کلانشهر تبریز هم مانند دیگر کلانشهرهای ایران در تعطیلات عید نوروز میزبان مسافران و گردشگرانی است که بازدید از بازار تاریخی تبریز حتما جزو برنامه‌های تفریحی‌شان بوده و شاید برای سر زدن به همین سازه آجری مسافت طولانی را پیموده‌اند، اما گردشگران از چند و چون کار بی‌خبر هستند و نمی‌دانند اصناف و کسبه‌ی تبریز در حرکتی خودجوش و خلاقانه چه در بازار و چه در دیگر جاها رسمی خلاف دیگر کلانشهرها دارند و همه ساله تعطیلات عید را بهترین فرصت برای استراحت و سفر و دید و بازدید می‌دانند.
اگر چه با نگاهی منطقی به آمارها و مشاهدات میدانی و با توجه به شرایط آب و هوایی و نبود زیرساخت‌های چندان مناسب گردشگری، تعداد گردشگرانی که به کلانشهر تبریز سفر می‌کنند، قابل مقایسه با تعداد گردشگران کلانشهرهایی مانند شیراز و اصفهان نیست، اما علاوه بر برخی شیوه‌های مدیریتی نادرست، اصناف و کسبه‌ی محترم بازار و سایر مراکز خرید مانند پیاده راه تربیت تبریز هم از هیچ تلاشی برای فراری دادن گردشگران و مسافران دریغ نمی‌کنند.
این روزها از هر طرف که وارد بازار تبریز می‌شوید، دالان‌ها و سراها شما را به تماشای ژانر وحشت دعوت می‌کنند، چرا که نه چراغی روشن و نه دکانی باز است و بازار مسقف و تاریخی به بازاری خالی از اصناف و سازه‌ای متروک می‌ماند که مسافران برای اولین بار در آن پا می‌گذارند، هر چند که در دیگر مراکز خرید و خیابان‌های تبریز هم خبری از شور عید و میزبانی نیست و تا چشم یاری می‌کند، خاموشی است.
به گزارش ایسنا، تعداد بسیار معدودی از دکان‌ها در بازار تبریز مانند عطاری‌ها دایر هستند، اما تعداد انگشت شماری مغازه‌ی فعال در بازاری به آن وسعت چنگی به دل نمی‌زند و مسافران ناآشنا که سردرگمی‌شان از وضعیت موجود مشخص است، در انتظار راهنمایی کاربلد و چراغی روشن نشسته‌اند.
تیمچه مظفریه (بازار فرش) در این میان با همان بساط چای و سماورهای معروف و بازار کفاشان، تنها قسمت‌های فعال بازار بزرگ و تاریخی تبریز هستند که آبروی بهار سپیدپوش تبریز را خریده و چراغ بازار را روشن نگه داشته‌اند، بطوریکه پس از گذر از تاریکی و درهای بسته بازار محله دوه‌چی تا بازار تاریخی تبریز، چشم شما پس از ظلماتی طولانی به نور و نگاه‌های عاشقانه‌ی مسافران به طنازی رنگ‌های فرش‌های ایرانی، روشن می‌شود.
یکی از اصناف می‌گوید: صبح بازار در دومین روز عید، خوفناک بود، نه چراغی و نه دکانی، و آقایی را که دم تیمچه مظفریه بساط چای فروشی دارد، مسبب اصلی دایر بودن دکان‌های این تیمچه می‌داند و معتقد است اصناف در قبال گردشگران و مسافران، وظیفه دارند.
گفته‌های برخی اصناف، نشان می‌دهد اصناف همه ساله خودشان در خصوص فعالیت و دایر بودن و یا تعطیلی در عید نوروز تصمیم می‌گیرند که در این صورت جا دارد تا ارگان‌های متولی در کنار سایر اقداماتشان برای میزبانی، جلسه‌ای نیز با اصناف و کسبه برگزار کرده و زمینه میزبانی بهتر از مسافران نوروزی را فراهم کنند.
بی‌شک هدف از انتشار این مطلب، گرفتن حق استفاده از تعطیلات نوروزی از اصناف نیست، اما گذشتن از منافع شخصی برای منافع ملی و هموطنانمان کار سختی برای اصناف و بازاریان تبریز که همیشه در امور خیر و پیشبرد اقتصاد کشور پیشقدم هستند، نبوده و روشن نگه داشتن در چند روز اول عید نوروز مایه‌ی خیر و برکت و خوشحالی مسافران نوروزی حتی به تعداد کم خواهد بود، چرا که گشتن به دنبال چراغی روشن در دل بازار تاریخی تبریز آن هم در دالان‌ها و سراهای تاریک با دکان‌های بسته احساس خوشایندی را به دنبال ندارد.
در این میان، شهر آرایی و زیباسازی شهری نیز چندان مورد پسند نبوده و انتقادهایی را به دنبال داشته که امید است با اتخاذ راهبردهایی برای رفع ایرادها و نواقصات و استفاده از تجارب موفق دیگر شهرهای گردشگرپذیر کشورمان، شاهد برگزاری سال تحویل ۴۰ هزار نفری در کهن‌شهر تبریز مانند شیراز زیبا و گردشگر پسند باشیم؛ چرا که این سبک از مهمان‌نوازی مورد پسند و شایسته‌ی شهر تبریز نبوده و از طرفی توسعه گردشگری با برداشتن گام‌های کوچک و تغییر رویه، پلی به سوی رهایی تدریجی از اقتصاد نفتی و کمک به توسعه و پیشرفت شهر و کشورمان خواهد بود.
بر اساس این گزارش، مجموعه مسقف بازار تبریز با یک کیلومتر مربع وسعت در ۲۵ شهریور ۱۳۵۴ با شماره ثبت ۱۰۹۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد و در سال ۲۰۱۰ نیز این مجموعه با شماره ثبت ۱۳۴۶ به عنوان یکی از میراث جهانی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
انتهای پیام
