به گزارش خبرنگار ایرنا، ابرهای آسمان سینه بهم می فشارند تا دانه های ریز باران را همچون مروارید بر سر شهر و دیار الوند بپاشند انگار می خواهند در طراوت و شادابی «روز قدس» سهیم شوند.
راهپیمایان از کوچه و خیابانهای خیس و باران زده اردیبهشتی همدان عبور می‌کنند تا به رسم هر سال در آخرین آدینه ماه روزه داری به میدان امام خمینی(ره) برسند که میعادگاه حماسه و قیام است.
امروز الوندنشینان آمده‌اند با خروش تکبیرهای برخواسته از چهار گوشه جغرافیای ایران همصدا شوند تا وحشت به جان استکبار و صهیونیست بیندازند و کالبد بی رمق فلسطین از این همدلی و همزبانی قوتی دوباره برای ادامه مقاومت بگیرد.
جمعیت جوانان آرام آرام از بقیه بیشتر می‌شود، این را از شعارهایی که فریاد می زنند متوجه می شوم، شعارهایی با مضمون «مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل» و «مرگ بر منافق و مرگ بر سازش کار» بر همه فریادها چیره می‌شود.
گروهی از دختران سربند « فتح قدس انتقام خون سلیمانی» به پیشانی بسته اند انگار خون این شهید هنوز گرم و جوشان است و در جواب دادن به سوالم می خواهند از یکدیگر پیشی بگیرند: «ما فرزندان ایران نمی‌گذاریم این سردار رشید فراموش شود به راستی جای سردار سلیمانی در روز قدس خالی است».
اما شوق و اشتیاق آنها دوام نمی‌آورد و زود در میان همخوانی گروه سرودی که از بلندگوهای مراسم پخش می‌شود محو شده و حالا همه با این جوانان خوش صدا رهایی قدس شریف را سر می‌دهند.
در گوشه‌ای دیگر از مسیر راهپیمایی تعدادی از دانشجویان خارجی با مردم همدان همراهی می‌کنند آنها اهل کشور نیجریه هستند و از تفاوت رنگ چهره شان به راحتی در میان انبوه جمعیت قابل شناخت هستند.
تعدادی از ورزشکاران کاران هم با لباس‌های یکرنگ در گوشه ای از تابلوی رنگین حماسه قدس می درخشند تا بتوانند اثری خارق العاده در این روز به یادماندنی خلق کنند و بهترین تشویق ها را از دستان مردم هدیه بگیرند.
خبرنگاران و عکاسان هم کنجکاوانه پا به پای این جمعیت می دوند مبادا چیزی از این صحنه زیبای همدلی و همزبانی از قلم بیفتد.
برخی ها چتر و برخی هم پرچم ها و پلاکاردهایشان را سایبان کرده تا از گزند باران در امان بمانند، روی یکی از همین ها نوشته «ای قدس ما خاک تو را به تین و زیتون سوگند از کفر و نفاق پس می‌گیریم» نوشته ای خوش خط در میان شعارهای جورواجور که نظرم را جلب می‌کند از دانش آموزی که این شعار را در دست دارد معنی و مفهوم دست نوشته اش را می پرسم و او بی درنگ می گوید: ما حامی کودکان فلسطین هستیم.
عده ای هم انگار پاهایشان را روزگار نامراد گره زده و دیگر قادر به ادامه مسیر راهپیمایی نیستند.
خودم را به آنها می‌رسانم که از سالخوردگان این شهر هستند که با هم وعده کرده اند امروز به راهپیمایی بیایند و حالا از نفس افتاده اند.
آنها جوانان انقلابی دیروز هستند که یکی از طرف بقیه مختصری از دلاوری هایشان در جریان پیروزی انقلاب را برایم تعریف می‌کند و می‌گوید که باید بر مظلومیت ملت آواره فلسطین گریست و دستهای حمایت را آستین همت و غیرت برآوریم.
آهسته آهسته ابرهای آسمان هم رام شده و کنار می روند تا دختر خورشید بی‌پروا بر سر و روی مردمان دیار الوند بتابد.
امروز بازار عکس‌های سلفی هم داغ است و جوانترها با گوشی های موبایلشان می‌کوشند، بهترین عکسها را از آن خود کرده و همچون خاطره ای ارزشمند قاب گرفته و در کنار انبوه عکس های یادگاری خود آویزان کنند.
جمعیت تمامی ندارد و از کوچه و خیابان های اطراف مدام به راهپیمایان اضافه می شود جمعی از مسئولان همچون استاندار، نماینده ولی فقیه در استان، فرماندار، شهردار و اعضای شورای اسلامی شهر این حضور گرم و صمیمی را همراهی کردند.
هر گوشه این تابلوی همدلی جذابیت و دلربایی خاطره انگیزی را مهمان چشمهایمان می‌کند تا به حسینیه امام خمینی(ره) برسیم و گوش جان به سخنان «حمیدرضا حاجی بابایی» نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی بسپاریم که سخنران ویژه این روز حماسی است.
قطعنامه این روز پرشکوه هم قبل از این سخنرانی حماسی، قرائت شد و مردم در پایان هر بند شعار «الله اکبر» را به امید پیروزی انتفاضه و شکست، کاخ شیشه ای صهیونیسم کوبنده تر سر دادند و آدمک های شیطانی و پرچم آمریکا و اسرائیل را با شعله های سرخ آتش کینه و خشمان سوزاندند.
خلاصه کودک و پیروجوان هر کسی به فراخور استعداد و هنرمندی اش در حمایت از انقلاب سنگها سهیم می‌شود به طوری که در تمام شهرهای استان مانند ملایر، فامنین، بهار، درگزین، رزن، همدان، کبودرآهنگ، تویسرکان، نهاوند و اسدآباد و خلاصه در ۷۰ نقطه شهری و روستایی مادستان پرچم حمایت از قدس برافراشته شد.
