به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، نشست خبری جشنواره «هنر زنده است» با حضور بهروز غریبپور (رییس شورای سیاستگذاری و دبیر بخش تئاتر)، مازیار رضاخانی (مدیر جشنواره و عضو شورای سیاستگذاری)، کمال تبریزی (دبیر بخش سینما)، فردین خلعتبری (دبیر بخش موسیقی)، سیفالله صمدیان (نماینده بخش دیجیتال آرت)، محمود کلاری (دبیر بخش دیجیتال آرت) و رضا کیانیان (عضو شورای سیاستگذاری)، امروز (سهشنبه ۲۳ دی) در پردیس تئاتر باغ کتاب تهران برگزار شد.
بهروز غریبپور در ابتدای این نشست گفت: «ما روز گذشته خدمت آقای صالحی، آقای حسینی و دیگر مسئولان وزارت ارشاد بودیم و نکته فوقالعادهای که در این دیدار برای وزیر وجود داشت این بود که بخش خصوصی بدون تکیه بر احکام انتصابی و پیشگام شدن یک وزارتخانه خاص، به صورت خودجوش یک جشنواره را راهاندازی کرده است. ما سعی کردیم در این دوران سخت و مسدود کننده، آستین بالا بزنیم و کاری را بکنیم که فضای هنری نیاز دارد.»
این کارگردان تئاتر یادآور شد: «همانطور که میدانید، تماشاخانهها و سالنهای سینما تعطیلاند و پلهای پیش روی ما خراب شده و یا پلهایی که قابل اتکا به نظر میرسد، سست است. در این شرایط، تجربه جدیدی را آغاز کردیم. اسفند سال گذشته آقای مازیار رضاخانی که فردی باتجربه در راهاندازی جشنوارههای غیر دولتی است، پیشنهاد این جشنواره را به من داد و از آن زمان مشغول بودیم تا نهادی را در بخش خصوصی با حمایت معنوی وزارت ارشاد راهاندازی کنیم. این جشنواره جامع، حرکتی است که از درون خانواده هنرمندان برخاسته و امیدوارم شما در پوشش خبری آن کمک کنید تا موفق شویم.»
کمال تبریزی نیز در ادامه این نشست گفت: «تمرکز ما در بخش سینمای این جشنواره، روی جوانهاست. استعدادهایی که شاید نتوانند در جشنوارههای دیگر دیده شوند. البته این به معنای آن نیست که کسان دیگر نمیتوانند در این رویداد شرکت کنند. ما قطعا حضور پیشکسوتان را هم پذیرا هستیم.»
او در ادامه بیان کرد: «عدم نمایش خیلی از فیلمهایی که توسط هنرمندان ساخته میشود، سوءتفاهم است. ما باید به فیلمها امکان نمایش دهیم تا بتوانند که حرف خود را مطرح کنند.»
در ادامه، نوبت به رضا کیانیان رسید که با اشاره به دلیل پیوستن خود به جشنواره هنر زنده است که اکنون موتورش روشن شده است، گفت: «این جشنواره اجازه میدهد کسانی واردش شوند که هیچ وقت دیده نمیشوند. چقدر گروه زیرزمینی موسیقی داریم که هیچ کار خلافی انجام نمیدهند و بی خودی اسمشان زیرزمینی شده؟ یا چه تعداد بچههای جوان تئاتر در شهرستان داریم که جایی جز جشنواره فجر برای دیده شدن ندارند؟ یا بچههای جوانی که فیلم کوتاه میسازند و دیده نمیشوند.»
این بازیگر سینما و تئاتر ادامه داد: «جز این طیف بزرگ، بخش دیگری به نام دیجیتال آرت هم وجود دارد که کارهای بسیار زیاد و خوبی در آن انجام میشود. آنها که هیچ جایی برای دیدن شدنشان وجود ندارد. من به این دلیل به این جشنواره پیوستم چون اینجا جایی است که آنهایی که نمیتوانند دیده شوند، فرصت دیده شدن دارند.»
فردین خلعتبری در ادامه این مراسم گفت: «موسیقی غیر مجاز وجود ندارد و جشنواره هنر زنده است به سمتی میرود که همه موسیقیها بتوانند خودشان را عرضه کنند. در عرصه موسیقی حرفهای متاسفانه رقابت اتفاق نمیافتد. در صورتی که افراد حرفهای در حوزههای دیگر وارد جشنوارههای مختلف شده و به راحتی با جوانها به رقابت میپردازند. اما افراد حرفهای در موسیقی زیاد راغب به رقابت به این صورت نیستند. ما برای اینکه ما از حضور هنرمندان جوان ولی حرفهای در این جشنواره محروم نشویم، یک بخش غیر رقابتی نیز در این رویداد خواهیم داشت.»
