به گزارش رکنا، رسیدگی به این پرونده از اردیبهشت سال 99 با گزارش کشف جسد پسر جوانی از اتباع بیگانه در کنار اتوبان آزادگان آغاز شد. در ادامه مأموران به محل اعزام شدند و پس از بررسی‌های اولیه مشخص شد که جوان 25 ساله‌ای به‌نام ساجد بر اثر ضربه ناشی از اصابت میلگرد به قتل رسیده است.
پس از آن جسد به پزشکی قانونی منتقل شد و مأموران تحقیقات خود را در خصوص شناسایی عامل قتل پی گرفتند. در ادامه مشخص شد که مقتول در زمینه فروش مواد مخدر فعالیت می‌کرده است. به این ترتیب تحقیقات از دوستان مقتول ادامه پیدا کرد و با بررسی تلفن همراه مقتول و رصد شماره تماس گیرنده‌ها معلوم شد یکی از خریداران ثابت مواد مخدر به‌نام رحمان دست به قتل زده است.
با پیگیری مضاعف مأموران در نهایت متهم به قتل شناسایی و بازداشت شد. رحمان در ابتدا سعی داشت که خودش را بی‌اطلاع از ماجرا نشان دهد اما وقتی با شواهد و مستندات روبه‌رو شد در نهایت لب به اعتراف گشود و گفت: آن روز مثل همیشه برای خرید مواد مخدر با ساجد تماس گرفتم و باهم قرار گذاشتیم، اما وقتی به محل قرار در اتوبان آزادگان رسیدم ساجد با یکی از دوستانش بر سر پول مواد مخدر با من درگیر شدند و طلب پول بیشتری کردند.
آنها یک چوب و یک میلگرد دستشان بود و با آن به من حمله کردند و در ابتدا تلفن همراهم را گرفتند و بعد هم مرا کتک زدند که از ترس جانم میلگرد را از دوستش گرفتم و در حالی که می‌خواستم فرار کنم آن را به سمت ساجد پرتاب کردم که به سینه او خورد و من در حالی که بشدت ترسیده بودم فقط تلفنم را که روی زمین افتاده بود برداشتم و پس از آن هم بسرعت از محل متواری شدم.
در ادامه پزشکی قانونی هم اعلام کرد که وارد شدن میلگرد فلزی به سینه باعث پارگی ریه مقتول و در نهایت مرگ وی شده است.پس از پایان تحقیقات و بازسازی صحنه، پرونده با صدور کیفرخواست قتل عمد به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.در ابتدای جلسه دادگاه پدر و مادر مقتول به‌عنوان ولی دم به جایگاه رفتند و عنوان کردند: حق پسرمان نبود که در این سن کشته شود ما قصد داشتیم تا قاتل پسرمان را قصاص کنیم اما از آنجایی که هر دو هم ولایتی هستیم و او هم همسن و سال پسرمان است و می‌دانیم که پدر و مادر او هم غصه پسرشان را می‌خورند حاضر به گذشت در ازای پرداخت دیه هستیم.
پس از آن متهم به جایگاه رفت و ضمن ابراز ندامت گفت: واقعاً نمی‌دانم چرا ساجد را کشتم. من قصدی برای این کار نداشتم و آن روز فقط می‌خواستم از دست او و دوستش فرار کنم. من میلگرد را پرتاب کردم تا به آنها برخورد کند و دنبالم نیایند اما از شانس بدم میلگرد از سر تیزش وارد سینه ساجد شد. حالا هم بشدت پشیمانم و از خانواده او می‌خواهم حلالم کنند.
بعد از متهم، وکیل او به جایگاه رفت و با دفاع از موکلش خواستار تخفیف مجازات شد و گفت: موکلم آن روز به خاطر نداشتن مواد و اینکه حال خوبی نداشته به آنجا رفته بود و قصدی هم برای کشتن مقتول نداشت. همان‌طور که خانواده مقتول لطف کرده‌اند و حاضر به گذشت از موکلم شده‌اند از قضات هم درخواست می‌کنم در حد امکان به او که حالا نادم است کمک کنند.
در پایان جلسه قضات وارد شور شدند و متهم را به پرداخت دیه و 10 سال حبس محکوم کردند.
