فرارو- کم چرب، کم کربوهیدرات، روزه متناوب و مواردی از این دست در فهرست رژیم‌های غذایی رایج ادامه دارند. جای تعجب نیست که در چند سال گذشته از هر پنج زن میانسال یک نفر رژیم گرفته است و بسیاری دوباره با بازگشت وزن مواجه شده و خود را شکست خورده قلمداد می‌کنند. در مطالعه‌ای که تقریبا ۱۰۰ هزار زن را مورد بررسی قرار داده بود کمتر از یک درصد از افراد بسیار بزرگ به وزن «طبیعی» رسیدند و بیشتر کسانی که وزن کم کرده بودند ظرف مدت پنج سال دوباره دچار اضافه وزن شده بودند.
به گزارش فرارو به نقل از یاهونیوز، برخی از متخصصان پزشکی اکنون آن چه را که بسیاری از ما از شنیدن آن ناامید بوده‌ایم می‌گویند: کاهش وزن در درازمدت بسیار سخت است به دلایلی که ربطی به اراده ندارد و حتی ممکن است ضروری نباشد.
پیام غالب مردم از دولت، سازمان‌های بهداشتی و رسانه‌ها این است که وزن و سلامت به هم مرتبط هستند. دکتر «جفری هانگر» استادیار روانشناسی در دانشگاه میامی اوهایو و پژوهشگر قدیمی در مورد اَنگ وزن می‌گوید: «در واقع، هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که نشان دهد وزن بالاتر به طور خودکار منجر به تضعیف سلامتی می‌شود».
اگر بدن شما بسیار بزرگ است کاهش وزن می‌تواند از مفاصل شما در برابر آرتروز محافظت کند و ورزش را آسان‌تر کند. هانگر می‌گوید: «شواهد سال هاست که در حال انباشته شدن هستند، اما کارشناسان به قدری در باورهای خود گرفتار شده‌اند که چیزی خلاف آن را نمی‌پذیرند. همه افراد و شرکت‌هایی که منافع مالی در انتشار تبلیغات و پیام‌های ضد چربی دارند از تامین کنندگان رژیم غذایی گرفته تا شرکت‌های دارویی و نویسندگان کتاب‌ها را به این موارد اضافه کنید. به علاوه، این پیام که چربی بدن بد است و باید تا حد امکان کاهش یابد در جامعه ما چنان تبدیل به دستورالعملی مقدس شده که امکان درست نبودن آن باورپذیر نیست».
در اینجا هشت واقعیت مهم وجود دارد که بسیاری از آن‌ها غافل هستند. این واقعیت‌ها ممکن است همان چیزی باشد که شما نیاز دارید بدانید تا احساس بهتری نسبت به بدن خود با هر وزنی داشته باشید.
پزشکان نگران این هستند که زنان سنگین وزن از نظر متابولیک «قلبی ناسالم» داشته باشند و دچار فشار خون، سطح کلسترول، تری گلیسیرید و گلوکز خون بالایی باشند و مطابق سایر معیارهای تناسب قلب و شریانی در وضعیت خوبی قرار نداشته باشند.
با این وجود، پژوهشگران دانشگاه یو سی ال‌ای و دانشگاه مینه سوتا چندین ارزیابی را مطالعه کردند و به این نتیجه رسیدند که «هیچ رابطه واضحی بین کاهش وزن و پیامدهای سلامتی وجود ندارد». به عبارت دیگر، کاهش وزن به طور معناداری فشار خون، خطر دیابت یا کلسترول را کاهش نمی‌دهد.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا به این نتیجه رسیدند که سنگین‌تر بودن با سلامت متابولیک ضعیف قلب و لاغر بودن با برعکس آن بسیار دور از ذهن است. آنان داده‌های بیش از ۴۰ هزار شرکت کننده در نظرسنجی سالانه ملی بهداشت و تغذیه دولت را بررسی کردند و دریافتند که تقریبا نیمی از افرادی که دارای «اضافه وزن» طبقه‌بندی شده‌اند (و بیش از یک چهارم آنان با برچسب «چاق») دارای سطوح کاملا سالمی از چربی‌ها و چربی خون و گلوکز هستند. یعنی از نظر متابولیسم قلبی در وضعیت خوبی قرار داشتند. در همین حال، ۳۰ درصد از شرکت کنندگان با وزن طبیعی سطوح ناسالم این نشانگرها را داشتند.
هانگر و همکارانش در مقاله‌ای که در نشریه Social Issues and Policy Review منتشر شد بسیاری از مطالعات را در مورد وزن و سلامتی مورد ارزیابی قرار دادند و دریافتند که رفتارهای سالم که در شلوار جین تنگ ما قرار نمی‌گیرند ما را سالم می‌کنند و کمک می‌کنند تا عمری طولانی‌تر داشته باشیم.