در ادامه، سیفالله صمدیان، با اشاره به بخش دیجیتال آرت، گفت: «من میخواهم یک کار غیرمجاز جهانی کنم و اسم هنر هشتم را برای دیجیتال آرت بگذارم. چه بخواهیم و چه نه دیجیتال آرت جای خود را در هنر باز کرده و همه رشتههای قبل خودش را در دل خود دارد، اما با رویکرد و بازدهی جدید و برای همین خیلی خوشحالم که این اتفاق افتاد و این حرکت کاری کرد که در اولین دوره جشنواره دیده شود. امیدوارم همه کمک کنید تا جشنواره با همه کمبودهایش ادامهدار شود.»
سپس، محمود کلاری که به صورت مجازی در این نشست حضور پیدا کرده بود، در ویدئویی کوتاه خطاب به حاضران گفت: «این جشنواره تلاشی برای ایجاد فضایی است که کار هنرمندان از این طریق به سمع و نظر بقیه برسد و دیگران با محصولات فکری این عزیزان ارتباط برقرار کنند و امیدوارم باهم بتوانیم جشنواره کمنقصی را برگزار کنیم. هرچند که دور اول آن و با تنوع بسیار است و مشکلاتش طبیعتا کمکم پدیدار خواهد شد. پدیده تازه به دوران رسیده دیجیتال آرت هم در آن برگزار میشود که امیدوارم در دورههای بعدی خود را بتواند اصلاح کند.»
مازیار رضاخانی هم در ادامه این نشست گفت: «یکی از جذابترین بخشهای هر جشنوارهای، گفتوگوی میان دستاندرکاران جشنواره و فعالین رسانهای است. جایی که میتواند نقطه اوج باشد که به قلم خبرنگاران و منتقدان بستگی دارد. در بخش سینما، برنامهریزی که با آقای کمال تبریزی داشتیم، این بود که از ۱۱۰ چهره از اهالی رسانه دعوت کردیم که بیایند و جایزه ویژهای را به فیلم برگزیده خودشان بدهند.»
او در ادامه خاطرنشان کرد: «برای اولین بار است که دبیرخانه جشنواره با هنرمندان تماس میگیرند. دبیرخانه مستقیما با هنرمند تماس گرفته و از او دعوت میکند تا در جشنواره ما حاضر باشد. همین موضوع نشان میدهد که هنر زنده است. امیدواریم که این رویداد تاثیر خودش را بگذارد.»
بابک بادکوبه، اسپانسر جشنواره هم با بیان اینکه خانواده او بیش از صد سال است در کار هنر است، گفت: یک جنگل برای جنگل بودن یا دریا برای دریا بودن تلاش نمیکند چون یک اکوسیستم وجود دارد. من کاری که با افتخار ایستادم برای این جشنواره انجام دهم، یک اکوسیستم است که یک سرمایهگذار پشت این جشنواره بایستد، یکسری اندیشمند دارند کار میکنند، یکسری جوان عاشق کار میکنند. وقتی اکوسیستم شکل بگیرد، زندگی جریان دارد و خیلی آسان میشود. ما همیشه تلاش میکنیم و عرق میریزیم چون نتوانستهایم یک اکوسیستم برای آن خلق کنیم. امیدوارم بتوانیم در شأن جشنواره و هیات داوران کار کنیم.»
در ادامه، نوبت به طرح پرسش توسط اهالی رسانه حاضر در این نشست رسید. فردین خلعتبری، در واکنش به حضور شرکتکنندگان خانم در بخش موسیقی این جشنواره گفت: «شرکتکنندگان خانم به صورت گروهی در جشنواره شرکت میکنند. در واقع آثار باید به صورتی باشد که همه صداها در خدمت یک جریان باشد و تکخوانی وجود ندارد. برای این کار رپرتوآرهای کمی وجود دارد. چون کار سختی است. از همکاران خواهش کردم که در صورت مراجعه افراد برای آنها قطعه بنویسند.»
او افزود: «به خاطر محدودیتهایی که وجود دارد، این راهی بود تا خانمها نیز بتوانند در جشنواره شرکت کنند و منع قانونی برای شرکت آنها وجود نداشته باشد. همچنین باید بگویم هیچ محدودیتی برای ارائه سبکهای مختلف از طرف شرکتکنندگان وجود ندارد و افراد میتوانند در هر سبکی کارهای خود را ارائه دهند.»
