به گزارش
خبرگزاری صدا و سیما به نقل از پایگاه اطلاع رسانی اتاق تعاون ایران، متن پیام به این شرح است:
روز جهانی تعاون در سال جاری فرصتی به من داد تا دو موضوع مهم را توصیه کنم.
نخست اینکه بر روابط قوی و تاریخی که میان سازمان بین المللی کار و جنبش جهانی تعاون ایجاد شده است، تاکید کنم.
سازمان بین المللی کار، صد سال پیش واحد تعاون خود را تأسیس کرد.
اولین مدیر ما، آقای آلبرت توماس، یک تعاونگر برجسته بود و تا به امروز، سازمان بین المللی کار تنها بخش سیستم سازمان ملل متحد می‌باشد که با حکم صریح تعاونی‌ها باقی مانده است.
ما این حکم را بسیار جدی می‌دانیم و در اعلان صد سالگی سازمان بین المللی کار برای آینده کار که سال گذشته توسط کنفرانس بین المللی کار به تصویب رسید، به آن اشاره شده است و امروزه در این شرایط بحرانی که بیماری همه گیر COVID-۱۹ دنیای کار را فرو ریخته است، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد.
ما خوشبختانه اتحادیه بین المللی تعاون (ICA) را به عنوان شریک خود در ارتقای تعاونی‌ها در کنار خود داریم و من مایلم مراتب احترام خود را به مناسبت ۱۲۵ امین سالگرد تاسیس تعاون و سابقه طولانی دستاورد‌های آن، به این اتحادیه اعلام و تبریک عرض نمایم که این اقدام را به منظور پیشبرد عدالت اجتماعی، صورت داده است.
این پیش زمینه‌ای می‌باشد که بر اهمیت حیاتی موضوع امروز تاکید کنم: تعاونی‌ها برای مقابله با تغییرات اقلیمی.
یکی از کار‌هایی که این بیماری همه گیر انجام داده، این است که به ما یادآوری نماید دنیای کار چقدر با تغییرات اقلیمی در ارتباط است و بنابراین باید در مقابله با آن، نقش اصلی داشته باشد. این دقیقاً به این دلیل است که مدل تعاونی اقدامات کوتاه مدت را با نگرشی بلند مدت هماهنگ می‌سازد که می‌تواند به ما بینش ارزشمندی از چگونگی مقابله با بحران‌های جهانی، اعم از همه گیری یا تغییرات اقلیمی بدهد.
تعاونی‌های تولیدی و مصرفی در طول بحران COVID-۱۹، در حفظ زنجیره‌های عرضه کالا و خدمات اساسی با روی آوردن به اجتماعات خود و بومی سازی مجدد اقتصاد بسیار نقش داشته اند.
تعاونی‌های مالی، صندوق‌های همبستگی را برای حمایت از مشاغل مؤثر و جمعیت آسیب پذیر تشکیل داده اند. تعاونی‌های صنعتی، کارگری و اجتماعی، محصولات و خدمات خود را در راستای تأمین تقاضای محلی فوری برای تجهیزات حفاظتی، مواد غذایی، لوازم و مراقبت‌های اجتماعی تغییر داده اند.
این رویکرد مبتنی بر منابع محلی نه تنها در مواقع بحران از جوامع پشتیبانی می‌کند؛ بلکه به سازگاری و کاهش تغییرات اقلیمی نیز کمک می‌کند.
این زمانی آشکار می‌شود که تعاونی‌ها محصولات پایدار زراعی را به منظور تداوم فعالیت کشاورزان محلی ارائه می‌دهند، زمانی که تعاونی‌های کشاورزی از تنوع زراعی به عنوان ابزاری برای مقاومت در برابر خشکسالی حمایت می‌کنند، یا وقتی که مدیریت آبخیزداری را برای حفظ منابع طبیعی ارزشمند بهبود می‌بخشند.
نسل جدیدی از تعاونی‌ها در حال انتقال به انرژی‌های تجدید پذیر متعلق به جامعه، همچون مهار باد و انرژی خورشیدی و همچنین گاز‌های زیستی هستند.
بنابراین، تعاونی‌ها و سایر مدل‌های اقتصاد اجتماعی و همبستگی، باید بخش جدایی ناپذیری از راه حل‌هایی باشند که ما تصور می‌کنیم در هنگام مواجهه با چالش‌های عظیم توسعه بهتر عمل می‌کنند و اگر می‌خواهیم آینده‌ای با محوریت کار انسانی ایجاد کنیم که عادلانه‌تر و سبزتر باشد، که هم به مردم و هم سیاره خدمت می‌کند و اگر واقعاً متعهد به تحقق برنامه‌های سازمان ملل برای توسعه پایدار باشیم، پس باید مطمئن باشیم که تعاونی‌ها بایستی همچنان به عنوان بازیگران سرنوشت ساز حضور داشته باشند.
