خبرگزاری میزان _ سوره روم هشتاد و چهارمین سورهای است که به پیامبر(ص) نازل شده، ولی در مصحف سیامین سوره قرآن قرار گرفته است. این سوره ۶۰ آیه دارد و در مکه به پیامبر(ص) نازل شده است.
سوره روم به تبیین بخشی از قوانین تشریعی و تکوینی مانند مسأله ازدواج، مودت و رحمت فطری میان انسانها، دستگیری از نیازمندان و نهی از رباخواری پرداخته است.
نزول آیات نخستین سوره روم را به مناسبت جنگی که میان ایران و روم درگرفته بود دانستهاند؛ چراکه پس از غلبه ایرانیان بر رومیان، مشرکان مکه این پیروزی را به فال نیک گرفته و دلیل بر حقانیت خود دانستند و میگفتند ایرانیان مجوسی و مشرک و رومیان مسیحی و اهل کتاب هستند و همانگونه که ایرانیان بر رومیان پیروز شدند، پیروزی نهایی از آن مشرکان است و طومار اسلام به زودی پیچیده خواهد شد. این نتیجهگیری اگرچه پایه و اساسی نداشت؛ ولی به خاطر فضای تبلیغاتی منفی، کار بر مسلمانان سخت آمد؛ به همین دلیل آیات ابتدایی سوره روم نازل شد و خبر از پیروزی رومیان بر ایرانیان داد. نزول این آیات را دارای چنان تاثیر دلگرمکنندهای برای مسلمانان دانستهاند که بعضی از مسلمانان روی این مساله با مشرکان شرط بندی میکردند.
۱) راه دستیابی به خوبیها
خواندن سه بار آیات ۱۸-۱۷ سوره روم در عصر و صبح مستحب است. امام علی علیه السلام فرموده است: هر کس در عصر سه بار بگوید: «فسبحان الله حین تمسون و حین تصبحون و له الحمد فی السماوات و الارض و عشیا و حین تظهرون» هیچ خیر و خوبیای در ان شب از او فوت نمیشود و همه بدیها و شرور، آن شب از او برداشته میشود و هر کس صبحگاه سه بار این آیات را بخواند نیز چنین بهرهای میبرد.
این دو ایه شریفه بسیار ارزشمند است که پیامبر صلی الله علیه واله به کسی که این دو آیه را همواره زمزمه میکند وعده بهشت داده است
منابع
بیشتر بخوانید:
انتهای پیام/