غریبپور نیز درباره چگونگی شرکت آثار تئاتر در جشنواره نیز توضیح داد: «نکته فوقالعادهای که در این رویداد داشتیم این بود که بیش از ۹۰ درصد فعالیت جشنوارهای ما با موبایل، تبلت و ابزارهایی به این صورت انجام شده است. این کار نیز خودش نوید اتفاق تازهای است. چون ما با حداقل نیرو کار خود را پیش میبریم. میز ما همیشه یک میز دیجیتال بوده است و در جشنواره نیز همین رویه را داریم.»
او ادامه داد: تئاتریها فراموش کردند که ما تله تئاتر داشتیم. اولین انیمیشنهای ما نمایشهای عروسکی بوده است. در نتیجه ما احیاکننده این شکل از تئاتر در فضای مجازی هستیم. تئاتریها باید صحنه را تمام کره زمین بدانند. راههای وصل مخاطب را نباید فراموش کنیم. اکنون صحنه بزرگتری در اختیار ما قرار گرفته است. در نتیجه گروهها کار خود را ضبط کرده و بعد از بررسی همه آثار کارها را معرفی میکنیم.»
کمال تبریزی در پاسخ به سوالی درباره شیوه نمایش فیلم های این جشنواره توضیح داد: «سه بخش در زمینه سینما داریم. یکسری درباره فیلمهایی است که در دو سال اخیر، نمایش عمومی داشتهاند و در پلتفرمهای آنلاین میتوانیم فضا را فراهم کنیم که منتقدان و رسانهها به بهترینهای این بخش رای دهند. در بخش فیلم کوتاه هم در صورت تمایل صاحبان اثر، امکان نمایش آنلاین آنها وجود دارد.»
او افزود: «اما در بخش مسابقه مجبوریم آن را به شکل فیزیکال در یک سالن برای داوران و گروه ۱۱۰ نفری منتقدان و اهالی رسانه نمایش دهیم. مخاطبان غیرآنلاین که به صورت فیزیکی در سالن حضور دارند، محدود به این ۱۱۰ نفر خواهند بود، چون محدودیتهایی هم در این زمینه وجود دارد.»
این کارگردان همچنین خاطرنشان کرد که تعدادی از فیلمهایی که امکان نمایش نداشتهاند، در این بخش و برای این ۱۱۰ نفر نمایش داده میشوند.
مازیار رضاخانی هم یادآور شد: «بگذارید گفتههای آقای تبریزی را تکمیل کنم و این خبر را بدهم که فیلمهای توقیفی برای اولین بار در این دوره میتوانند برای آن ۱۱۰ نفر نمایش داده شوند. بهطور مثال آقای کاهانی در این بخش ثبتنام کردهاند و البته فیلمها روی پلتفرم نمیرود که مشکلی پیش بیاید. البته خود آقای تبریزی هم در این بخش فیلمشان را شرکت دادهاند!»
سیفاله صمدیان هم در ادامه بیان کرد: «در شرایطی که خیلی از فیلمها به خاطر سوءتفاهم توقیف میشوند، باید یاد داد تا از این اتفاقات جلوگیری کنیم. نباید صفر و یکی نگاه کنیم و از آن ور بوم بیفتیم. افرادی به خاطر ندانستن، جلوی کارهای ملت را میگیرند. کمک کنیم تا یاد دهیم به افراد و از این اتفاقات جلوگیری کنیم.»
بهروز غریبپور در پایان نشست خبری جشنواره «هنر زنده است» گفت: «ما در این جشنواره اصلا و ابدا گرایش سیاسی نداریم و نمیخواهیم حرکت تقابلی بکنیم بلکه میخواهیم در شرایط کنونی برای نسل جوان کاری کنیم و فضا را کمی بازتر کنیم و بگوییم تنها راه، پناهنده شدن و خطر در دریای پرتلاطم نیست و همینجا هم میتوان موفق شد. ما اینجا با کسی درنمیافتیم، چون نه زورمان میرسد و نه چنین ارادهای داریم. میخواهیم در شرایط موجود کشور، فرصتی برای دیده شدن آثار فراهم کنیم.»
او همچنین درباره جوایز این جشنواره توضیح داد: «مبالغی که برای جوایز در نظر گرفتهایم، نسبت به یک جشنواره بخش خصوصی قابل توجه است و امیدوارم رقم قابل تاملی در شب عید به هنرمندان کشور اختصاص پیدا کند. سعی نکردیم با یک تندیس خودمان را خلاص کنیم و کمکی که وارد بازار کار میکنیم قابل تامل است.»
۵۷۵۷