شاهین تیم منضبط و پرقدرت اواسط دهه ۶۰ با دو نایب قهرمانی جام باشگاه های تهران در سالهای ۶۴ و ۶۵ که هر دو با شکست برابر استقلال و پرسپولیس بود، رقابت های جام باشگاه های تهران در سال ۶۶ را به بدترین شکل ممکن آغاز کرد.
آنها تا پایان هفته ششم با ۵ تساوی و یک برد در رده ششم جدول رقابت ها قرار داشتند و بعد از تساوی برابر استقلال در هفته ششم، در هفته هفتم باید به مصاف پرسپولیس می رفتند.
ستاره آن روزهای شاهین امیرقلعه نویی ۲۴ ساله بود که در حضور بزرگان شاهین بازوبند کاپیتانی را نیز به بازو می بست و نشان داده بود از دوران جوانی قدرت رهبری بالایی دارد.
تیم تحت رهبری نصرالله عبداللهی بعد از بازی درخشان شاگردانش در ۲۵ فروردین ۱۳۶۶ برابر استقلال که با بد شانسی به تساوی بدون گل رسیدند، در ۴ اردیبهشت در حضور ۸۰هزار هوادار پرسپولیس به مصاف شاگردان علی پروین رفتند. پرسپولیس قبل از این بازی با ۴ بردو دو تساوی در صدر جدول رده بندی قرار داشت و هواداران این تیم آمده بودند تا با شکست شاهین صدر جدول را محکمتر از قبل در اختیار داشته باشند.
بازی دو تیم در روز درخشش به یاد ماندنی امیر قلعه نویی در میانه میدان و دو گل کریم باوی با دو گل به سود شاهین به پایان رسید، تا آنها انتقام فینال فصل قبل را از رقیب سرسخت آن روزهای خود بگیرند.
این یکی از ماندگارترین بازی های تاریخ فوتبال امیر قلعه نویی است، روزی که او به تنهایی هافبک های پرسپولیس را در میانه میدان خلع سلاح کرد و نقشی اساسی در برد تاریخی شاهین با بازوبند کاپیتانی در ۲۴ سالگی برابر پرسپولیس داشت.
