اقتصاد آنلاین – حسین عسکری؛صاحبان قلعه‌ها و ویلاهای فیزیکی که نقشه‌های واقعیت افزوده املاک خود را تهیه کرده‌اند، فکر می‌کنند که برنامه‌های بلندپروازانه آنها برای جذب بازدیدکنندگان در متاورژن کارساز خواهد بود، زیرا رویدادهای مجازی می‌توانند به آنها کمک کنند تا هزینه‌های سنگین نگهداری ملک‌های قدیمی خود را بپردازند.
مدل گردشگری متاورس با رکود گردشگری ناشی از COVID-19 تسریع شد، اما این صنعت ممکن است قبلاً به این سمت حرکت کرده باشد.
در حال حاضر، استفاده از پلتفرمهای فراجهان اصلی سخت است و منتظر توسعه بیشترهستند، اما شرکت‌ها روی آنچه می‌تواند باشد تمرکز می‌کنند. به نظر می رسد که برندها به طور انبوه وارد دنیای فراجهان شده اند تا فقط تظاهر کنند که ما هم وارد متاورس شده ایم.
میشل چوی، موسس O Labs یک آزمایشگاه سرمایه‌گذاری Web3 به فرصت‌های دیجیتالی جدید برای تأمین مالی نگهداری نقاشی‌های فیزیکی، مانند فروش توکن‌های غیرقابل تعویض یا NFT، به عنوان جمع‌آوری سرمایه برای حفظ دارایی‌های غیر نقدی روی آورد.
چویی زمانی که متوجه رکود گردشگری موزه‌ها به دلیل کووید-19 شد، مدیر محصول گوگل بود و آن را فرصتی برای فراجهان های آینده تلقی کرد. او متعاقباً کار خود را ترک کرد و آزمایشات فراجهان خود را آغاز کرد.
او کار خود را با تیمی برای راه‌اندازی قلعه NFT ، نمایشگاه و حراج NFT در کاخ لوبکوویچ Lobkowicz، قلعه‌ای واقعی در پراگ آغاز کرد که در اکتبر 2021 برگزار شد. در این رویداد NFTها در کنار نقاشی‌های 500 ساله نمایش داده شدند و هدف آن "گسترش دسترسی به میراث فرهنگی" بود.
میشل چوی اکنون مشغول بررسی تجربیات گردشگری فراجهان در سطح جهانی است.
با مأموریت گسترده‌تر میشل چوی دسترسی به Web3 برای همه کاربران است، آزمایشگاه 3.O در حال کار بر روی مجموعه‌ای از پروژه‌های Web3 از NFT تا سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز یا DAO است. آزمایشگاه 3.O در چارچوب اهداف متاورسی خود، در حال ساخت پروژه‌ای در قلعه‌ای در آلمان است. پس از آن یک ویلا در هند و احتمالاً موزه‌ای در غنا ساخته می‌شود.
کاخ لوبکوویچ پراگ
چوی در مورد چشم انداز بلندمدت خود برای سفر متاورس گفت:
سفر به عنوان یک ابزار آموزشی تقویت خواهد شد. در گذشته گردشگری به معنای بازدید از یک مکان بود. عکس‌ها دو بعدی بودند که بعدا سفرهای سه بعدی با هدست‌های مجازی ظاهر شدند. آزمایش سفرهای 4 بعدی اکنون امکان پذیر است. اکنون، می‌توانیم دوره‌های زمانی مختلف را شبکه بندی کنیم.
خوب یا بد، کسب‌وکارهای گردشگری، پلتفرمهای آموزشی و موزه‌ها می‌توانند تاریخ را در فراجهان دوباره بازسازی کنند.
خانواده (پریادارشینی راجه اسکیندیا) صاحب کاخ جی ویلاس هستند، یک قصر 200 ساله که در مادیا پرادش، هند به موزه تبدیل شده است. او در حال برنامه ریزی یک مجموعه NFT است که توسط هنرمندان محلی تولید می شود تا یک تجربه متاورس را تامین کند. COVID-19 موزه آنها را به مدت دو سال تعطیل کرد که باعث شد آنها برای برخی از کارهای مرمت مورد نیازهزینه زیادی پرداخت کنند.
