به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرحوم جلیل فخرایی متولد سال ۱۳۴۹ در مشهد بود که شعر گفتن را از حدود سال ۱۳۶۸ آغاز کرد و در مقاطع زمانی مختلف با مجله‌های "آشنا" و "امیدانقلاب" و همچنین روزنامه‌های "شهرآرا" و "قدس" همکاری داشت.
جلیل فخرایی از شاعران نام‌آشنا و عضو شورای شعر سازمان بسیج هنرمندان و از خبرنگاران باسابقه خراسان رضوی بود.
مرحوم فخرایی در کنار شاعری و سرودن غزل و دوبیتی، حضور فعالی در انجمن‌های ادبی مشهد داشت.
از جلیل فخرایی، دست‌نوشته‌های بسیاری باقی مانده است و در آینده این شعر‌ها به چاپ خواهد رسید.
نمونه‌ای از شعر مرحوم جلیل فخرایی که چنین سروده است:
ای چینی لب پریده ای دل
وَی قوی گلو بریده ای دل
ای رفته اشتباه رفته
با بند کسان به چاه رفته
بازار شکسته سکه من
ای یوسف تکه تکه من
من نقش زدم بر آب زدی
من ساختم و خراب کردی
سنگ تو شکست حرمتم را
بی‌پنچره کرد غربتم را
مانند درخت‌های مرده
چون آیینه‌های زنگ خورده
دیدم رگ و ریشه نیست در من
آن شور همیشه نیست در من
دیدم کسی آشنای من نیست
این شهر شلوغ جای من نیست
ناچار شدم ز چاره‌سازی
خود را بزنم به لال‌بازی
یک عمر زبان دیگرانم
دفتربنویس این و آنم
این شاعر و روزنامه‌نگار پُرکار که در پی عوارض ناشی از سکته قلبی درگذشت روز قبل پس از تشییع و طواف در حرم مطهر رضوی در قطعه هنرمندان بهشت رضا (ع) به خاک سپرده شد.
