دسترسی به دریاها یکی از مهم ترین مزیت های یک کشور و به نوعی گوهر گرانبهای خدادادی به شمار می رود و از این طریق میتوان مهم ترین نیازهای یک کشور را برطرف کرد. از این میان میتوان به بهره برداری منابع، ایجاد شبکه حمل و نقل و ارتباطی مهم و کارآمد و همچنین ایجاد امکانات گردشگری اشاره کرد که هرکدام از این امکانات میتواند درآمد یک کشور را تامین کند.
برای مثال در برخی از کشورهای جهان به علت نبود دریا، دریاچه های پهناور مصنوعی را ساخته و با فراهم آوردن ورزش های آبی درآمد های هنگفتی از آن به دست می آورند.
۱۹۰ کشور در جهان وجود دارد که از این میزان تعداد کمی به دریاها و منابع آبی به صورت مستقیم دسترسی دارند این درحالیست که کشور پهناور ما از شمال و جنوب به منابع آبی دسترسی دارد و با دارا بودن پنج هزار و ۸۰۰ کیلومتر طول نوار ساحلی که هفت استان کشور را در برمی‌گیرد تنها به کسب درآمد از طریق منبع انرژی نفت بسنده کرده ایم درحالیکه تنها می توان از این منابع و ثروت ملی خدادای از طریق گردشگری دریایی چندین برابر درآمد نفت را به دست بیاوریم.
تعداد گردشگران دریایی همچون مسافران کروز رو به افزایش است و کشورهای بسیاری چه کوچک و چه بزرگ در تلاش هستند حتی از کوچک‌ترین ظرفیت‌های آبی، دریایی و ساحلی خود بیشترین استفاده را ببرند تا با جذب مسافران، درآمد خود را افزایش دهند.
فراهم آوردن زیرساخت های گردشگری دریایی مثل ساخت شناورها و قایق‌های تفریحی، ساخت اسکله‌های تفریحی، پارک‌های دریایی و زیردریایی‌های تفریحی باید در دستور کار قرار بگیرد که به نظر می‌رسد توسعه گردشگری دریایی برای دولت در الویت برنامه‌ها قرار دارد.
سیدعزت‌الله ضرغامی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در خصوص وضعیت گردشگری دریایی اظهار کرد: گردشگری دریایی جزو اولویت‌های جدی ما محسوب می‌شود اما اگر واقع‌بینانه به ماجرا نگاه کنیم، گردشگری دریایی در کشور صفر بوده و ما فعالیت چند قایق تفریحی را گردشگری دریایی نمی‌دانیم.
وی با بیان اینکه گردشگری دریایی میتواند بین جزایر، شهرهای ساحلی و کشورهای همسایه ایجاد شود، گفت: متأسفانه ما در این زمینه هیچ سرمایه‌گذاری نکرده‌ایم، البته جلسات متعددی را شروع کرده‌ایم و هماهنگی‌هایی را با نهادهایی که این امکانات را در دست دارند، داشته‌ایم.
ضرغامی با تأکید بر اینکه در حال شناسایی برخی نقاط برای راه‌اندازی گردشگری دریایی هستیم، گفت: در بخشی از نقاط به اسکله نیاز داریم و در بخشی دیگر باید زیرساخت‌ها فراهم شود، البته در این زمینه مردم هم نقش اساسی دارند و زمانی که زیرساخت‌ها فراهم شد، می‌توانند با سرمایه‌گذاری روی اسکله‌ها تأسیسات لازم را ایجاد کنند.
وی با اشاره به مهم‌ترین مشکلات در حوزه گردشگری دریایی، گفت: بخشی از مشکلات مربوط به شناورها است، شناورهایی مثل کروز که جنبه تفریحی دارند به ساحل نمی‌آیند چرا که اینها کشتی‌های بزرگ و گران‌قیمتی هستند که از یکسو برای آمدن به اسکله نیاز به زیرساخت دارند و از سوی دیگر نگران تأثیر تحریم‌ها هستند. قطعاً با تحولی که در نگاه مردم ایجاد خواهیم کرد، تلاش داریم تا مقصد گردشگری آنها از شمال معطوف به سایر نقاط کشور شود.
همچنین رضا اباذری فعال حوزه گردشگری توسعه صنعت گردشگری را یکی از روش‌های حفظ محیط زیست و جلوگیری از زمین‌خواری دانست و اظهار کرد: در حالی که حدود نیمی از مرزهای کشور ما آبی هستند و ما مستعد گردشگری دریایی و آبی هستیم تاکنون فعالیت قابل توجهی در این حوزه انجام نگرفته و نیازمند تدوین برنامه‌ای در این بخش هستیم.
این فعال حوزه گردشگری با اشاره به کشورهایی که شرایط شبیه به کشور ما در حوزه مرزهای آبی دارند گفت: میتوان از عملکرد آنها استفاده و اگر موفقیتی در گردشگری دریایی داشته‌اند از آن ها الگوبرداری کرد.
اباذری افزود: بسیاری از کشتی‌ها و حتی قایق محلی را می توان برای اقامت در اختیار مسافران قرار داد؛ همچنین تفریحات و پذیرایی یکی دیگر از ارکان گردشگری دریایی است که می تواند مورد اقبال گردشگران باشد.
با گسترش این صنعت و استفاده بهینه از این منابع و ثروت ملی خدادادی می توان زمینه توسعه و گسترش کشورمان را بیش از پیش فراهم کنیم.