اسکیندیا گفت که NFT ها باید به عنوان هنر پذیرفته شوند، زیرا "هر نسلی هنر و تفسیری از آن دارد. این یک رسانه جدید و یک پلت فرم جدید برای هنرمندان فقیر و نوظهور هندی است. او افزود که "نباید هیچ مانعی در اطراف خلق هنر وجود داشته باشد."
اسکیندیا متقاعد شده است که متاورس آینده جهان است.
او در ادامه گفت: "یک فرد معمولا در زندگی خود یک بار از موزه بازدید می کند"، اما می تواند چندین بار در متاورس آن را بازدید کند. او می گوید که در هند، به خصوص، موزه ها اولین مقصدی نیستند که مردم فکر می کنند برای سرگرمی به آنجا بروند. موزه‌های خصوصی در شهرهای کوچک را می‌توان امری غیربدیهی دانست، به‌ویژه در مقایسه با مراکز خرید و سینما. بنابراین، او با آزمایشگاه 3.O کار میکند تا «تجربیات همه‌جانبه‌ای خلق کند به عنوان مثال، انیمیشن‌هایی که به شما امکان می‌دهند خودتان را در مستندهای کوتاه تاریخی قرار دهید». این در مورد باز کردن درهای بیشتری برای گفتگو و آموزش است.
اسکیندیا همچنین داستانی برای تعریف کردن جهان از طریق متاورس دارد:
من با سابقه خانوادگی خودم مخالفم. ما اتاق هایی از اسناد تحقیقاتی در کاخ داریم. اکنون زمان و بستر مناسب برای تصحیح تاریخ است.»
او به کوین تلگراف گفت که روایت تاریخی که دوست دارد با تجربیات همه جانبه‌اش ترسیم کند، «گفتن داستان واقعی قبیله من، ماهاراتاها است. بازگویی داستانی که بریتانیایی ها گفته اند، که شبیه کتاب بازی تاج و تخت است، تاریک و وحشیانه. ما برای استقلال از همه نیروهای خارجی جنگیدیم، اما در هند با هندی‌ها می‌جنگیدیم. این یک واقعیت تاریخی است که ماهاراتاها پس از مغول ها حاکمان هند بودند و نظام روایی و ارزشی آنها برای مطالعه و درک امروز ضروری‌تر است. من می خواهم از این پلت فرم برای تغییر روایت از طریق هنر، فرهنگ و تاریخ استفاده کنم.»
"من با نحوه نمایش تاریخ ماراتا مخالفم. با این حال، امروز یک علاقه دوباره وجود دارد، شاید به دلیل زرق و برق سینما، اما دنیای جدیدی نیز وجود دارد. مردم امروز علاقه عمیقی به تاریخ دارند و هنر و تاریخ را دوباره کشف می کنند. متاورس ممکن است پلت فرم مناسبی برای اطلاع رسانی و آموزش مردم و ایجاد علاقه باشد، بنابراین آنها ممکن است سفر خود را برای غواصی عمیق در تاریخ، هنر و فرهنگ از طریق این دنیای شگفت انگیز آغاز کنند.
کاخ جی ویلاس
شاهزاده هاینریش دوناتوس از خانواده شاومبورگ لیپه مالک قلعه بوئکبورگ است، قلعه ای در شمال آلمان، و با فاصله 45 دقیقه از هانوفر. شاومبورگ لیپه یکی از 16 خانواده سلطنتی امپراتوری آلمان تا سال 1918 بود. بعداً، ارتش بریتانیا این قلعه را مصادره کرد تا از سال 1948 تا 1953 به عنوان مقر خود استفاده کند.
یک سوراخ گلوله در بیرون خانه به عنوان یادآور تاریخ اخیر قلعه است. آمریکایی ها اولین کسانی بودند که در طول جنگ به بوکبورگ رسیدند و باقی مانده توپ شلیک شده تانک آنها که به گنبد نفوذ کرد هنوز در موزه قلعه قابل مشاهده است. خانواده باقی مانده توپ شلیک شده تانک را به نمایش می گذارند و سوراخ سقف را به یاد جنگ گذاشته اند.
دوناتوس همان ایده اسکیندیا را دارد: فراجهان برای حفظ تاریخ.
