به گزارش خبرگزاری صداوسیما، تصاویر منتشر شده نشان میدهد بیشتر این سنگنگارهها زیر آفتاب خوزستان رها شدهاند و روند تخریب و آسیب آنها شدت گرفته است، شکافها و ترکهای عمیق ناشی از فرسودگی در بیشتر آنها مشهود است. سطح برخی از این نقشبرجستهها را گلسنگ پوشانده و نقش بعضی دیگر محو شده است. برخی دیگر از این سنگنگارهها با یادگارینویسی زخم شدهاند.
بسیاری از این سنگنگارهها در فهرست آثار ملی ثبت شدهاند و بعضی از آنها همچون نقشبرجسته «کولفرح» بهعلت قدمت بسیارِ آن که تا حدود ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد میرسد، مادر نقوش درگاههای کاخ صد ستون و پلکان آپادانا لقب گرفته است.
سیاوس آریا، فعال میراث فرهنگی درباره وضعیت این نقشبرجستهها گفت: با وجود ارزش و اهمیت شهرستان ایذه، سنگنگارههای ایلامی (عیلامی) و الیمایی در محوطههای کولفرح، شهسوار، اشکفت سلمان و خونگ اژدر در وضعیت بدی قرار دارند.
فعال میراث فرهنگی درباره جایگاه ایذه از توابع استان خوزستان گفت: شهرستان ایذه یکی از شهرهای مهم و ارزشمند تاریخی ایران با یادمانهای باستانی فراوان است که هر کدام از این یادمانهای تاریخی و فرهنگی خود به تنهایی کتابی گویا از تاریخ دیرین ایرانزمین است.
این میان، سنگنگارههای بسیار ارزشمند و بیهمتایی از دوران ایلامی (عیلامی) و خاندان بومی الیمایی (همدوره با اشکانیان) که قلمرو آنها در خوزستان امروزی بوده و بیشتر باستانشناسان آنها را دنبالهرو ایلامیها میدانند در شهرستان ایذه خودنمایی میکنند.
آریا در ادامه با اشاره به مشاهدات میدانی دوستداران میراث فرهنگی از سنگنگارههای ایذه، گفت: حتی یک راهنما در این محوطهها در نوروز وجود نداشت تا آگاهیرسانی درستی انجام شود و به پرسشهای گردشگران و مسافران پاسخ دهد.
این کنشگر میراث فرهنگی در نقد برنامههای نوروزی همچون نوروزگاه که آن را بدون دستاورد سودمند میداند، پیشنهاد کرد وزارت میراث فرهنگی به جای شعار دادن و برگزاری برخی از نمایشها و همایشها (همانند نوروزگاه) میتواند از توانمندی کنشگران میراث فرهنگی بهره ببرد تا هم از اثار تاریخی حفاظت بهتری صورت گیرد و هم برای گردشگران راهنماهایی باشد.