محمد همتی/ورزشه سه، یحیی دست حریف را خوانده و از فاصله عرضی مدافعان استقلال بهترین بهره را می‌برد؛ توپ برای سومین بار به پشت مدافعان آبی پوش ارسال می‌شود و این بار احمد نوراللهی است که در موقعیت تک به تک قرار می‌گیرد. شاید بهترین موقعیت بازی که شماره هشت پرسپولیس پس از استارت 30 متری آن را از دست می‌دهد و بعد کارگردان نمای بسته از او را برای نمایش انتخاب می‌کند؛ جایی که تصویر پر آه و افسوس ستاره شماره هشت در میان بخار حاصل از بازدمش در هوای سرد آزادی پنهان شده و چهره ای گنگ را از صفحه تلویزیون مخابره می‌کند.
چهره نوراللهی به اندازه برداشت هواداران پرسپولیس از نمایش های اخیر او گنگ است. طرفداران پرسپولیس او را اغلب به عنوان هافبکی مقتدر در میانه میدان دیده اند که با پاس هایش عناصر هجومی را به سمت حمله و هجوم هدایت می‌کند و گاها با نفوذ به محوطه جریمه یا شوتزنی از پشت محوطه، در نقش منجی تیم ظاهر می‌شود. اما این بار وی در خط حمله به کار گرفته شد و وظیفه داشت تا نقش زوج مهدی عبدی را ایفا کند؛ آیا از پس این وظیفه برآمد؟
فرزاد حبیب الهی که سال ها به عنوان دستیار برانکو ایوانکوویچ فعالیت می‌کرد، درباره تاثیر نوراللهی در نمایش پرسپولیس می‌گوید: «در اینجور بازی ها بحث بر سر این که چه تیمی و چه کسی بهتر بوده، زیاد است. در این بازی پرسپولیس 6 شانس گل خلق کرد و استقلال دو تا. نوراللهی در 5 موقعیت از شش موقعیت تیم‌اش مشارکت داشت. سه موقعیت برای خودش بود و دو موقعیت را هم برای دیگران خلق کرد.»
شاید نکته مهمی که منتقدان نمایش نوراللهی به آن توجهی ندارند، همین مثلث «کارایی-اثر و حضور» باشد. احمد نور حضوری دائمی در قاب حملات پرسپولیس دارد و این همان چیزی است که یک سرمربی از مهاجم تیمش می‌خواهد. شاید به همین دلیل هم باشد که یحیی گل محمدی ساعتی قبل عکس احمد نوراللهی را با لقب «بهترینی» در استوری اینستاگرامش منتشر شد و به تمجید از این بازیکن پرداخت.
اما احمد نور فرصت های زیادی را هم از دست داد؛ از ضربه ای که در نیمه اول به بیرون زد تا شوت او به دروازه بدون گلر استقلال که به کرنر رفت و دست آخر هم ضربه اش در موقعیت تک به تک. آیا این ها نشانه هایی برای ناکامی یک مهاجم نیستند؟ حبیب اللهی پاسخ می‌دهد: «معمولا در این موقعیت، اغلب درباره این صحبت می‌شود که بازیکن چقدر فرصت از دست داده، پس روز بدی داشته و از او انتقاد می‌شود اما از یک زاویه دیگر، اگر آن بازیکن در اغلب قاب‌های هجومی تیم‌اش حضور داشته و وقتی یک فرصت را هدر داده، اعتماد به نفس‌اش را حفظ کرده و باز برای موقعیت بعدی وارد دوئل شده و به پشت دفاع حریف زده، پس آن بازیکن اثرگذاری‌اش در حملات تیم‌اش را حفظ کرده و این از همه چیز مهمتر است. این چیزی است که از نمایش نوراللهی در دربی دیدیم. او در اغلب قاب‌های حملات پرسپولیس، یک مهره فعال بود. البته که تک به تک را از دست داد، اما این از عطش و اعتماد به نفس او برای به نتیجه رساندن حملات پرسپولیس کم نکرد.»
این گزاره ها، ذهن هواداران پرسپولیس را به سمت مهدی طارمی می‌برد. مهاجمی که به خصوص در لیگ پانزدهم، باوجود فرصت سوزی های فراوان مورد اقبال کادرفنی پرسپولیسی ها بود. اما آیا این تشابه درست است؟ پاسخ آنالیزور برانکو: «بله مهدی هم در این موقعیت قرار گرفته بود که در چند بازی فرصت‌های زیادی را از دست می‌داد و انتقادات از او بالا می‌گرفت اما در واقع، این تمام ماجرا این نبود. نکته اصلی این بود که مهدی وقتی موقعیت از دست می‌داد، بازهم تا دقیقه 90 شانه به شانه آخرین مدافع حرکت می‌کرد و سعی می‌کرد نزدیک محوطه جریمه باشد و ضربه آخر را بزند. در حالی که می‌توانست این کار را نکند و در واکنش به فشار هواداران و فشار جریان بازی، شهامت‌اش را از دست بدهد و دور از منطقه خطر حرکت کند و با انتقاد تازه‌ای مواجه نشود. مهدی طارمی در موقعیت های گل موثر بود و می‌توانست فرصت خلق کند.»
از فرزاد حبیب اللهی که به نظر علاقه ویژه ای به نمایش وی داشته، می‌پرسیم که چه دلیل دیگری برای رد انتقادات از نوراللهی دارد؟ او پاسخ می‌دهد: «حالا نوراللهی که اصلا مهاجم نیست و احتمالا قرار هم نیست که در یکی دو سال آینده او را در این پست ببینیم. با این حال با این که مهاجم نیست اما با اعتماد به نفس و شهامت بازی کرد و این جای ستایش هم دارد. برای یک مهاجم کلاسیک یا مهاجم کاذب، مشارکت و اثرگذاری در حملات خیلی مهم است و این که شما چقدر او را در حمله می‌بینید و ما این را از یک مهاجم غیرتخصصی دیدیم؛ دقیقا مثل مهدی طارمی که در حملات پرسپولیس تا آخرین لحظه مشارکت می‌کرد و نوراللهی هم به همین شکل. نمی‌توان صرفا به خاطر از دست دادن موقعیت، نمایش فنی یک بازیکن را زیر سوال برد.»
بسیاری از افرادی که در لیگ پانزدهم به مهدی طارمی حمله می‌کردند و تیغ تیز نقد را روی او کشیده بودند، حالا به اشتباه خود درباره توانایی این بازیکن پی برده اند و موج حمایتی از نوراللهی عبرت همان اشتباه است.
256 251
