عصر روز شنبه، ۲۰ فروردین، جمع بزرگی از خانواده تئاتر به‌ویژه تئاتر عروسکی در تالار هنر گرد هم آمدند و در غم از دست دادن دوست و همکار جوان‌شان مهرنوش شریعتی شریک شدند.
خانواده تئاتر عروسکی، روز اول فروردین، ناباورانه با خبر درگذشت مهرنوش شریعتی، بازیگر و عروسک‌گردان و صداپیشه نمایش عروسکی روبه‌رو شد.
این هنرمند جوان، روز اول فروردین، هم‌زمان با روز نمایش عروسکی و در روز تولدش به دلیل عوارض ناشی از کرونا درگذشت و حالا دوستان او برایش مراسم یادبودی برگزار کردند.
آنان در این مراسم از خاطره‌های شیرین خود از دوره دانشجویی، جشنواره‌های پر تب و تاب نمایش عروسکی و دلتنگی برای همه آن خاطره‌های خوب سخن گفتند و با دوست قدیمی‌شان بهرام بهبهانی که همسر مهرنوش شریعتی بوده است، ابراز همدردی کردند. مانند اغلب برنامه‌های عروسکی، امیر سلطان‌احمدی ترانه‌ای سروده بود که با نواختن ساز اجرا شد ولی این قطعه برخلاف ترانه‌های طنزآمیز همیشگی او در غم از دست دادن مهرنوش شریعتی سروده شده بود.
هادی حجازی‌فر، بنفشه بدیعی و وحید آقاپور، سخنان کوتاهی بیان کردند ولی محمد بحرانی شرایط صحبت کردن را نداشت.
در آغاز این برنامه که به کوشش انجمن نمایشگران عروسکی خانه تئاتر برگزار شد، ایرج راد، رییس هیات مدیره خانه تئاتر، درگذشت این هنرمند جوان را تسلیت گفت.
در ادامه، بهرام بهبهانی دیگر هنرمند نمایش عروسکی و همسر مهرنوش شریعتی از همدردی و همراهی دوستان دیرین خود قدردانی کرد و خطاب به حاضران گفت: «قدر لحظه‌ها را بدانید که هیج اعتباری به لحظه دیگری نیست. از همه کسانی که در این چند روز در کنار من و آبتین بوده‌اند، قدردانی می‌کنم.»
بهبهانی از دیگر هنرمندان درگذشته تئاتر عروسکی همچون جواد ذوالفقاری، کامبیز صمیمی مفخم، بیژن نعمتی شریف و ... نیز یاد کرد.
سپس هادی حجازی‌فر، با تسلیت‌گویی به همه کسانی که هنوز درگذشت مهرنوش شریعتی را باور نکرده‌اند، گفت: «قبلا پای ثابت دورهمی‌ها و بزرگداشت‌ها بودم و همیشه دستور بزرگ‌ترهایی مانند هما جدیکار و مرضیه برومند را برای حضور در جلسات اجابت می‌کردم ولی آن‌چنان تعداد این از دست دادن‌ها زیاد شد که دیگر توان حضور در این مجالس را ندارم.»
او با ابراز تاسف فراوان از افزایش مرگ در سال‌های اخیر افزود: «چقدر مرگ دیده‌ایم و همواره به خود نهیب می‌زنم که از پای ننشینم و تسلیم نشوم ولی شمار دوستان از دست‌رفته‌مان بسیار زیادتر از تحمل است.»
این کارگردان که خاطره‌های شیرین نمایش‌های عروسکی‌اش همچنان زنده است، ادامه داد: «روزهای پایانی سال چندین عزیز را از دست دادیم ولی تلاش می‌کنم به این اتفاق ها فکر نکنم زیرا وقتی به حجم اندوه بهرام و اینکه چه پاسخی قرار است به پسر کوچکش بدهد، می‌اندیشم، تاب و توان خود را از دست می‌دهم.»
حجازی‌فر با ابراز تاسف از اینکه بهرام بهبهانی تعداد زیادی از عزیزان خود را از دست داده است، افزود: «وقتی بهرام، پدر و مادر و خواهر و برادرش را از دست داد، در کنارش بودیم ولی این بار توان رویارویی با پسر کوچکش را نداشتم و اگر همراهی وحید آقاپور نبود، توان رویارویی با بهرام را هم نداشتم.»
در ادامه، منصوره آذری، همسر جواد ذوالفقاری نیز گفت: «از درد گفتن بسیار سخت است. هرگز روزی را که شاهد پیوند این دو عزیز بودم، فراموش نمی‌کنم. روزهای زیبایی کنار هم بودیم و برای خانواده او آرزوی شکیبایی می‌کنم.»
