صفر علی جمال پور اظهار کرد:باشگاه ورزشی به منزله پایگاه آموزش و تعمیم ورزش به عنوان کانون تشکل های ورزشی و به عنوان مدرسه اخلاق هواره حرف مورد نظر بوده اند و همواره گفته ایم و گفته اند باشگاه ورزشی محل پرورش جوانان و ورزشکاران است.ضمن این که همواره عنوان شده که راه پیشرفت ورزش از باشگاه های ورزشی آغاز می شود و بالا بردن کیفیت ورزش و افزودن بر کمیت آن نیز فقط از طریق توجه به باشگاه های ورزشی مسیر است.
وی افزود:وقتی باشگاه ورزشی تا این اندازه مهم است و رشد و بقای ورزش را وابسته به باشگاه ورزشی می دانیم موظف هستیم توجهی اصولی به این مهم داشته باشیم. درست است که ما باشگاه های خصوصی را می خواهیم بدون هیچ تحمیلی بر بودجه دولت اما این درست نیست که باشگاه را به حال خود رها کنیم که کم کم از دایره ورزش خارج شود و حتی چوب لای چرخ های فعالیت آن بگذاریم. روزگاری در همین اهواز بیش از ۳۰ باشگاه وجود داشت اکنون تعداد این باشگاه ها از ۱۰ با شگاه نیز کمتر است.باشگاه هایی چون نیرو آب جنون گمرک شاهین و ... کجا رفتند و چرا چنین شده است؟
این مدیر ورزشی گفت:در یک بررسی اجمالی به این نتیجه می رسیم که باشگاه ها به حال خودش رها شده اند و باشگاه دار به مشکلات موجود حواله شده است. تسهیلات جنبی و آسان را برای آن ها فراهم نکرده ایم و تبلیغات اصولی صورت نگرفته است .فوتبال و باشگاه ها را رها کرده ایم و باشگاه برای این که دوام و بقا پیدا کند باید بازده اقتصادی داشته باشد. و در قبال چنین وضعیتی پیشنهاد ما کمک مالی یا پیشنهاد روش معمول سوبسید دادن نیست. پیشنهاد ما این نیست که اداره کل ورزش پول بدهد و باشگاه دار خرج کند ما می گوییم که کار باشگاه دار باید به عنوان یک کار برگیرنده و با اشکال مختلف و به ویژه لیگ های معین و مدون مطرح شود. کارشناسان اداره کل ورزش و باشگاه داری و صاحب نظران در این زمینه باید هم فکری کنند و راه های بهره گیری از امکانات موجود در جهت خودکفایی باشگاه و رونق و رشد روز افزون آن ها را مشخص کنند.
46
