کتاب پیچک انحراف (زمینههای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی گرایش برخی از مردم به مدعیان مهدویت و نیابت در دو قرن اخیر)، برخی آسیبها و انحرافات دهههای اخیر در زمینه مهدویت را به صورت جزئی و مصداقی معرفی میکند.
کتاب با مقدمه مؤلف در انتقاد از مدعیان نیابت از ائمه (ع) آغاز شده و مطالب در هشت بخش و هر بخش در چندین فصل ارائه شده است.
در بخش اول کتاب انگیزه انتخاب موضوع، ضرورت بحث درباره آن و پیشینه موضوع، تاریخچه کوتاه مدعیان مهدویت و نیابت در دو قرن اخیر در کشورهای ایران، هند، پاکستان و سودان را به طور مختصر بررسی کرده و در بخشهای دیگر، به تفصیل آنها پرداخته است.
بخش دوم کتاب گرایش مردم به مدعیان شیخیه کرمانیه و خصوصیات مدعیان آنها، و بعضی از عقاید شیخیه کرمانیه در فروع دین، زمینههای گرایش مردم به این فرقه را از جمله زمینههای فکری جامعه دیندار ایرانی، زمینههای قومی، نژادی، سیاسی و اجتماعی، متون دینی ضعیف یا تحلیل نشده، سوء استفاده از متون ضعیف یا جعلی و نقش بیگانگان و استعمار را بررسی میکند.
نویسنده در بخش سوم کتاب پس از ذکر بیوگرافی کامل محمدعلی باب و برخی ادعاهای مربوط به حسینعلی بهاء مؤسس بهاییت عوامل و زمینههای گرایش مردم به مدعیان بابیه و بهاییه را سوء استفاده از متون روایی و تاریخی و انجام جعل و تحریف در آنها، جهل مردم و عوام فریبی مدعیان با استفاده از شخصیتی فریبنده، مرحلهای بودن ادعاها، غفلت و عدم توجه به تناقضات، عوام فریبی با تخریب رقبا، دین فروشی برای جاذبههای نفسانی، نقش استبداد و حکومتهای داخلی با استفاده از نابرابریهای اجتماعی، اختناق، فشار و نجات باوری مردم و همچنین مطرح کردن مدعیان توسط خود حکومت، نقش استعمار در تقویت فرق بابیه و بهاییه برای جلب مردم معرفی می کند.
در بخش چهارم کتاب بعد از ذکر مختصر زندگی نامه غلام احمد مؤسس فرقه قادیانیه زمینههای گرایش به این فرقه را بررسی می کند.
در بخش پنجم کتاب به طور مفصل زمینه های گرایش به فرقه قادیانی را ادعای ارتباط با غیب و دارا بودن تاییدات الهی و قدرت پیش گویی غیبی، شخصیت فریبنده غلام احمد، تلفیق مطالب و مسلم جلوه دادن ادعاها، سوء استفاده از متون دینی یا منابع تاریخی و نیز نقش استعمار و فرهنگ غربی در جریان قادیانی را بررسی کرده است.
همچنین در این بخش مهدی سودانی و حرکت او در تشکیل فرقه سودانی در مورد بررسی قرار گرفته و عامل گرایش به این جریان سه بخش عوام فریبی، زمینههای اجتماعی و عوامل سیاسی ذکر شده است.
بخش ششم کتاب در دو فصل مدعیان سازمان یافته، افرادی که توانستند با جذب پیروان فراوان، انسجام و تشکیلات بالا و نیز جذب امکانات مادی و معنوی به صورت فرقهای و گروهی به قسمتی از اهداف خود برسند و دارای انشعاب و شاخههایی در قسمتهای مختلف کشور بشوند و مدعیان غیر سازمان یافته، ادعاهای برخی از مدعیان دهههای قبل و پس از انقلاب را مورد بررسی و تحقیق قرار داده است.
بخش هفتم و هشتم کتاب به پژوهش میدانی، جمع بندی و تحلیل نهایی اختصاص دارد که به علت محدودیت زمانی و دسترسی به مدعیان یا پیروان آنها، مؤلف به نوع پرسش نامهای که از تنوع قومیتها و فرهنگهای ایرانی برخوردار است اکتفا نموده.
انتهای پیام