اصطلاح پزشکی برای این عارضه «نشانگان استرس تیبیای داخلی» است و علت آن فشار بر استخوان تیبیا یا درشت‌نی (یکی از دو استخوان ساق پا) و تاندون‌ها و بافت‌های همبند اطراف آن است که عضلات را به این استخوان متصل می‌کنند. فشار وارد آمده بر آنها باعث التهاب و درناک شدن‌شان می‌شود.
در این وضعیت در جلوی ساق پایتان درد حس می‌کنید و لمس این منطقه هم ممکن است دردناک باشد.
معمولا این عارضه در طول یکی دو هفته بهبود پیدا می‌کند، اما می‌توانید برای تسکین درد از مسکن‌های معمول یا کمپرس سرد ( مثلا با گذاشتن یک کیس یخ یا کیسه سبزی منجمد درون یک حوله) روی جلوی ساق پا برای ۲۰ دقیقه هر دو تا سه ساعت استفاده کنید.
در طول دروره بهبودی ورزش‌های ملایم مانند یوگا یا شنا انجام دهید. همچنین پس از بهبود یافتن تا جایی که می‌توانید دویدن‌تان را روی زمین نرم انجام دهید، قبل از ورزش خودتان را گرم کنید و پس از پایان ورزش تمرین‌های کششی انجام دهید.
همچنین کفش مناسبی را انتخاب کنید که اندازه پایتان باشید و در هنگام ورزش به خوبی از پایتان حمایت کند.
اگر کف پای صاف دارید یعنی هنگام قدم برداشتن قوس کف‌پایی تان کاهش پیدا می‌کند یا به اصطلاچ پزشکی overpronation پا دارید، بیشتر ممکن است پس از راه رفتن و دویدن دچار در جلوی ساق پا شوید، در این موارد با مشورت پزشکتان ممکن است لازم باشد کفی‌های مخصوص (ارتوتیک) یا کفش‌های ویژه‌ای استفاده کنید که از قوس کف‌پایی‌تان حمایت کند.
تغییرات ناگهانی در برنامه ورزشی مانند دویدن یا پیاده‌روی سریع به میزان زیاد پس از مدتی فعالیت نداشتن ممکن است شما دچار این عارضه کند. بنابراین به تدریج مدت و شدت فعالیت جسمی‌تان را افزایش دهید.
ضعف عضلات قوزک پا، ران و عضلات تنه‌ای هم احتمال درد جلوی ساق پا را افزایش می‌دهند، بنابراین با انجام تمرین‌های مناسب آنها را هم تقویت کنید.