بنفشه بدیعی که ۲۰ سال پیش دبیری جشنواره تئاتر عروسکی را بر عهده داشته است، با یادآوری خاطرات خوش آن دوران گفت: «از دست دادن مهرنوش بسیار باورنکردنی است، آن‌قدر که زندگی در او جاری بود. او واقعا نامش را زندگی کرد چرا که همواره پر از مهر و محبت بود. رفتنش برای همه ما به‌ویژه برای خانواده‌اش سخت است.»
نازیلا نوریشاد، دیگر هنرمند تئاتر عروسکی در سخنانی گفت : «متاسفانه سال ۱۴۰۰ برای بسیاری عزیزان سال سختی بود.»
او از آشنایی خود با گروهی از بچه‌های عروسکی همچون هادی حجازی‌فر، فرهاد تفرشی، بهرام بهبهانی گفت و اولین همکاری خود را با مهرنوش شریعتی یادآوری کرد.
او خطاب به دوست از دست رفته‌اش گفت: «ممنونم که اجازه دادی کنارت باشم، با هم کار کنیم و دوست باشیم.»
اجرای ترانه‌ای توسط امیر سلطان‌احمدی، دیگر هنرمند تئاتر و از دوستان نزدیک بهرام بهبهانی و مهرنوش شریعتی، از دیگر بخش‌های این برنامه بود.
وحید آقاپور، دیگر دانش‌آموخته تئاتر دانشکده هنرهای زیبا با ابراز همدردی با بهرام بهبهانی، یادآوری کرد که مهرنوش یک هفته پیش از درگذشت خود در تدارک برنامه‌ای برای تولد همسرش بوده تا او را غافل‌گیر کند ولی روز پیش از برنامه به دلیل حال نامساعدش، برنامه را لغو کرده است.
این بازیگر، خاطره‌ای از کودکی خود بیان کرد که به دلیل بستری شدن مادرش در بیمارستان دلتنگ او بوده و این خاطره همیشه با او بوده است. او افزود: «حالا یاد آبتین هستم و از ذهنم بیرون نمی‌رود. بزرگ‌ترین غم دنیا این است که کودکی خردسال، پدر یا مادر خود را از دست بدهد.»
غزل اسکندرنژاد، دیگر هنرمند و مدرس تئاتر هم با چشمانی اشکبار گفت: «دلم می‌خواهد مهرنوش را جور دیگری به یاد بیاورم. او جزو کسانی است که در قلب آدم می‌نشیند.»
او خاطره هایی از همکاری های مشترک‌شان گفت و افزود: «مهرنوش انعطاف خیلی زیادی داشت و این ویژگی بسیار خوب او بود. برایم دوست و همکاری بود که هرگز کسی را نرنجاند و آرزو می‌کنم از من هم این چنین یاد شود.»
مادر مهرنوش شریعتی اما توان حضور روی صحنه را نداشت و از همراهی همه دوستان و یاران او قدردانی و ابراز امیدواری کرد که خداوند به او و دیگر اعضای خانواده‌اش صبر بدهد.
برادر بهرام بهبهانی هم گفت: «بعد از درگذشت مادر و پدرمان فکر می‌کردیم بدتر از این نیست، ولی دیدیم که هست.»
امین بهروزی، همکلاس مهرنوش شریعتی نیز خطاب به دوست از دست رفته‌اش گفت: «این‌جا آمده‌ام که گریه کنم. قرارمان نبود مهرنوش که این‌گونه بروی. کاش صدای ما را بشنوی و بدانی که چقدر دلتنگت هستیم و چقدر غم داریم.»
هنگامه مفید، هنرمند پیشکسوت تئاتر هم در سخنانی کوتاه گفت: «حرف‌های خوب را زدیم، شکایت‌هایمان را کردیم و خاطره‌های خوب را زنده کردیم. بعد از دست دادن هر عزیز کهنسالی برای خودمان آرزوی آرامش می‌کنیم ولی با سفری چنین بی‌موقع، فکر نمی‌کنم قرار به ما برگردد.»
او ادامه داد: «مهرنوش همانند دخترکان زیبای تابلوهای نقاشی بود. فرشته زیبای ما می‌داند جایش سبز است چون یادگاری زیبایی از خود بر جای گذاشته و جوان دردکشیده‌ای مانند بهرام می‌داند چگونه از این یادگار ارزشمند مراقبت کند.»
پخش چند کلیپ و چند قطعه موسیقی از دیگر بخش‌های این برنامه بود که با حضور هنرمندانی همچون عادل بزدوده، شیوا مسعودی، هما جدیکار، روشنک کریمی، مریم کاظمی، آناهیتا غنی‌زاده، امیر عابدی، شراره طیار، امیرحسین حریری، حبیب دانش، احسان فلاحت‌پیشه و ... برگزار شد.
۵۷۵۷
