به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از نیواطلس، این پانسمان شامل الکترود‌هایی است که از نانوسیم‌های نقره ساخته شده و حاوی هیدروژلی مبتنی بر جلبک به نام آلژینات (alginate) است. این هیدروژل اکنون در بانداژ‌های جراحی به کار می‌رود و زیست سازگار است. همچنین این هیدروژل قادر به نگهداشتن رطوبت در سطح مناسب است.
محققان مرکز تراساکی به مدیریت علی خادم حسینی با دستکاری شیمیایی این هیدروژل و اضافه کردن کلسیم به آن توانستند قابلیت و ثبات نانوسیم‌های نقره را افزایش دهند. این هیدروژل روی یک ورقه سیلیکونی انعطاف پذیر چاپ شد که سطح آن با یک شابلون مشابه استنسیل پوشانده شده بود.
هنگامیکه شابلون دراین روش برداشته شد، آلژینات به شکل دو الکترود باقی ماند و سپس با سیم به یک منبع برق خارجی متصل شد. با تغیر شکل و اندازه ورقه‌های سیلیکونی می‌توان ePatchهای مختلفی ساخت که قادر به درمان طیف وسیعی از زخم‌ها هستند.
در مرحله بعد این فناوری روی موش‌هایی با زخم آزمایش شد. جریان الکتریکی نه تنها با مهاجرت پوست و سایر سلول‌های دانه‌بندی به محل، بلکه با ایجاد رگ‌های خونی و کاهش التهاب، سرعت بهبود را افزایش داد.
در این پژوهش بهبود زخم‌های موش‌های گروه کنترل که هیچ درمانی دریافت نکرده بودند، ۲۰ روز طول کشید، اما موش‌های زیر درمان با ePatch در ۷ روز بهبود یافتند. علاوه برآن به دلیل خواص آنتی باکتریال نقره، عفونت در حداقل نگه داشته شد. هنگامیکه پس از پایان دوره ترمیم ePatch برداشته شد، موش‌ها زخم کمتری نسبت به گروه کنترل داشتند.