قلعه بوئکبورگ
دوناتوس ، که آزمایشگاه 3.O را با چوی بنیان گذاشت، به زودی یک نمایشگاه NFT و یک خانه هکر متمرکز بر DAO را در قلعه راه اندازی خواهد کرد. او گفت: «متاورس یک دنیای واقعیت مجازی نیست. این یک اقتصاد جدید است. به عنوان مثال، انگیزه ورود به متاورس می تواند محافظت از یک قلعه باشد.
برای دارایی‌های غیر نقدی مانند املاک گسترده، هزینه نگهداری می‌تواند بر جریان نقدی یک خانواده بیشتر باشد. بنابراین، حفظ مکان‌های خصوصی با اهمیت تاریخی، چالشی مهم برای مالکان و یک کالای عمومی ملی یا جهانی است.
در سال 2001، پدربزرگ دوناتوس یک قلعه را به قیمت 1 یورو فروخت و تلاش اخیر مالک جدید برای فروش همان قلعه به قیمت 1 یورو، خریدار پیدا نکرد. دوناتوس افزود:
خارجی‌هایی که قلعه‌های اروپایی می‌خرند، پس از یک سال وقتی متوجه می‌شوند که چه چیزی در میان است، تسلیم می‌شوند.»
دوناتوس گفت: "قلعه بوئکبورگ دیگر قرار نیست در آن زندگی شود این در درجه اول یک مکان فرهنگی است."
چوی خاطرنشان کرد: «تورهای مجازی می‌توانند سودآور باشند، اگرچه بازپرداخت اقدامات متاورس ممکن است چندین سال طول بکشد. اما در دراز مدت، هیچ هزینه نگهداری یا تهویه مطبوع برای متاورس وجود ندارد.
دوناتوس گفت که راه اندازی خزانه DAO را برای نوسازی و نگهداری از اماکن تاریخی پیش بینی می کند، شبیه به "یونسکو مردمی" ارجاع به آژانس سازمان ملل متحد که وظیفه حفاظت از مکان های با اهمیت فرهنگی و تاریخی را بر عهده دارد.
DAO ها توسط مرزها محدود نمی شوند و این می تواند اثرات شبکه ای را برای مدل های جدید گردشگری ایجاد کند. دوناتوس گفت: "نوعی PleasrDAO برای اماکن تاریخی."
"آنها شامل دسترسی غیرمتمرکز / سرپرستی به اماکن تاریخی و هکاتون های اماکن تاریخی هستند زیرا اماکن تاریخی مکان جالبی برای ملاقات هستند."
هکاتون رویدادی که در آن تعداد زیادی از مردم برای شرکت در برنامه نویسی کامپیوتری مشترک گرد هم می آیند.
داستان سرایی و تجربیات تاریخی را نیز می توان برای ایجاد سناریوهای سورئال و غیرممکن تقویت کرد.
دوناتوس گفت: "در هیچ شرایطی نمی خواهم چیزهایی را تجربه کنم که می توانم در دنیای واقعی تجربه کنم." متاورس می تواند گذشته را بازسازی و حفظ کند. او گفت که می توان «مسابقه تنیس را در سالن رقص در کاخ ورسای به عنوان یک کار بزرگ توریستی ایجاد کرد».
چوی گفت: «در متاورس ، ما می‌توانیم اسلحه‌ها را بارگذاری کنیم و جنگ‌ها را برای اهداف آموزشی تاریخی بازآفرینی کنیم.» بازسازی‌های تاریخی با سلاح‌های بازسازی‌شده در سرتاسر جهان، از جمله در ایالات متحده، آلمان، روسیه، بریتانیا و ایتالیا اتفاق می‌افتد، و ممکن است لحظات آموزش‌پذیر زیادی در آینده در متاورس وجود داشته باشد.
اگر متاورس واقعاً آینده است، برنامه ریزی برای قوانین و ترکیب آنها از هم اکنون شروع می شود. به همین دلیل است که، برای مثال، گروهی از بومیان استرالیا قصد دارند سفارتی در متاورس راه اندازی کنند. اختلاط کهن و جدید به ظاهر سخت است، اما همه چیز بستگی به این دارد که فرد نسبت به اهمیت توتم‌های فرهنگی در متاواژه‌های آینده چقدر خوش بین باشد.