افراد سنگین وزنی که کارهای سالمی انجام می‌دهند به احتمال زیاد به اندازه افراد دیگر پیشرفت می‌کنند. در این فهرست فعالیت بدنی، خوردن غذاهای مغذی و ترک سیگار، به اندازه کافی اجتماعی بودن برای پیشگیری از انزوا، به حداقل رساندن استرس و مدیریت افسردگی از جمله اقداماتی هستند که باید توسط فرد برای زندگی سالم صورت گیرند.
«ماری اس هیملشتاین» استادیار علوم روانشناسی می‌گوید: «توجه شما نباید روی وزن مورد نظر باشد بلکه توجه شما باید به این موضوع باشد که چند روز در هفته ورزش کنید و چه مقدار مواد غذایی بخورید».
هیملشتاین می‌گوید که به این دلیل است که در واقعیت تناسب اندام و وزن ارتباط چندانی با یکدیگر ندارند. تیمی از پژوهشگران بین المللی این موضوع را زمانی که شرکت کنندگان (عمدتا سفیدپوست) را در طیف وزنی دنبال کردند اثبات نمودند. آنان در ابتدا فشار خون، کلسترول، گلوکز و موارد مشابه را اندازه گیری کردند سپس سطح تناسب اندام شرکت کنندگان را با استفاده از تردمیل مورد آزمایش قرار دادند. آنانی که از نظر متابولیسم سالم و دارای تناسب اندام بودند بدون توجه به وزن‌شان میزان مرگ و میر یکسانی در طول دهه آینده داشتند.
اگر وزن کم مساوی با سلامتی باشد کاهش وزن به طور خودکار افراد را سالم‌تر می‌کند، اما این اتفاق لزوما رخ نمی‌دهد.
هانگر به یک ارزیابی اشاره می‌کند که نشان می‌دهد حتی پس از کاهش وزن افراد رژیم غذایی، فشار خون، گلوکز و سایر نشانگرهای خون آنان زمانی که دو سال بعد دوباره ارزیابی شدند به‌طور قابل توجهی بهتر نبودند.
افراد سنگین وزن ممکن است زمانی که در برنامه کاهش وزن قرار می‌گیرند به سلامتی خود دست پیدا کنند مانند برنامه معروف پیشگیری از دیابت در سال ۲۰۰۲ میلادی که خطر ابتلا به این بیماری را در افراد کاهش داد. با این وجود، همانطور که پژوهشگران یو سی ال‌ای و دانشگاه مینه سوتا در این مطالعه اشاره کردند شرکت کنندگان در آن مانند سایر آزمایش‌های کاهش وزن تشویق شدند که ورزش کنند که دانشمندان معتقدند احتمالا بیشتر از کاهش وزن یک عامل مهم و تاثیرگذار در سلامتی فرد است.
هیملشتاین می‌گوید: «عوامل زیادی با وزن شما مرتبط هستند. ژن، قومیت، داروهایی که مصرف می‌کنید، محل زندگی تان، درآمدتان و میزان خواب‌تان همگی نقش دارند حتی اگر بیشتر پزشکان تنها روی کالری تمرکز کنند. وزن آن قدر پیچیده است که حتی پژوهشگران قدیمی هنوز همه متغیرهای دخیل را درک نکرده‌اند.
افراد ممکن است سنگین وزن‌تر باشند، زیرا در زمانه ما غذا به راحتی در دسترس است یا شاید این موضوع نسبت به ۳۵ سال پیش متفاوت باشد، زیرا امروز رستوران‌ها نسبت به گذشته وعده‌های غذایی بزرگتری را از نظر حجمی سرو می‌کنند.»
«باربارا کورکی» استاد بازنشسته پزشکی و بیوشیمی در دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون و مدیر مرکز تحقیقات چاقی مجذوب این ایده شده که مواد شیمیایی مورد استفاده در کشاورزی، مواد افزودنی در غذاهای فرآوری شده و یا سایر سموم مورد استفاده قرار می‌گیرند می‌توانند باعث چاقی شوند. این مواد راه خود را به بشقاب‌های ما باز می‌کنند ممکن است باعث شوند بدن ما به اشتباه انسولین زیادی ترشح کند هورمونی که ما را به خوردن بیشتر ترغیب می‌کند.
