این مستند از آنجا اهمیت دارد که حکیمی در سالهای زندگی از هرگونه طرح رسانهای اعم از مصاحبه، گزارش، فیلم و عکس جز در موارد استثنایی و خصوصی پرهیز میکرد. راوی این مستند محمود اسعدی است که ۳۰ سال با محمدرضا حکیمی مأنوس بوده و با دهها استاد دانشمند در ایران و بخشی از کشورهای جهان گفتوگو داشته است. این کارگردان با اشاره به مصاحبههای صورتگرفته در مستند «سرفه قناری و سکته کلمات» اظهار کرد: گفتوگو با استادان فلسفه، عرفان، دین و ادبیات بخشی از این مستند را تشکیل میدهد که از جمله این استادان میتوان به ابراهیمی دینانی، احمد سمیعی، مهدی محقق، آیتالله سیدان، سیدمهدی جعفری و... اشاره کرد.
