علی دایی در آخرین گفت و گوی خود از دغدغه های این روزهایش در زندگی شخصی و البته بحث حضورش در تیم ملی ایران سخن گفت.
شما به عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران از نگاه کارشناسان پروژه برترین های قرن انتخاب شده اید و آقایان پرویز قلیچ خانی و علی پروین بعد از شما نفرات دوم و سوم شده اند.
این لطف کارشناسان است. من خیلی کوچکتر از آقایانی هستم که نام بردید. خودم خیلی دوست داشتم بازی های این عزیزان را از نزدیک ببینم اما هیچ وقت قسمت نشد.
از قلیچ خانی هیچ فوتبالی ندیدید؟
نه ندیدم اما خیلی خاطرات خوب از پرویز خان تعریف کرده اند، هیچ وقت موفق به دیدن ایشان هم نشده ام اما به هر حال می دانم در تیم ملی فوتبال ایران بهترین بوده اند.
وقتی فوتبال را شروع کردید معیار یک فوتبالیست خوب از نگاه شما در خط حمله چه چیزی بود؟ چه کسی به نوعی الگوی فنی شما بود؟
حمید خان علیدوستی، البته از کریم باوی عزیز هم چیزهای زیادی یاد گرفته ام. ناصر محمدخانی یک مهاجم فوق العاده و درجه اول بود اما من از کسانی اسم بردم که خصوصیات فیزیکی و موقعیت آنها در فوتبال به من شبیه بود.
در سال ۷۰ به تیم ملی دعوت شدید اما تا سال ۷۲ برای تیم ملی بازی نکردید. آن موقع حق خودتان نمی دانستید بازی کنید؟
نمی توانم بگویم حق من بود یا خیر. شاید در آن مقطع نفرات دیگری از من بهتر بودند و یا به درد تاکتیک مربی تیم ملی در آن سالها نمی خوردم اما بعدها این افتخار نصیب من شد که برای تیم ملی فوتبال کشورم بازی کنم.
آن روزها که تازه ملی پوش شده بودید، باور داشتید روزی رکورددار گل در عرصه ملی شوید؟
هیچ وقت به این چیزها در فوتبالم فکر نکردم.
حتی وقتی هم ۱۰۰ گله شدید به رکوردتان فکر نکردید؟
نه برایم هیچ وقت رکورد مهم نبود. برای من همیشه نام ایران مهم بوده و اطمینان داشته باشید هنوز هم همین طور است.
حسرت چیزی را در فوتبال نخورده اید؟
نه همیشه سعیم را کرده ام و برای رسیدن به اهدافم تلاش کرده ام تا حسرت نخورم. فوتبال زندگی من را عوض کرد، هر چند در زمینه تحصیلاتم هم تلاش بسیار کرده و در بهترین دانشگاه فنی ایران فارغ التحصیل شدم. بهتر است بگویم در همه زمینه ها برای موفقیت تلاش کرده ام.
در سالهای اخیر، به عنوان یک ورزشکار مردمی در مسائلی مثل کمک به دیگران و زمینه های اجتماعی مثل مشکلات مردم در زلزله و بلایای مختلف نام شما بارها و بارها مطرح شده است. این نگرش شما از کجا نشات گرفته است؟
من از همان روزهای اول فوتبالم هم گفته ام که فوتبال یک بهانه کوچک بود تا کنار مردم کشورم باشم. اصلا غیر از این هم نیست و نمی تواند باشد. من هر چیز دارم از آن بالایی است، حتی لطف مردم به من هم به خاطر خدای مهربان است. از خدا خواسته ام مردم من را فقط به عنوان یک فوتبالیست دوست نداشته باشند.
و این احساس خاصی را در شما به وجود می آورد که مردم شما را حامی خود بدانند؟
هدف اصلی زندگی کردن همین است. ما برای چه به دنیا آمده ایم؟ برای این که به هم محبت کنیم. به جز این من هدف دیگری در زندگی ندارم. باید دست همدیگر را بگیریم. چنین چیزهایی است که آدم را شاد نگه می دارد. ما به دنیا آمده ایم که کنار هم باشیم.
خیلی ها دوست دارند شما را در سمت هایی مثل رییس فدراسیون فوتبال و سایر نهادهای مدیریتی ببینند. اما ظاهرا خوتان به این مسائل فکر نمی کنید.
کسانی که چنین چیزی را از من می خواهند به من لطف دارند اما متاسفانه سیستمی در ورزش مملکت ما وجود دارد که آدم ها را خراب می کند. هر چقدر هم با نیت پاک وارد این سیستم شوی، خراب می شوی. خدا را شکر در زندگی خودم از همه چیز راضی هستم و اصلا دوست ندارم سبک زندگی ام را با چنین چیزهایی خراب کنم.
اما مربیگری را همیشه دوست داشته اید.
بله من عاشق کار فنی هستم هر چند کار فنی هم مشکلات خاص خودش را دارد.
پس کمی فنی حرف بزنیم. بعد از شما کدام مهاجمان برای فوتبال ملی ایران موفق عمل کرده اند؟ سبک کار کدام نفرات را بیشتر می پسندید؟
در حال حاضر مهاجمان خوبی در فوتبالمان داریم اما مهدی طارمی و سردار آزمون فوق العاده هستند.
و سبک بازی کدام یک به شما نزدیک تر است؟
فکر می کنم مهدی طارمی بیشتر به من شبیه باشد.
روزی که او را به پرسپولیس آوردید باور داشتید به چنین نقطه ای در فوتبال ما برسد؟
خدا را شکر در خیلی چیزها اشتباه نکرده ام. افتخار می کنم بچه های من در پرسپولیس سالهای بعد موفق بودند. بچه هایی مثل امید عالیشاه، احمد نوراللهی، مهدی طارمی و...
از تیم ملی و اسکوچیچ برایمان بگویید.
به ایشان تبریک می گویم. بدون هیچ دغدغه ای فوتبال ما با مربیگری ایشان به جام جهانی صعود کرد.
وقتی به جام جهانی صعود کردیم خیلی ها گفتند یک مربی مثل علی دایی در جام جهانی باید جای دراگان اسکوچیچ کار کند.
لطفشان بوده و کسانی که فوتبالی هستند خیلی چیزها را می دانند اما من چیز خاصی نمی توانم بگویم. اگر پیشنهاد هم بدهند اصلا حرفه ای نیست در این شرایط جای کسی را در تیم ملی فوتبال کشورم بگیرم.
۲۵۷ ۲۵۸
