به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، از دیر باز بحث سلامت و عافیت روانی افراد از موضوعات بسیار مهم برای دولت‌ها و حکومت‌ها بوده و در هر جامعه محوریت تمرکز و موضوعیتی اساسی در برنامه ریزی‌های پزشکی و اجتماعی دارد.
مسأله‌ای که در کشورهای توسعه یافته دارای ارجحیت و اولویتی بر مباحث پزشکی و جسمی است، شاید به دلیل اهمیت همین موضوع است که وقتی تقویم شمسی کشورمان را ورق بزنیم ششم فروردین به روز «امید و شادباش» نویسی اختصاص داده شده است.
بر همین اساس، بررسی شرایط و موقعیت‌های مختلفی که می‌تواند در میزان شاد بودن و سطح امید خوزستانی‌ها تاثیر بگذارد نشان می‌دهد در بخش‌های اقتصادی و اجتماعی نارضایتی عمومی وجود دارد.
برخی از شهروندان خوزستانی معتقد هستند: استان خوزستان با توجه به برخورداری از صنایع و منابع ملی، مردم آن بهره چندانی از این شرایط ندارند و زندگی آن‌ها با استانداردهای واقعی فاصله زیادی دارد، و مجموع مسائل اقتصادی تاثیر خود را بر کل زندگی افراد گذاشته است.
خوزستانی‌ها از وضع زندگی خود رضایت ندارند
البته رضا نواح استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز، در این رابطه می‌گوید: شاد بودن خوزستانی‌ها بستگی به عواملی مانند گرانی، آب و هوا، امنیت، روابط اقوام و... بستگی دارد که از نظر ما این عوامل سازنده زندگی است.
وی افزود: گاهی برخی افراد شرایط ما را با کشور دانمارک مقایسه می‌کنند که مقایسه غلطی است چرا که این کشور جنگ را تجربه نکرده و جمعیت آن مانند جمعیت ما نیست، از طرفی شهروندان دانمارکی به دور از تمام بحران‌های روی زمین در حال گذران زندگی هستند.
عضو هیئت علمی گروه جامعه شناسی دانشگاه شهید چمران اهواز با طرح این سوال مبنی بر اینکه آیا ما خوزستانی‌ها از وضع زندگی خود رضایت داریم یا خیر؟، افزود: قطعاً خیر چرا که آب و هوا، امنیت، هزینه‌های زندگی، بافت فیزیکی شهر، و.... رضایت بخش نیست.
نواح بیان کرد: محرک شادی یک امر عاطفی است و امور عاطفی امور فردی هستند به عنوان مثال در بازی استقلال و پرسپولیس هر کدام از این دو تیم بازی را ببرد طرفداران آن خوشحال و طرفداران تیم بازنده ناراحت میشوند.
وی با تاکید بر اینکه در بحث رضایتمندی خوزستانی‌ها باید موضوعاتی مانند امنیت، آب‌وهوا، اشتغال، گرانی، ریزگردها، تنوع قومی، وجود فضای سبز، امکانات رفاهی، امکانات بهداشتی و مهاجرت مورد بررسی واقع شوند، عنوان کرد: برای شاد و خوشحال بودن متغییری نداریم چرا که این امر یک امر عاطفی و فردی بوده و ماهیت علمی پیدا نمی‌کند.
نواح با بیان اینکه فکر نمی‌کنم کسی از زندگی در خوزستان رضایت داشته باشد، افزود: گاهی افراد همه چیز را در اختیار دارند اما شاد نیستند عکس این قضیه هم وجود دارد.
مردم خوزستان شاد نیستند
سعید مراقی به عنوان یک شهروند اهوازی در پاسخ به سوال آیا خوزستانی‌ها شاد هستند یا به غم‌های خود می‌خندند؟، اظهار کرد: با توجه به تجربه چندساله خودم در گروه‌های جهادی باید بگویم مردم خوزستان شاد نیستند و آنقدر غم ودردهایشان زیاد است که به آن‌ها می‌خندند تا به نوعی دشمن شاد نشوند البته در روابط خانوادگی خود نیز این گونه برخورد می‌کنند.
وی افزود: مثلاً جلوی میهمانان خود می‌خندند تا به میهمان خوش بگذرد و مهیمان با رضایت از خانه آن‌ها بیرون برود تا میهمان بار دیگر میهمان آن‌ها بشود.
