خبرگزاری فارس- همدان؛ در روایات متعدد آمده که شب ۲۳ ماه مبارک رمضان، شب قدر واقعی است و دو شب نوزدهم و بیست و یکم از احتمال کمتری برخوردارند؛ در هر حال، سرشت آدمی در شب بیست و سوم بیش از گذشته صاف شده، غبارها زدوده و طینت پاک آدمی عیان‌تر شده است. شب قدر به مناسبت نزول یکباره قرآن اجر و منزلتی عظیم یافته و بندگان خدا آن را مفری می‌دانند تا با معبود خود از عمق جان سخن گویند. بخشش بخواهند و حاجتشان را طلب کنند. سمفونی زیبای راز و نیاز درهای گشوده آسمان را آهنگین می‌کند و فرشتگان به دیده حسرت به تماشای درد دل بندگان خدا با پروردگارشان می‌نشینند.
شب بیست و سوم همه تلاش می‌کنند تا بالاخره قاپ خدا را بدزدند و امسال حاجت بگیرند. اشک‌ها که جاری می‌شود، حتما دل خدا هم می‌رود و دستور لازم را صادر می‌کند. زمینی از خدا گفتن سخت‌تر از آن چیزی است که تصورش هم بتوان کرد، اما چه می‌توان کرد، اصلا چه نیازی است، ما هم می‌توانیم هیچ آدب و ترتیبی نجوییم و هرچه می‌خواهد دل تنگمان بگوییم. شب قدر زبان زمین و آسمان ندارد، گویی هر دو آنها در یک نقطه به هم نشستند.
آخرین فرصت شب‌های قدر هم آمد و رفت، شبی که خداوند در عرش خدایی انسان را بار عام داده و انسانها در بارگاه پادشاه عالمیان قرآن به سر صف کشیدند.
مساجد و حسینیه‌های دارالمومنین و دارالمجاهدین مملو از عاشقان خالق است، گاهی هم پیدا می‌شوند بندگانی که گوشه عزلت و تنهایی را ترجیح می‌دهند، انسان چه میداند در میان سایر بندگان با مخلوقشان چه می‌گذرد، از قدیم گفتند «هر کس به طریقی صفت حمد تو گوید/ بلبل به غزالخوانی و قمری به ترانه» اما ثواب جماعت، عیشی عظیم‌تر را نصیب آدمی می‌کند.
حالا در گوشه‌ای از شهر، عده‌ای از مردم همدان بر روی تپه‌ای که احساس نزدیکتری با خدا دارند، قرآن به سر گرفتند، عده‌ای در مسجد محل که هر روز از آنجا با پروردگارشان سخن می‌گویند، جمع شدند و عده‌ای کنجی دنج یافتند تا آخرین ضجه‌های بندگی را بزنند و خود را تسلیم حضرتش نشان دهند. جالب آنکه عده‌ای متمارض هم می‌آیند و بنده درجه یک خارج می‌شوند.
شب قدر نشانه‌ای از درهای همیشه گشاده پروردگار بر روی انسان است، بنده خدا اگر اراده کند، هر شب می‌تواند درهای رحمت الهی را بکوبد، اما خدا گاهی مانوری برای انسان می‌گذارد تا تلنگری باشد برای او، برای پاک کردن وجودش از آلودگی‌های زمینی.
شب بیست و سوم، همین حکم را دارد، اگر روایت معتبر را گردن نهیم، امشب قرآن نشانه رحمانیت پروردگار، امید را برای رستگاری در انسان می‌دمد. کلام الله نویددهنده انسان است که می‌تواند هفت آسمان را درنوردند و چشمانش به نور الهی مزین شود.
انتهای پیام/۸۹۰۴۰/
