روزی که خدا محمود فکری را بغل کرد

  به گزارش جام نیوز، سال ها پیش علی کریمی در مورد علی دایی گفته بود که خدا او را بغل کرده و حتی اگر دایی با قلم بند هم به توپ ضربه بزند، گل می شود. حالا با نمایش ضعیف و پر نقص استقلال در دربی روز گذشته مقابل پرسپولیس، می توان همین تعبیر را در مورد محمود فکری،سرمربی آبی ها هم به کار برد که اگر لطف خدا شامل حالش نمی شد، چه بسا دربی عصر دوشنبه را با نتیجه ای فضاحت بار به پایان می برد و باید همان دیروز با نیمکت استقلال خداحافظی می کرد.

استقلال در شرایطی پا به دربی 94 گذاشت که بسیاری پیش از بازی، این تیم را در شرایط بهتری نسبت به حریف خود می دانستند. استقلال صدرنشین لیگ بود و با بردی روحیه بخش مقابل آلومینیوم به دربی رسیده بود اما در مقابل پرسپولیس بعد از باخت در فینال لیگ قهرمانان آسیا، سه مساوی پیاپی در لیگ گرفته بود و حال چندان مساعدی نداشت. با این حال روند مسابقه به شکلی بود که گویی استقلال در میانه های جدول است و پرسپولیس صدرنشین لیگ.

استقلال بازی دیروز را با سیستم و نفراتی غیرمنتظره آغاز کرد. تصور می شد که فکری از ابتدا رو به سیستم 3-3-4 بیاورد اما مربی آبی‌ها تصمیم گرفت که بازی را محتاطانه آغاز کند و با همان 2-4-4 همیشگی اش پا به دربی گذاشت. به این تصمیم فکری نمی توان چندان ایراد گرفت اما چینش نفرات استقلال در بازی دیروز و در ادامه تعویض های محمود فکری، بی شک از عوامل اصلی نمایش ضعیف استقلال بود.

 فکری دیروز در شرایطی که میلیچ آماده را در اختیار داشت، بازهم او را نیمکت نشین کرد تا فرصت بازی به محمد نادری برسد که چندین بازی اخیر تیمش را به دلیل مصدومیت از دست داده بود و مشخص بود که هنوز با شرایط ایده آلش فاصله دارد. نادری نه در نفوذ و حمله به استقلال کمک کرد و نه در دفاع توانست مقابل حملات مهاجمان سریع پرسپولیس مقاومت کند.آمار متریکا می گوید که نادری دیروز سه بار دریبل خورده و فقط دو تکل موفق داشته و تنها شوتش هم به آسمان رفته.همچنین در صحنه گل اول سرخ پوشان به خوبی ضعف و ناهماهنگی او آشکار شد. نکته عجیب تر اما تعویض نادری با محمد دانشگر بود. بازیکنی که دفاع وسطی راست پا است و طبیعی است که در پست غیرتخصصی و در جناحی مخالف پای اصلی اش، نتواند کیفیت بالایی از خود بروز دهد و در صحنه گل دوم پرسپولیس هم ثابت شد که استفاده از دانشگر تا چه حد در سمت چپ اشتباه بوده است.

درمیانه میدان هم اوضاع چندان جالب نبود. محمود فکری از ابتدا آرش رضاوندی را به زمین فرستاد که در بازی های قبلی استقلال به خوبی ثابت کرده بود که کار زیادی از دستش برای تیم برنمی آید و در انجام وظایف محول شده چندان موفق عمل نمی کند. این درحالی است که فرشید اسماعیلی و داریوش شجاعیان که کیفیت به مراتب بالاتری نسبت به رضاوند دارند، تا دقایق پایانی بازی روی نیمکت بودند و باید از فکری این سوال را پرسید که چرا رضاوند دیروز 87 دقیقه بازی کرد و زودتر از شماره 8 و 11 تیمش استفاده نکرد؟ بازیکنانی که در همان دقایق اندک ورود به میدان هم تا حدودی توانستند تاثیر خود را بر جریان بازی بگذارند و چه بسا اگر از ابتدای مسابقه و یا ابتدای نیمه دوم به زمین می آمدند، استقلال تا این حد ضعیف ظاهر نمی شد.

