به گزارش مشرق، حسن بهشتی پور، از کارشناسان حامی برجام اذعان کرده است که مشکل عدم رسیدن به توافق مانع زایی امریکایی هاست و عدم توافق ارتباطی به چین و وسیه ندارد. البته که جناب بهشتی پور باز انگشت اتهام را به سمت داخل چرخانده و روند طولانی شدن را به دلیل رویکردهای ایران در عدم مذاکره مستقیم با آمریکا عنوان کرده است!
رفتار اصلاح طلبان در نوع خود جالب است که از رهگذر هر موضوعی انگشت اتهام را به سمت داخل هم نشانه می روند. با آنکه آقایان هنوز از تحلیل های گذشته خود عذرخواهی نکرده اند، خواسته یا ناخواسته برای برگشت بدون هزینه آمریکا و خواسته بر زمین مانده آنها تلاش می کنند.
بخش هایی از اظهارات بهشتی پور را در ادامه خواهید خواند:
* آمریکایی بر تصمیم دولت ترامپ درباره سپاه اصرار دارند اما ایران می گوید بخشی از نیروهای مسلح کشور را نباید تحریم کرد، ضمن آنکه بخشی از اقتصاد ایران مرتبط با فعالیت های سپاه است بنابراین وقتی تحریم سپاه ادامه پیدا کند عملا بخشی از اقتصاد ایران همچنان در تحریم باقی می ماند.
* نکته دیگر که باید به آن توجه داشت این است که حوزه تصمیم سازی ها و رویکردها در حوزه سیاست خارجی مربوط به وزارت خارجه نیست و مسئولیت آن بر عهده شورای عالی امنیت ملی است. در واقع وزارت خارجه تصمیمات شورای عالی امنیت ملی به اجرا درمی آورد بنابراین اشکالی که می توان به وزارت خارجه گرفت در حوزه اجرای سیاست ها و تصمیمات شورای عالی امنیت ملی است.
* معتقدم مهمتر از حوزه اجرا، بحث رویکردهاست. ما می دانیم می توانیم مستقیما با آمریکا مذاکره کنیم تا نتیجه زودتر حاصل شود ولی این کار نمی کنیم چون نمی خواهیم آمریکا قبل از لغو تحریم ها به برجام برگردد بنابراین پروسه مذاکرات اینقدر طولانی می شود. وزارت خارجه در مباحث کارشناسی ورود می کند، حرف هایش را هم می زند اما تصمیم گیر و تصمیم ساز شورای عالی امنیت ملی است.
* ما ایرانی ها عادت داریم ناکامی های خودمان را گردن خارجی ها می اندازیم. یک زمان اسمش آمریکا، یک زمان اسمش انگلیس و یک زمان هم چین و روسیه است. یعنی به جای آنکه خودمان مسئولیت بپذیریم و بررسی کنیم چرا به نتیجه نمی رسیم و اشکال کار کجا است، توقف مذاکرات را گردن چین و روسیه می اندازیم.
* هیچ قرائن و شواهدی وجود ندارد که چین و روسیه مانع رسیدن به توافق هستند. این مانع به آمریکا برمی گردد که حاضر نیست سپاه را از لیست تروریستی خارج کند. کلا عادت کردیم که ناکامی هایمان را گردن دیگران بیندازیم، مثلا در اقتصاد کشور کلی از مشکلات را گردن آمریکا و تحریم ها می اندازیم حال آنکه اصلا با واقعیت ها تطبیق ندارند.