کورکی معتقد است که ممکن است آن گونه که بسیاری از پزشکان باور دارند چاقی مشکلاتی مانند مقاومت به انسولین را به همراه نداشته باشد بلکه سطوح بالای غیرطبیعی انسولین منجر به چاقی و مقاومت به انسولین می‌شود.
ممکن است هیچ محدودیتی برای میزان چاق شدن وجود نداشته باشد، اما قطعا سطحی برای لاغری شما وجود دارد. تیمی از پژوهشگران بین المللی با بررسی صدها مطالعه با بیش از چند کیلوگرم متوجه شدند که داشتن شاخص توده بدنی (BMI) کمتر از حدود ۵۸ کیلوگرم با مرگ و میر بیش‌تری مرتبط است.
کاهش بیش از اندازه شاخص توده بدنی می‌تواند باعث ایجاد احساس وحشتناکی در شما شود. هنگامی که «اپرا وینفری» مجری معروف تلویزیونی امریکایی وزن خود را کم کرد دائما دچار گیجی بود. او در سال ۲۰۱۹ میلادی با حضور در جمعی گفته بود تنها زمانی که دوباره وزن خود را اضافه کرد و به وزن مناسب خود رسید احساس بهتری پیدا کرد.
هیملشتاین می‌گوید اکثر افرادی که وزن بدن بالایی دارند داستانی در مورد این که چگونه پزشکان آنان را قضاوت یا سرزنش کرده‌اند یا به حرف‌شان گوش نداده‌اند را بیان می‌کنند. این در مورد همه نوع ارائه دهندگان صادق است حتی کسانی که در مدیریت وزن تخصص دارند! هیملشتاین می‌گوید این موضوع می‌تواند منجر به یک چرخه معیوب شود که در آن افراد (به خصوص زنان) از مراجعه به پزشک اجتناب می‌کنند، زیرا نمی‌خواهند شرمنده شوند و سپس درمان یا تشخیص زودهنگام را از دست می‌دهند.
به این ترتیب، تعصب پزشکان می‌تواند افراد را بیمارتر کند چرا ممکن است این تصور را تقویت کند که همه افراد درشت اندام ناسالم هستند. هنگامی که مطالعه‌ای که در مورد شیوع آنفولانزای خوکی یا H۱N۱ در سال ۲۰۰۹ میلادی انجام شد تایید شده بود که افراد چاق بیشتر از عوارض و مرگ ناشی از این بیماری رنج می‌برند.
نویسندگان مقاله پژوهشی خاطرنشان کردند که این ممکن است بدان خاطر باشد که به این بیماران داروهای ضد ویروسی حیاتی در اوایل بیماری خود مانند سایرین داده نمی‌شد معلوم نیست که آیا آنان به سرعت به دنبال درمان نبودند یا توسط متخصصان پزشکی به آنان درمانی پیشنهاد نشده بود.
مشکلاتی مانند دیابت، سرطان و بیماری‌های خود ایمنی به ویژه برای شناسایی زود هنگام زمانی که به راحتی درمان می‌شوند مهم هستند و به نظر می‌رسد تاکید بیش از حد متخصصان بهداشت بر وزن بدن افراد را از دریافت بهترین مراقبت باز می‌دارد.
رژیم گرفتن می‌تواند به کاهش وزن کمک کند، اما حفظ وزن داستان دیگری است. هانگر می‌گوید سطوح پایین تغذیه و ورزش بیش از حد در بسیاری از برنامه‌های کاهش وزن پایدار نیستند. به علاوه، زمانی که کالری را کاهش می‌دهید متابولیسم شما به شدت کند می‌شود.
او خاطرنشان می‌سازد: «معماری بیولوژیکی بدن ما نمی‌داند که ایده آل لاغری چیست تمام تلاش‌اش را می‌کند تا از ما در برابر آن چه به عنوان قحطی تصور می‌کند محافظت نماید». تغذیه سالم به سبک زندگی جدید شما تبدیل می‌شود تا شما را برای سلامتی طولانی مدت آماده کند. هیملشتاین می‌گوید حتی افراد لاغر نیز از کنار گذاشتن تمرکز روی وزن سود می‌برند. او خاطرنشان می‌کند که نیروی مغزی زیادی صرف نظارت بر کالری‌ها یا کربوهیدرات‌ها می‌شوند زمان و انرژی‌ای که اگر همه ما در جای دیگری صرف کنیم بهتر است.
هانگر پیشنهاد می‌کند: «به‌جای تلاش برای کوچک کردن بدن‌تان قدردانی از هر کاری که برای شما انجام می‌دهد را آغاز کنید. شما سالم خواهید بود و احساس خوبی خواهید داشت چیزهایی که صرف نظر از اندازه لباس شما مهم هستند».
