به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، تصمیم جدید رهبر یکی از احزاب مخالف اردوغان، توجه رسانه ها و محافل سیاسی ترکیه را به سوی خود جلب کرد.
علی باباجان رهبر حزب جهش و دموکراسی اعلام کرده که در انتخابات سال 2023 میلادی، به صورت مستقل وارد گردونه رقابت رقابتها خواهد شد.
با توجه به تابلوی کنونی رقابت احزاب باید گفت، هر روز که می گذرد شرایط برای برگزاری انتخابات آتی ترکیه، پیچیده تر می شود و تحولات جدید به گونه ای است که نمی توان نتایج نهایی را به آسانی پیش بینی کرد.
تا همین دو روز پیش رهبران 6 حزب مخالف اردوغان که ائتلاف ملت را پدید آورده اند، از همراهی و همفکری قاطعانه برای کنار زدن اردوغان از صحنه قدرت دم می زدند اما در همین ایستگاه نخست، یک حزب سر فرمان را کج و اعلام کرد که در انتخابات، به تنهایی وارد میدان می شود.
این در حالی است که احمد داود اوغلو رهبر حزب آینده و تمل کاراملا اوغلو رهبر حزب سعادت نیز، از منظر روابط فکری و رویکرد سیاسی، در شرایطی به سر می برند که اگر آنان نیز از ائتلاف ملت جدا شده و به باباجان بپیوندند، کسی متعجب نخواهد شد.
در این صورت، کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق می ماند و مرال آکشنر رهبر حزب خوب و شخصیت سیاسی دیگری به نام گلتکین اویسال رهبر حزب دموکرات که البته رای چندانی ندارد و عملاً نمی توان روی حزب او حساب ویژه ای باز کرد.
روزنامه سوزجو، تیتری نوشت با این عبارت: «اولین ترمز در ائتلاف 6 حزب.»
اما روزنامه ینی آکیت که از تریبون های حزب عدالت و توسعه است و عملاً از ایده عجیبی به نام آرزوی تاسیس مجدد خلافت اسلامی حمایت می کند، با ادبیاتی کوبنده به باباجان حمله کرده است.
ائتلاف گسترده مخالفین اردوغان در ادبیات سیاسی رسمی ترکیه، «ائتلاف ملت» نام دارد، اما دار و دسته اردوغان، همواره به تبعیت از خود اردوغان و باغچلی، عبارت موهن «ائتلاف ذلت» را برای توصیف آنان به کار می برد. روزنامه ینی آکیت درباره تصمیم جدید باباجان، چنین تیتری به کار برده است: «جنگ داخلی در ائتلاف ذلت».
گفته می شود، این روزنامه خلافت محور، ارتباط سازمانی عمیقی با گروه سایبری – رسانه ای پلیکان دارد. یعنی همان گروه تندرو مستقر در سازمان تبلیغاتی حزب حاکم ترکیه که نقش مهمی در کله پا کردن احمد داود اوغلو ایفا کرد و سناریوی برجسته سازی اختلافات را به سمت و سویی برد که داود اوغلو ناچار شد نه تنها از پست نخست وزیری، بلکه از رهبری حزب نیز استعفا دهد.
ویژگی های فردی و سیاسی باباجان
علی باباجان در سال 1967 میلادی در آنکارا به دنیا آمد. خانواده او در صنعت نساجی، از مهمترین و متمول ترین خانواده های ترکیه است و عمه او، یکی از زنان محجبه سیاستمداری است که در تاریخ تحولات چند دهه اخیر، جایگاه والایی داشته است.
باباجان تمام مقاطع تحصیلی خود را با رتبه یک به پایان برده و پس از اخذ مدرک کارشناسی در مهمترین دانشگاه فنی ترکیه، دیگر مقاطع را در آمریکا به پایان رساند. او در حوزه مدیریت و بازاریابی تحصیل کرد و در پست هایی همچون وزیر امور خارجه و وزیر اقتصاد، کارنامه طلایی به یادگار گذاشته است.
باباجان جوان ترین موسس حزب عدالت و توسعه بود و در دوران او، ترکیه عضو موقت شورای امنیت سازمان ملل شد. باباجان در وزرات اقتصاد و دارایی، وزیر سختگیری بود و جدیت و نظم مالی او، اردوغانِ ولخرج و ماجراجو را به ستوه آورده بود.
باباجان سیاستمدار باهوشی است که همواره با ارائه آمار و اطلاعات اقتصادی، اردوغان را به چالش می کشد.
یک بازی پیچیده به نفع عبدالله گل
تورهان چُمَز که قبلاً یکی از مشاورین خوش فکر و مهم تیم اردوغان بود، نخستین سیاستمداری است که درباره تصمیم باباجان، اظهار نظر کرد.
مشاور سابق اردوغان، در تحلیل ابعاد مختلف تصمیم علی باباجان، به این چند مورد اشاره کرده است:
1.تصمیم جسورانه باباجان، پیش از هر چیز نشانه ای از رشد و بلوغ سیاسی اوست.
2.در شرایطی که خیلی ها می گفتند باباجان جایگاه اجتماعی چندانی ندارد، او نشان داد که اعتماد به نفس دارد و می تواند به عنوان یک هماورد، وارد میدان شود.
3.باباجان پس از جدایی از اردوغان و حزب عدالت و توسعه، عملاً مورد انتقاد قاطبه محافظه کاران قرار گرفت و پس از پیوستن به ائتلافی مرکب از کمالیست ها و ملی گرایان نیز، یک بار دیگر مورد انتقاد قرار گرفت. اما حالا و پس از جدایی از ائتلاف مزبور، یک بار دیگر به سوی اسلامگرایان، شاخه زیتون دراز کرده و می تواند آرای بخشی از آنان را به سوی خود جلب کند.
4.باباجان، از منظر بنیه های فکری، خانوادگی، سیاسی و تعامل حزبی، هیچ نسبتی با کمالیست ها و حزب جمهوری خلق ندارد و حالا که از این حزب فاصله گرفته، باز هم توجه دوستداران اسلامگرای خود را جلب کرده است.
5.حالا برای حزب سعادت و حزب آینده نیز شرایط مساعدی فراهم شده و آنها هم می توانند باباجان را همراهی کنند.
6.باباجان همواره از حمایت فکری و سیاسی عبدالله گل برخوردار بوده و هست. در نتیجه در شرایط فعلی نیز، امکان چانه زنی و کنش گری، برای گل نیز به وجود آمده است.
7.در تابلوی جدید سیاسی ترکیه، حتی اگر حزب باباجان موفق نشود که چند کرسی پارلمان را تصاحب کند، می تواند بخشی از دولت را در دست بگیرد.
8.تصمیم باباجان، یک ریسک جدی است اما به همان اندازه، درست، محاسبه گرانه و به جاست.
در شرایطی که تنها یک سال به برگزاری انتخابات سراسری ترکیه مانده است، جبهه گسترده مخالفین اردوغان، هنوز هم برای تعیین و معرفی نامزد مشترک به اجماع نظر نرسیده و پیش بینی می شود که این احزاب برای رسیدن به توافق نهایی، مسیری طولانی در پیش رو داشته باشند. اگر چه این وضعیت عملاً به نفع اردوغان و باغچلی تمام شده، اما ممکن است که جریان موسوم به خط سوم با حمایت سیاسی عبدالله گل، معادلات رقابت بین احزاب را پیچیده تر کند.
انتهای پیام/