هنگامی که انتقال قدرت به جو بایدن رئیس جمهوری منتخب در روز ۲۰ ژانویه (۱ بهمن) تکمیل شود، این بحران فوری سپری خواهد شد. اما ابهامات درمورد اقدامات دونالد ترامپ و معاونان وی در آنچه اکنون یکی از دو یا سه انتقال قدرت خطرناک در تاریخ آمریکا برشمرده می شود، باقی خواهد ماند.
بحرانی که ترامپ آغازگر آن بود، لزوما باید با مشابه کمیسیون یازده سپتامبر که بعد از حملات سال ۲۰۰۱ تاسیس شد، مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد.
در اولین نظر، ممکن است این قیاس اغراق آمیز به نظر آید. بدیهی است که هیچ یک از مواردی که در ۱۰ هفته گذشته رخ داد از جمله حمله به کنگره، به اندازه حملات یازده سپتامبر هولناک و تاریخ ساز نبود.
این تشابه از رویکردی ناشی می شود که دو حادثه مستلزم درک عمومی و مسئولیت خواهی است.
هر دو حادثه معرف حمله به عملکرد اساسی نهادهای ایالات متحده است. هر دو آسیب پذیری آداب و رسوم و رویه هایی را نمایان می کند که بسیاری از مردم تا زمان وقوع فاجعه، به قدر کافی قدردان آن نبوده اند.
آنچه مسلم است حکومت قانون در کنگره آمریکا از سوی افرادی مورد تهاجم قرار گرفته است که از ترامپ الهام گرفته اند و گمان می رود این کار را کردند زیرا وی آرزو داشت آن را انجام دهند.
اگر وقایع، اندکی متفاوت روی می داد، پنج تلفات می توانست بسیار بیشتر باشد و شمار زیادی از اعضای مجلس نمایندگان و سنا را دربرگیرد.
دلایلی منطقی برای شگفتی و مسئولیتی عمیق برای روشنگری وجود دارد، اینکه وقایع رخ داده در کنگره بخشی از تلاش سیستماتیک ترامپ برای برگرداندن نتیجه انتخابات به واسطه اقدامی است که باید کودتای نافرجام نامیده شود.
پرسش های بسیاری برای پاسخگویی وجود دارد قبل از آنکه بتوانیم از مساله اطمینان یابیم. نباید به موج بعدی کتاب های روزنامه نگاران و خاطرات مقام های عمومی برای دستیابی به پاسخ وابسته باشیم. بلکه یک نهاد رسمی که به واسطه اقدام قانون ایجاد شود، می تواند روی چنین رسوایی های احتمالی نور افکند، اینکه چرا ترامپ، مارک اسپر وزیر دفاع را برکنار کرد و آیا این عزل پس از فشار ترامپ یا افراد منتخب وی برای جلب حمایت اسپر از کمک نظامی در تلاش او برای حفظ قدرت انجام شد؟
ویلیام بار دادستان کل سابق از چه اهدافی در ارتباط با تلاش برای برگرداندن نتیجه انتخابات مطلع بود و شهادتنامه ها و متون و ایمیل ها درمورد شرایط کناره گیری وی از قدرت، چه چیزی را نشان می دهد؟
این کناره گیری در پی انتقاد علنی ترامپ از بار انجام شد و گزارش های خبری عنوان کردند که این اقدام همچنین پس از مذاکرات بین بار و «پت سیپولون» کنسول حقوقی کاخ سفید روی داد.
چه اتفاقی بین ترامپ یا معاونان وی با «بیونگ جی. پاک» دادستان منطقه شمال جورجیا قبل از کناره گیری اجباری پاک رخ داد؟
شهادت ها، ایمیل ها و متون چه چیزی را درمورد ماهیت دقیق هر ارتباط احتمالی بین ترامپ، دستیاران کاخ سفید یا مشاوران خارج از کاخ با ترامپ و افرادی که در حادثه حمله به کنگره مشارکت داشتند، نشان می دهد؟
گزارش های خبری از مذاکراتی در میان مقام های کابینه از جمله استیون منوچین وزیر خزانه داری و مایک پمپئو وزیر امور خارجه درمورد استناد به متمم ۲۵ قانون اساسی برای برکناری ترامپ از قدرت، حکایت دارد.
