب، در ادامه این مطلب آمده است: اکنون اسد از فضای انزوا خارج می شود، جایی که تنها دسترسی واقعی او به جهان خارج از طریق متحدانش یعنی ایران و روسیه است.
همزمان با سفر نمادین رئیس جمهور سوریه به امارات، ابوظبی در ماجرای تهاجم روسیه به اوکراین در وضعیتی بینابینی قرار گرفته است. امارات متحده عربی در رای گیری شورای امنیت سازمان ملل متحد در محکومیت تهاجم روسیه در اوایل ماه مارس، رای ممتنع داد و به نظر می رسد که در حال بررسی نظم نوظهور جهانی به همراه چین و هند است.
در سال گذشته، امارات متحده عربی برای پذیرش حکومت سوریه در منطقه تلاش کرده، مصر نیز روی خوش به اسد نشان داده است. استدلال آنها این است که حکومت اسد نوعی سنگر در برابر هرج و مرج ناشی از جنگ داخلی سوریه است.
برای مصر و امارات، اخوان المسلمین و ارتباطش با حماس و آنکارا برای منطقه تهدید به حساب می آید.
شایان ذکر است که امارات نیز روابط خود را با آنکارا را بهبود بخشیده است. رئیس اسرائیل از ترکیه نیز دیدن کرد، پس این سفرها، تنها یک کشاکش ساده ی ائتلاف ها در منطقه نیست.
در همین راستا، امارات تلاش کرده است روابط خود را با ایران بهبود بخشد. خیلی چیزها در خاورمیانه به آرامی در حال تغییر هستند. این درحالی است که برجام در حال احیاست و ترکیه با بی اعتنایی در واشنگتن مواجه است و برداشت عمومی در منطقه این است که امریکا در حال خروج از خاورمیانه است.
سفر اسد همچنین می تواند پیامدهایی برای میزبانی اسد از نیروهای ایرانی داشته باشد که اسرائیل را از سوریه تهدید می کنند. اگر اسد احساس کند از ابوظبی حمایت بیشتری دریافت می کند، او ممکن است متقاعد شود که که حضور ایران را در سوریه کاهش دهد. تهران قاعدتا با این موضوع مخالف است و احتمالاً «نه» خواهد گفت.
با این وجود، این موضوع می تواند به اسد فضایی برای مانور بدهد. در اوایل دهه 2000، علائمی وجود داشت مبنی بر اینکه اسد ممکن است از ایران دور شود و حتی به دنبال روابط نزدیک‌تر نه تنها با غرب، بلکه با اسرائیل برود. این البته مربوط به گذشته ای بسیار دور است. اما اکنون امارات با اسرائیل روابط دارد. این بدان معناست که منطقه با نظم جهانی جدیدی روبرو است.
این سفر به وضوح برای روابط سوریه و امارات مهم است و ممکن است منجر به سفرهای رسمی اسد به سراسر منطقه شود. در همین راستا، مصر می تواند کشور بعدی باشد. سوریه در حال حاضر روابط خوبی با عراق و ایران دارد.
کاملاً ممکن است که ترکیه نیز روزی سعی کند روابط خود را با دمشق احیا کند. این احتمالاً به معنای خروج ترکیه از سوریه است. ترکیه چهار سال است که منطقه عفرین سوریه را به‌طور بی‌رحمانه‌ای اشغال کرده، و این منطقه را از وجود کردها پاکسازی کرده است. همچنین، اقلیت‌های مذهبی مانند ایزدی‌ها را آزار می‌دهد و افراط گرایان خود را در این منطقه اسکان داده است. ترکیه بسیاری از افراط گرایان از جمله داعش را قادر ساخته تا در مناطق نزدیک به مرز عفرین و ادلب دکانی راه اندازی کنند. این سیاست احتمالاً باید پایان یابد تا حکومت سوریه و ترکیه آشتی کنند.
در حال حاضر، دعوت امارات متحده عربی و میزبانی از اسد یک بیانیه مهم خطاب به منطقه و غرب است. غرب اکنون درگیر مخالفت با جنگ روسیه در اوکراین است. روسیه با درس گرفتن از جنگ سوریه، حملات خود به غیرنظامیان در اوکراین را تقویت کرد.
روسیه تا حد زیادی در سوریه به دلیل جنایات جنگی خود از مجازات مصون ماند. اکنون سوال این است که آیا کشورهای غربی از دیدن اسد که متحد کلیدی روسیه است، در امارات خشمگین خواهند شد؟ یا آنها به امارات به عنوان یک برقرار کننده صلح در سراسر منطقه نگاه خواهند کرد؟
