در ۱۶۴۳ ریبک به جزیره مصنوعی دجیما در ژاپن رفت و پس از هفت سال پیشنهاد فروش پوست حیوانان وحشی افریقای جنوبی را به ژاپنی ها ارائه داد.
کمپانی هند شرقی هلند نیز از وی خواست تا فرماندهی اسکان هلندیها در افریقای جنوبی آتی را بر عهده بگیرد و بدین ترتیب وی در دسامبر ۱۶۵۱ از شهر تسل در شمال هلند راهی افریقای جنوبی شد. در نهایت در آوریل ۱۶۵۲ سه کشتی تحت فرماندهی وی که حامل ۸۲ مرد و ۸ زن بودند، به خلیج تیبل رسیدند.
ریبک آن ناحیه را به عنوان یک ایستگاه بین راهی برای تقویت مسیر تجارت هلند و هند شرقی تقویت کرد. وی از ۱۶۵۲ تا ۱۶۶۲ فرمانده مستعمره ناحیه کیپ بود و در آنجا یک قلعه ساخت. او همچنین لنگرگاه طبیعی خلیج تیبل را توسعه داد و پرورش درختان میوه و سبریجات در آن ناحیه را ترویج کرد که از آن میان باید از ساخت یک تاکستان در راستای مبارزه با بیماری اسکوربوت یاد کرد. یادداشت‌های روزانه وی از ناحیه کیپ تاون مبنایی برای اکتشافات آتی فراهم نمود. یان وان ریبک چهره ای برجسته و فرهنگی در افریقای جنوبی و به خصوص در دوران آپارتاید به شمار می رفت و سفیدپوستان او را بنیانگذار ملت خود برمی شمردند. بسیاری از شهرها و روستاهای افریقای جنوبی اکنون نیز نام او را بر خیابان‌های خود دارند.
