فردین کوراوند در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: یارمحمد اسدپور به اتفاق چهار شاعر دیگر (سید علی صالحی، سیروس رادمنش، هرمز علیپور و آریا آریاپور) شکل تازهای از سرودن شعر را آغاز کردند که به فاصله کوتاهی از شروع کار در محافل ادبی پایتخت و جریانهای نوگرا شناخته شدند.
وی اضافه کرد: منوچهر آتشی شعرهای این پنج شاعر را در مجلهای به نام «تماشا» چاپ کرد و متن تاییدآمیزی برای هر کدام از این شاعرها نوشت و این شاعرها و سبک شعری «موج ناب» را به کشور معرفی کرد.
کوراوند خاطرنشان کرد: یارمحمد اسدپور جزو اولین کسانی از جریان شعری موج ناب بود که مجموعه شعری از آثارش با نام «بر سینه سنگها و بر سنگها نامها» را چاپ کرد که در زمان خودش ویژگیهای مدرن بود و فضای بومی و جریانهای محلی در شعرهایش به وضوح دیده میشد و جزو بهترین مجموعه شعرهایی است که در جریان شعر موج ناب سروده شده است.
این شاعر افزود: اسدپور تا انتهای دوره شاعری و برخلاف شاعران دیگر که جریانهای شعری دیگری را پیگیری کردند به جریان موج ناب وفادار ماند و علی رغم دور بودن از پایتخت و ناخوشیهایی که در پنج سال اخیر داشت شعر میگفت و به شعر گفتن اصرار داشت و به خوبی توانست این جریان را پیریزی کند.
کوراوند با اشاره به اینکه یارمحمد اسدپور از افرادی بود که جریان شعری خوزستان را به کلی تغییر داد، گفت: بیشتر شاعران یا از جریان شعری موج ناب شروع میکنند یا رگههای پررنگی از این جریان در شعرهایشان دیده میشود.
این شاعر معتقد است: یارمحمد اسدپور از روح شاعرانه خود برای سرودن شعر استفاده میکرد و غریزیترین شاعر در نیم قرن اخیر است و مجموعه شعری مدرن فارسی بدون پرداختن به یارمحمد اسدپور و چهار شاعر دیگر قابل تصور نیست.
کوراوند تصریح کرد: علیرغم مواجه این جریان شعری با دو اتفاق مهم سیاسی و اجتماعی (انقلاب ۵۷ و جنگ تحمیلی) که شروع کار را سخت کرده و شعر را به انزوا برده بود، با گذشت زمان شاهد پررنگ شدن این جریان شعری و تاثیرپذیری اکثر شاعران برای نوشتن از جریان موج ناب هستیم و به طور قطع شعرهای اسدپور ماندگار و پویا خواهند ماند.
انتهای پیام