دانشمندان دانشگاه ایلینویز در شیکاگو با استفاده از نانوذرات محصور شده در مانوز (نوعی قند) درمانی برای فیبروز ریوی ابداع کرده‌اند تا گروهی از سلول‌های ریه به نام «ماکروفاژها» را که در ایجاد زخم در بافت ریه نقش دارند، خاموش کنند.
روش هدف‌گیری سلولی که در آخرین شماره از مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم گزارش شده است، نویدبخش پیشگیری از این بیماری شدید آسیب‌دهنده ریه است که می‌تواند منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی مانند تنگی نفس شود.
با این حال، محققان در گزارشی که در وبسایت دانشگاه ایلینویز منتشر شد، تاکید کردند که این درمان هنوز برای به کارگیری در آزمایش‌های بالینی آماده نیست؛ اما موفقیت آن در مدل‌های حیوانی مربوطه نشانه امیدوارکننده‌ای است که ممکن است درمان مناسبی برای این بیماری باشد. یکی از دلایل اصلی فیبروز ریه، فعال شدن سلول‌های ایمنی مضر است که باعث التهاب بیش از حد می‌شود.
آپالاکسمی سینگ، پروفسور دپارتمان فارماکولوژی و پزشکی بازساختی و محقق اصلی این مطالعه گفت: فرآیند‌های التهابی در بدن بسیار پیچیده هستند و یافتن درمان‌هایی برای بیماری‌های ناشی از التهاب مداوم بیش از حد بسیار دشوار است؛ زیرا متاسفانه درمان‌هایی که از التهاب مضر جلوگیری می‌کنند می‌توانند از التهاب مفیدی که به بهبود زخم‌ها کمک می‌کنند نیز جلوگیری کنند. بنابراین درمان هدفمندی که به علت اصلی عفونت‌های مضر رسیدگی می‌کند، بسیار خوب است.
درمان نانوذرات پوشش داده شده با مانوز، فیبروز را با اتصال به زیر مجموعه‌ای از ماکروفاژها، نوعی گلبول سفید که در همه اندام‌ها یافت می‌شود و حاوی گیرنده مانوز برای مولکول قند، CD۲۰۶ است، متوقف می‌کند.
دانشمندان دریافته اند که سلول‌هایی که باعث فیبروز ریوی می‌شوند، دارای سطوح بسیار بالایی از مانوز هستند. در فیبروز ریوی، این سلول‌ها مرحله انتقالی را طی می‌کنند که طی آن سیتوکین‌ها را آزاد می‌کنند و باعث ایجاد زخم می‌شوند.
هنگامی که نانوذرات محصور شده در قند به گیرنده سلولی متصل می‌شوند، اجزایی را تحویل می‌دهند که توانایی ماکروفاژها را برای تولید مقادیر بیش از حد پروتئین، مانند کلاژن مسدود می‌کنند.
منبع: وبسایت العین