سندروم « بی‌حسی خطِ آخر»
قاسم نادری در رابطه با شاد بودن افراد در خوزستان می‌گوید: وقتی موجود زنده‌ای مانند انسان در عمق و ژرفای دریا قرار گرفته و تحت فشار باشد، تمام جسم، ریه، فیزیک، ماهیچه‌ها، سیستم گردش خون، شبکه عصبی و متعاقب آن ادراکات بشری وی تحت آن فشار قرار می‌گیرد.
وی افزود: در نتیجه این فشار، ترشحاتی در بدن فرد ایجاد می‌شود که سرخوشی به فرد دست می‌دهد و خیلی از مسائل برای وی مضحک یا بی اهمیت جلوه میکند و یا آن‌ها را جدی نمی‌گیرد که گاهاً به این خاطر صدمه می‌بیند و یا از بین می رود، مثلاً در این شرایط کوسه با حرکت به سمت آن سعی در آسیب رساندن به این فرد را دارد اما وی به جای واکنش مناسب به این شرایط می‌خندد.
این شهروند خوزستانی گفت: من این حالت بی حسی و کرختی در جامعه بشری (جوامع کوچک خانواده و قوم تا بزرگتر) را به سندروم « بی‌حسی خطِ آخر» نامگذاری کرده‌ام.
نادری بیان کرد: البته همه این نوع شادی‌ها و بی‌تفاوتی‌ها را به همه جامعه تعمیم نمی دهم، اما به این مهم اِشراف دارم که «مستی آخر خط» نیز درصدی از این بی‌تفاوتی‌ها و با شادمانی‌ها است.
مردم خوزستان تبعیض را حس کرده‌اند
فاطمه عسکری دیگر شهروند خوزستانی در این رابطه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اهواز، اظهار کرد: به نظر من اولین عاملی که سبب پایین آمدن سطح امید در بین شهروندان خوزستانی شده است این است که آن‌ها با تبعیض زندگی می‌کنند و آن را حس کرده‌اند، مثلاً با استفاده از منابع استان شهرهای دیگر روز به روز توسعه پیدا میکند اما در شهرهای ما هر 10 سال یکبار هم تغییر و تحولی را حس نمی‌کنیم.
وی افزود: در کنار صنایع و شرکت‌های بسیار بزرگ زندگی می‌کنیم اما جوانان ما برای کار باید در شهرها و استان‌های دیگر جویای کار باشند و بهره ما از این صنایع فقط آلودگی است.
این شهروند گفت: شهرهای ما و حتی اهواز به عنوان مرکز استان با توجه به بعد اقتصادی که دارند از سیمای زیبای شهری و وجود امکانات و مناطق تفریحی به عنوان یکی از عوامل بسیار مهم و تاثیر گذار در روحیه افراد جامعه بهره چندانی ندارند و شاید بی دلیل نیست که از اهواز به روستای بزرگ تعبیر می‌شود.
عسکری بیان کرد: جوانان ما پس از چند سال تحصیل به امید کار و شغل مناسب وارد دانشگاه میشوند و هزینه‌های کلانی را برای فارق التحصیلی پرداخت می‌کنند اما اغلب به دلیل بیکاری و نداشتن سرمایه برای راه‌اندازی کار و شغل مناسب افسرده شده و حتی تشکیل زندگی آن عقب افتاده است.
وی با بیان اینکه مطالبات ما با مطالبات استان‌های دیگر متفاوت است، افزود: مردم ما هنوز برای آب شرب سالم، دفع فاضلاب از معابر شهری، آسفالت جاده‌ها، فضای سبز، ساماندهی سگ‌های ولگرد، جمع آوری زباله و... مطالبه می‌کنند در حالی که این مسائل در استان‌های دیگر حل شده است.
عسکری با اشاره به نارضایتی از عملکرد برخی مسئوولان استان، بیان کرد: در استان ما تفیض مسئوولیت‌ها همچنان سیاسی است تا بر اساس تخصص و تجربه شخص مسوول و این یکی از عامل‌های مهم عقب ماندگی استان است.
