چگونه است که برخلاف بسیاری از خوانندگان موسیقی ایرانی همچنان در سن ۹۰ سالگی فعال هستید؟
همیشه گفتهام و باز هم میگویم برای هنر، تاریخ انقضایی وجود ندارد و اگر کسی هنرمند باشد، تاریخ مصرف نخواهد داشت و هنر و صدایش ماندگار میشود. اگر کسی علاوه بر اینکه با دلش به سمت هنر میرود، علم آن را نیز فرا بگیرد، حتما ماندگار میشود.
من برای اینکه به مردم ثابت کنم هنرمند هرگز خاموش نمیشود، به خواندن این قطعه اقدام کردم. یک خواننده خوب تا زمانی که زنده است، میخواند.
حق مطلب که ادا نمیشد، اما در کل این آهنگ، اثر خیلی خوبی بود و با توجه به شناختی که سالهای سال از بهنام خدارحمی داشتم و میدانستم که انتخابش درست است، اگر کار را شنیده باشید، متوجه میشوید به خوبی از پس آهنگسازی و تنظیم آن برآمده است. اثر، نوازندگان خوبی داشت. مجموعه این عوامل دست به دست هم دادهاند تا نهایتا شما کاری را بشنوید که از آن خوشتان بیاید. باید دید نظر مردم درباره این آهنگ و خواندن من چیست. من تا جایی که به من مربوط میشد به خوبی این آهنگ را خواندم و در بین مردم گل کرد. نهایتا این مردم هستند که باید قضاوت کنند.
ناگفته نماند من نیز مانند خیلیها همه کارهایی که در گذشته منتشر کردهام، کارهای خوبی نبودهاند و در بین آنها کارهای متوسط هم وجود داشته است. البته بیشتر کارهایی که خواندهام کارهایی قوی بودهاند که آهنگ «سرحال» هم از این دسته آثار است.
همانطور که در ابتدا گفتم خواندن و کلا هر فعالیت هنری، ربطی به سن و سال ندارد. آدم در هر سنی اگر بخواهد، میتواند هر کاری بکند، بخصوص اگر هنرمند باشد. خواندن هم از آن کارهایی است که برای من سن و سال نمیشناسد.
فعلا که نه! در واقع فعلا تصمیمی در این زمینه ندارم. این زمان و شرایط است که ایجاب میکند من کاری منتشر کنم یا نه! مثل آهنگ«سرحال» که خواندنش لازم بود. من خیلی فکر این چیزها را نمیکنم. زیاد هم جالب نیست بیشتر از این خواندن من. چون تا به امروز همه کارهایی که لازم بوده را انجام دادهام و هر آهنگی که توانستهام را خواندهام. همه مردم با نوارهای من خاطره دارند چون من طی این سالیان دراز کارهای زیادی انجام دادهام که واقعا قابل شمارش نیست. در نهایت باز هم معتقدم قضاوت با مردم است که از کارهایم خوششان بیاید و آنها را بپسندند یا نه!