خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- فرشته بامری *: موج سنگین رسانه‌ای علیه مهاجران افغانستانی در ایران در حالی چند روزی است که به شدت تقویت می‌شود که به نظر می‌رسد دستی در پس پرده در حال تحریک اقشار مختلف مردم با گرایش و قومیت‌های مختلف علیه مهاجران افغانستانی است.
تاریخ نگاری‌های مشترک و خط یکسان و حوزه ادبی و علمی یکسان میان ایران و افغانستان، به عنوان یک روح در دو جسم عمل می‌کنند و اینها نقاط بسیار مستحکم دوستی دو کشور محسوب می‌شوند. وجود شاخصه‌های یکسان تمدنی قبل و پس از اسلام در دو کشور، حاکی از وجود حوزه بسیار غنی تاریخی و تمدنی بین دو کشور است اما دشمنان این روزها برای ایران با این همه اشتراک در آداب و رسوم، دین و فرهنگ نسخه‌ای از دشمنی و نفاق می‌پیچند.
چرا ایران و افغانستان؟
ملتی که بیش از ۴۰ سال بی هیچ چشم داشتی به خاک و منابع افغانستان، برادرانه و دوستانه مهاجرین افغانستانی را همانند ملت خود در خانه خود جای داده‌است و در هیچ مقطعی از هیچ کمکی برای صلح و ثبات افغانستان دریغ نکرده‌است.
این پروژه در عصبانیت دشمن از رشد روابط اقتصادی ایران و افغانستان که در ماه‌های اخیر با گسترش بی نظیری روبرو بوده است و ناکامی در راه اندازی جنگ داخلی در افغانستان و درگیر کردن ایران در آن، و همچنین نا امن سازی منطقه آسیای میانه به ویژه مرزهای شرقی ایران توسط سرویس‌های امنیتی غربی ریشه دارد.
پروژه‌ای که از طریق فضای مجازی هدایت و فرماندهی می‌شود
این روزها فضاهای آنلاین و شبکه‌های اجتماعی به بستری برای ایجاد تفرقه و کاشتن تخم نفاق و دشمنی میان دو کشور دوست و همسایه یعنی ایران و افغانستان تبدیل شده‌اند.
با جوسازی‌های رسانه‌ای و کلیپ‌هایی ساختگی حاوی توهین و تحقیر دو ملت ایران و افغانستان که از طریق فضای مجازی انتشار یافته و به دنبال ایجاد حس نفرت میان ایرانیان و افغان‌ها نوعی نزاع عمیق و شدید قومی و مذهبی را دنبال می‌کند و این یکی از روش‌های مهم جنگ شناختی (نرم)، است که با پخش شایعات و اخبار دروغ و تهمت، در جامعه همراه می‌شود و آسیب‌هایی جبران‌ناپذیری بر جا می‌گذارد.
نباید فراموش کنیم که هر اقدام نسنجیده فعالان مجازی، به تقویت این فتنه ترکیبی کمک خواهد کرد لذا با دقت بیشتری در این حوزه، تحلیل و موضع گیری کنیم و نظارت بر فضای مجازی افسار گریخته را نیز از یاد نبریم.
