همشهری آنلاین - سمیرا باباجانپور: مریم مشایخی متولد ۱۳۶۰ و دانشجوی رشته جامعه‌شناسی است. او همراه پدر و مادرش در یکی از خانه‌های قدیمی محله امیرآباد زندگی می‌کند؛ خانه ۳نفره‌ای که رفت‌وآمد اقوام در آن زیاد است؛ چراکه پدر بزرگ خانواده است و طبیعی است که رفت‌وآمد فرزندان و نوه‌ها به این خانه زیاد باشد. با این حساب، مدیریت مصرف آب در این خانه باید دشوار باشد. اما این خانواده عزمشان را جزم کرده‌اند تا با تغییر سبک زندگی‌شان، از تخریب محیط‌زیست و مصرف بی‌رویه آب جلوگیری کنند.
مریم از اینکه با او به‌عنوان شهروند کم‌مصرف در زمینه مصرف آب تماس گرفته‌ایم متعجب می‌شود و می‌گوید: «راستش، فکر نمی‌کردم کنترل مصرف آب و توجه به مصرف درست آن در خانه ما از جانب شرکت آب و فاضلاب دیده شود. به نظرم ما رفتاری عادی در برابر نعمت خدادادی انجام داده‌ایم. واقعیت این است که انتظار تشویق یا بزرگنمایی کارم را ندارم. همه ما در برابر نعمت‌های خداوند مسئولیم.»
پدرم نخستین الگوی ماست
مشایخی درباره سبک زندگی‌اش برای کنترل مصرف آب می‌گوید: «با شیوه و سبک زندگی امروز در تهران نمی‌توان الگوی مصرف آب را کاهش داد. اما خانواده ما سعی کرده خودش را تطبیق دهد. پدرم به‌عنوان فرزند یک کشاورز که از ۱۴سالگی در تهران بزرگ شده، قدر آب را می‌داند و مصرف درست آن را به ما آموزش داده و برای ما نهادینه کرده است. نخستین‌کاری که به دلیل قدیمی بودن خانه‌مان انجام دادیم این بود که شیرهای کاهنده آب نصب کردیم که گران‌قیمت نیستند، اما جلو هدر رفتن آب را می‌گیرند.»
او ادامه می‌دهد: «پدرم در زمینه مدیریت مصرف بسیار با ما همراهی می‌کند و خودش در بیشتر زمینه‌ها پیشروست. نه تنها در حوزه مصرف آب که بیشتر زندگی ما براساس صرفه‌جویی و حفظ محیط‌زیست تنظیم شده است. در برق، گاز و حتی مدیریت پسماندها هم الگو داریم و خودمان را با آن تطبیق داده‌ایم.»
این شهروند مسئولیت‌پذیر درخصوص روش‌های حفظ و ذخیره آب می‌گوید: «در روند کارهای معمول روزانه، روش‌های ساده‌ای برای مصرف بهینه آب وجود دارد. برای مثال، بعد از شست‌وشوی میوه و سبزی، با آب‌های باقیمانده و تمیز، بالکن را می‌شوییم یا داخل سیفون سرویس بهداشتی می‌ریزیم. با این کار جلو هدر رفتن آب را گرفته‌ایم. یا مثلاً حجم فلش‌تانک‌های سیفون را که مقدار زیادی آب مصرف می‌کند، با گذاشتن یک بطری در داخل آن کم کرده‌ایم تا تقریباً نیمی از آب مخزن در هر بار استفاده و صرفه‌جویی شود.»
رمز و راز ساده صرفه‌جویی
مشایخی مدیریت الگوی مصرف آب را در همه حوزه‌ها تأثیرگذار می‌داند و می‌گوید: «تمرکز بر صرفه‌جویی و درست مصرف کردن آب، ما را در حوزه‌های دیگر هم حساس کرده است. در حوزه پسماند که یکی از مشکلات اساسی شهری در تهران است و به محیط‌زیست هم بسیار آسیب می‌زند، جدا از تفکیک زباله، بسیاری از پسماندهایمان را به چرخه طبیعت برمی‌گردانیم.»
او تصریح می‌کند: «برای این مورد غذاساز کهنه و خرابی داشتیم که پدرم آن را تعمیر کرد، اما قابل استفاده برای مصارف آشپزخانه نبود و آن را در انباری گذاشتیم. حالا پسماندهای خشک و قابل استفاده را به وسیله آن مخلوط می‌کنیم و کود و کمپوست می‌سازیم و به این ترتیب، حجم زباله‌های دورریزمان هم کمتر شده است.»
مشایخی در مورد شست‌وشوهای معمول خانه نیز می‌گوید: «یکی از مواردی که موجب هدر رفتن زیاد آب می‌شود، شست‌وشوی مداوم حیاط و محیط‌هایی است که در فضای باز قرار دارد. برای این کار سعی می‌کنیم نظافت حیاط را رعایت کنیم. حیاط را دیربه‌دیر می‌شوییم؛ آن هم نه با شیلنگ، بلکه با جارو و سطل آب. چندین بار هم با ملایمت و مهربانی به همسایه‌هایی که آب را بیهوده هدر می‌دادند، تذکر داده‌ایم آبی که در لوله‌ها جریان دارد برای نوشیدن است؛ یعنی نباید با آن حیاط را شست.»