خوزستانی و غیر خوزستانی در یک سطح از امید هستند
رضا دواسازایرانی مدیر گروه سلامت روانی و اجتماعی معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اهواز، در این رابطه در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در اهواز، با بیان اینکه، امید به زندگی و امید زندگی با همدیگر متفاوت است، اظهار کرد: امید به زندگی یک اصطلاح روانشناسی برای امیدوار کردن افراد به آینده است و امید زندگی یک اصطلاح اپیدوکولوژی است که می‌گوید فرد چقدر عمر میکند مثلاً امید زندگی در کشور ژاپن 90 سال در ایران 78سال است.
وی افزود: مهارت‌های فردی مانند شاد بودن، ارتباط موثر، شاخص‌های همسرآزاری، خودکشی، و.. شاخص‌هایی است که سطح امید به زندگی در جامعه را بالا می‌آورد.
مدیر گروه سلامت روانی و اجتماعی معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اهواز در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه خوزستانی‌ها شاد هستند یا به غم‌های خود می‌خندند، گفت: به نظرم مردم خوزستان و غیر خوزستان در یک سطح از امید به زندگی هستند اما از طریق شاخص‌ها می‌توان عنوان کرد که کدام شاخص در کدام استان بالا یا پایین است مثلاً در بحث اعتیاد و خودکشی خوزستان در میانه جدول در کشور است.
دواساز ایرانی بیان کرد: مقوله‌های قانون‌مداری، نظم، مسئولیت پذیری، سرمایه اجتماعی، و... از جمله مواردی هستند که چنانچه سطح آن‌ها در خوزستان بالا باشد شاخص امید به زندگی افراد نیز ارتقاء پیدا میکند.
وی با اشاره به پایلوت بودن استان خوزستان در پیمایش ملی سلامت روان در کشور، عنوان کرد: در این پیمایش که خانواده‌ها بیشترین همکاری را با ما داشتند و جواب سؤالات ما را دادند مشخص شد 23.6 درصد افراد در کشور دچار ختلال روانی هستند.
دواساز ایرانی گفت: آموزش مهارت زندگی و سواد سلامت روان به جامعه سبب شادمانی خانواده و جامعه شده و از بروز پیام‌های سمی در اجتماع جلوگیری میکند چرا آموزش سبب می‌شود زوجین به حرف همدیگر گوش دهند و برای فرزندان خود وقت می‌گذارند.
وی افزود: در مهارت فرزند پروری والدین باید یاد بگیرند روزانه 15 دقیقه با فرزندان خود صحبت کنند و برای آن‌ها وقت بگذارند و بدانند در چه سنی موبایل، اینترنت و... را در اختیار آن‌ها بگذارند چرا که موبایل و ابزار هوشمند والدین هوشمند می‌طلبد.
دواساز ایرانی شغل و امنیت شغلی را یکی از عوامل موثر بر سلامت عوامل اجتماعی عنوان کرد، و افزود: وضعیت اقتصادی قابل قبول سبب می‌شود شادی و ارتباط موثر در خانواده ایجاد و از افسردگی و مشاجرات خانوادگی جلوگیری شود.
وی افزود: البته شاد بودن آدم‌ها فقط به مسائل اقتصادی برنمی‌گردد گاهی خانواده‌ای برخوردار است اما مواد غذایی و تغذیه کودکان آن‌ها نامناسب است، و این سوتغذیه و استفاده از فست‌فودها، نوشیدنی‌های گازدار، چیبس و... عین کودک آزاری است.
دواساز ایرانی عدالت، مسئولیت پذیری، نظم، را از جمله عواملی بالا بردن سرمایه اجتماعی و شاد بودن جامعه برشمرد و گفت: با ارتقاء این شاخص‌ها می‌توان به میزان شاد بودن جامعه افزود و شرایط بهتری را فراهم کرد.
به گزارش خبرگزاری فارس، معیارهای زیادی از قبیل رضایت از کسب و کار، میزان سطح سلامت جامعه، وضعیت تأمین و امنیت اجتماعی، وضعیت اقتصادی، داشتن دموکراسی، داشتن وقت آزاد، نداشتن درد و رنج، داشتن توانایی مراقبت از خود، بودن در کنار دوستان و خانواده و بیان نظرات شخصی در خانه و جامعه بدون ترس و بدون احساس ناامنی، داشتن فرصت تحصیل رایگان و همچنین امکان بروز خلاقیت و کارآفرینی از جمله معیارهایی است که به واسطه آن‌ها می‌توان میزان شاد بودن و سطح امید در یک جامعه را ارزیابی کرد.
انتهای خبر/