بازی روز گذشته دو تیم، تفاوت سطح کادرفنی سرخابی ها را به خوبی نشان داد. آنالیز دقیق پرسپولیس از ضعف خط دفاعی استقلال که در بازی های قبلی به وضوح قابل مشاهده بود، در نیمه دوم تاثیر خود را بر جریان بازی گذاشت و پاس های بلند مکرر قرمزها به عمق دفاع استقلال، آن ها را صاحب چندین فرصت گلزنی کرد که اگر هر بازیکنی غیر از احمد نوراللهی صاحب این موقعیت ها می شد، استقلال دیروز باختی ننگین را تجربه می کرد. با این حال موقعیت سوزی های پرسپولیسی ها استقلال را در بازی نگه داشت و در نهایت آبی ها با اتکا به درخشش مهدی قایدی توانستند گل مساوی را بزنند و از شکست بگریزند. گل زیبای دقیقه 93 قایدی و توپی که از میان پاهای کنعانی زادگان و حامد لک وارد دروازه شد، به هیچ عنوان نمی تواند درپوشی بر مشکلات فنی استقلال باشد. استقلالی که مشخصا هیچ برنامه قابل اتکایی برای دربی نداشت و بعد از گل دقیقه 1 ارسلان مطهری که خیلی ناگهانی به ثمر رسید، ترجیح داد در زمین خودش تجمع کند و به دفاع بپردازد در حالی که آن گل بهترین فرصت بود تا آبی ها خود را به پرسپولیسی که از آن گل شوکه شده بود تحمیل کنند و به دنبال گل های بیشتر باشند. روند بازی اما نشان داد این استقلال بود که از گل زودهنگام خودش غافلگیر شد چرا که پرسپولیس خیلی زود به این گل واکنش متناسبی نشان داد و در همان نیمه اول با کسب مالکیت توپ، بازی بهتری را ارائه کرد و در نیمه دوم هم اوج نمایش تیم یحیی بود که همه هوادارانش را راضی کرد و تقریبا هیچ کارشناسی هم نیست که پرسپولیس را تیم برتر دربی دیروز نداند.

استقلال از اول فصل و در اکثر بازی های خود، نمایش های قابل اتکا و باثباتی را از خود نشان نداده بود. این مسئله هم بارها از سوی کارشناسان و رسانه ها ذکر شده بود که استقلال ضعف های زیادی دارد و به ویژه در فاز دفاعی اصلا خوب کار نمی کند و اکثر بازی هایش را با اتکا به درخشش های فردی بازیکنانش مثل رشید مظاهری،وریا غفوری و مهدی قایدی به نفع خود خاتمه می دهد و از انسجام تیمی بی بهره است.

انتظار می رفت که با توجه به 9 بازی‌ای که استقلال پیش از دربی انجام داده، فکری به فکر اصلاح و ترمیم ضعف های تیمش در خطوط مختلف باشد اما بازی دیروز نشان داد که استقلال تا چه اندازه از داشتن برنامه و تاکتیکی مشخص بی بهره است و چقدر راحت به مهاجمان حریف اجازه ایجاد فرصت می دهد. به نحوی که مطابق آمار متریکا، پرسپولیس دیروز 14 شوت به دروازه استقلال زد که 8تای آن در چارچوب بود.

ضعف فنی استقلال در لیگ بیستم، پشت نتایج نسبتا خوب و حضور این تیم در جمع تیم های بالای جدول پنهان شده است اما واقعیت این است که بعید استقلال با این سبک بازی، بتواند جایگاه فعلی اش را حفظ کند و به نتایج خوبش ادامه دهد.درست است که آبی ها دیروز دربی را نباختند اما نباید فراموش نکنیم که استقلال باید به زودی در پلی آف لیگ قهرمانان آسیا هم به میدان برود و هنوز 20 بازی دیگر در لیگ برتر هم در مقابل خود دارد و کادرفنی استقلال اگر تدبیری برای این مدل بازی نکنند، به زودی ناکامی و شکست هم از راه می رسد و آن گاه دیگر هیچ عذر و بهانه ای قابل پذیرش نیست چرا که ایرادات و اشکالات این تیم نسبتا پر مهره، بارها و بارها توسط افراد دلسوز گفته شده است.