قدرت عفو ترامپ در گفت و گو با متحدان درمورد کم و کیف حفظ قدرت، چه نقشی دارد؟
عمل متقابل بین ترامپ و مایک پنس معاون رئیس جمهوری آمریکا چه بوده است؟ با وجود عصبانیت ترامپ، پنس با صدور بیانیه ای اعلام کرد که وی هیچ قدرت قانونی برای مداخله در تائید انتخاب بایدن ندارد، اما این بیانیه همچنین این نظریه را مطرح کرد مبنی بر اینکه سوالاتی درمورد شمارش آرای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ وجود دارد.
«مارک شورت» رئیس ستاد پنس اعلام کرد که معاون ترامپ پس از این بیانیه از ورود به محوطه کاخ سفید ظاهرا به دستور رئیس جمهوری محروم شده است.
عمیق ترین مساله، این پرسش اساسی است: چه کسی البته اگر یک نفر باشد، واقعا دولت را اداره می کند؟
در ادامه این مقاله آمده است: نانسی پلوسی رئیس مجلس نمایندگان آمریکا روز جمعه با ژنرال مارک میلی رئیس ستاد مشترک ارتش تماس گرفت و درمورد دستور ترامپ برای اقدام نظامی به منظور حفظ قدرت، ابراز نگرانی کرد. پلوسی همچنین از میلی خواست در صورت تلاش ترامپ برای این کار، فرمان مقاومت ارتش را صادر کند.
این تصور که این گونه مکالمات در موعد رهبری کشوری مسلح به سلاح هسته ای و به هنگامه مواجه با دشمنانی مسلح به این سلاح انجام می شود، نفس گیر است.
بیایید امیدوار باشیم که خوش شانس بمانیم، اما کاملا ممکن است یک بررسی کامل، انتقال قدرت ترامپ را به عنوان یکی از خطرناکترین لحظات در امنیت ملی از زمان حملات یازده سپتامبر یا بحران موشکی کوبا نشان دهد.
توجه داشته باشید که اکثر سوالات مطرح شده به طور مستقیم با پرسش هایی درمورد چگونگی نقض سیستم امنیتی کنگره و آنچه بلافاصله قبل، در جریان و بعد از آن وضعیت فوق العاده روی داد، مرتبط نیست.
احتمالا بسیاری از این پرسش ها به طور مستقیم در حیطه سیستم عدالت کیفری و تحقیقات کنگره درمورد نقض سیستم امنیتی قرار می گیرد.
بسیاری از اقدامات ترامپ و متحدان وی شاید به سختی غیرقانونی نباشد، اما هنوز مباحث اصولی ماهیت سیاسی یا سیاست را مطرح می کند.
مجازات مجرم، یک وظیفه است. روشن کردن سوابق عمومی به روشی معتبر، موضوع دیگری است. این روشنگری باید تا حد امکان از نفوذ حزبی مجزا شود.
به همین دلیل است که مقایسه آن با کمیسیون یازده سپتامبر مرتبط است. آن کمیسیون از اختیار بررسی عوامل سیستماتیکی که مقدم بر حملات یازده سپتامبر بود، برخوردار بود و توصیه هایی برای آنچه دولت باید در آینده انجام دهد، داشت.
تلاش ترامپ برای تضعیف انتقال قدرت و اعتماد عمومی به مشروعیت انتخابات ریاست جمهوری، حمله به سیستم حاکمیت کشور است که باید در آینده جلوی آن گرفته شود.
کمیسیونی متشکل از چهره های معتبر از هر دو حزب می تواند لزوم حمایت از پیگردهای جنایی و امتیازات اجرایی را مورد توجه قرار دهد.
مهمتر از همه آنکه یک کمیسیون می تواند توصیه هایی برای اصلاحات را برجسته کند.
انتقال قدرت از ترامپ، موضوعاتی را بزرگ جلوه داده که از مدت ها قبل به نظر غیرقابل دفاع می رسیده است.
شاید توصیه هایی درمورد چگونگی افزایش اعتماد عمومی به انتخابات در جریان وقایع بزرگی چون همه گیری یا جنگ وجود داشته باشد.
دلیل دیگر برای تشکیل کمیسیون این است که بسیاری از رویدادهای ۱۰ هفته گذشته، اهدافی پخته و جاافتاده برای افسانه پردازی به روش های تحریف شده است.
310 310
