️به مناسبت فرا رسیدن عید سعید فطر ، عید بندگی و پرندگی رضا اسماعیلی 24 رباعی نوسروده خود را در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داد. این رباعی‌های خواندنی در زیر منتشر می‌شود.
1
ای ماه تنزل ملائک! بدرود
نور ملکوتِ جان سالک! بدرود
ای خواهش عارفان، بهار قرآن!
ای مَطلع فجر «امرِ رَبِک»! بدرود
2
یک سال اگر چه در زمین گِل بردیم
غفلت زده، بار کج به منزل بردیم!
مجنون خدا شدیم اما یک ماه
سی روزِ تمام، از خدا دل بردیم
3
سی روز گذشت و عید فطرت آمد
بوی خوش همدلی و وحدت آمد
خندید خدا و شد گلستان دنیا
ای دل شدگان! بهار رحمت آمد
4
سی روز تمام، با خدا خوش بودیم
با شوق تبسم دعا، خوش بودیم
در لیله قدر، زیر سقف توبه
با هلهله فرشته‌ها خوش بودیم
5
سی روز گذشت و سی اذان خندیدیم
با روزه، به ماه مهربان خندیدیم
بر سفره نور، نان و عرفان خوردیم
آیینه شدیم و آسمان خندیدیم
6
سی روز گذشت و سی غزل خندیدیم
آیینه و نور در بغل، خندیدیم
در لیله‌ی قدر، دل به لیلا دادیم
در صبح وصال او، عسل خندیدیم
7
سی آینه نور، سی سحر خندیدیم
از سینه، غبار کینه پَر ... خندیدیم
در فصل پرندگی، قفس را مُردیم
در عرشِ فرشته، بال و پر خندیدیم
8
سی روز گذشت و سی صنم را کُشتیم
با ذکر «صمد»، منم منم را کُشتیم
اهریمن نَفس را زمین کوبیدیم
«من رستم پیل افکنم!» را، کُشتیم
9
سی روز «خلوص» را تبسم کردیم
در محضر دوست، خویش را گم کردیم
گفتیم خدا و دل بریدیم از خاک
با لهجه‌ی آسمان، تکلم کردیم
10
سی روز گذشت، سی شب نورانی
بر خوانِ فرشته، سی سحر مهمانی
سی فرصت ناب از برای توبه
تا فتنه‌ی نَفس! را کنی قربانی
11
سی روز گذشت و سی گلستان دیدیم
نقشی ز جمال حضرت جان دیدیم
از خویش برون زدیم و «یا هو» گفتیم
در آینه‌ی صیام ، انسان دیدیم
12
سی روز گذشت و عشق را فهمیدیم
از حکمت آب و آینه پرسیدیم
در لیلۀ قدر، ذکر «یاهو» گفتیم
در آینه‌ی سحر، خدا را دیدیم
13
سی روز خدا از آسمان گل می‌ریخت
از باغ فرشته، مهربان گل می‌ریخت
با تکیه کلام: «من تو را بخشیدم»
بر روشنی نگاه‌مان گل می‌ریخت
14
بر مرکب روزه ، تا فراسو رفتیم
با بار گناه، «ربنا» گو رفتیم
در لیله‌ی قدر ، روسیاه و تائب
سمت ملکوت رحمت او رفتیم
15
در مشهد عشق، گرم «یاهو» بودیم
مهمان عزیز سفره او بودیم
افطار به ذکر «یا رضا» وا کردیم
ما دلشده «ضامن آهو» بودیم
16
ماه رمضان و بندگی یعنی این
آیینگی و پرندگی، یعنی این
افطار و سحر کلاس آدم‌سازی ست
برنامه و سبک زندگی، یعنی این
17
یک ماه تمام، بندگی می‌کردیم
افطار و سحر، پرندگی می‌کردیم
بر سفره نور، معرفت می‌خوردیم
با روزی روزه، زندگی می‌کردیم
18
ما با تو عزیز! آسمان‌تر بودیم
در پرتو جلوه‌ات، عیا‌ن‌تر بودیم
با رفتن تو، ز چشم حق افتادیم
ای کاش که با تو مهربان‌تر بودیم
19
ای سوره دل نواز! نشناختمت
ای مایه سوز و ساز! نشناختمت
سی روز شکوه «ربنا» را دیدم
یک ماه گذشت و باز نشناختمت!
20
هر چند درعشق، صد نبودی ای دل!
مجنون تمام قد نبودی، ای دل!
در لیله‌ی قدر چون که کردی توبه
پیداست زیاد بد نبودی، ای دل!
21
یک ماه گذشت و عید آمد، تبریک
یک روز پر از امید آمد، تبریک
بر روی تو بسته بود درها دیروز
امروز تو را کلید آمد، تبریک
22
ماه رمضان، دلیل راه عشق است
در عرش - قسم به نور - ماه عشق است
این «قدر» که برتر از هزاران ماه است
در روز حساب، جان پناه عشق است
23
سی روز گذشت و سی سحر آیینه
در پرتو روزه، صیقلی شد سینه
شد روزه و جمعه آمد و عید آمد
ای خوب! ظهور کن در این آدینه
24
ای فرصت ناب عشق بازی با او
تفسیر فصیح آیه «الّا هو»
حقا که فراق جانگدازی داری
ای ماه عزیز! مژده وصل‌ات کو؟!
انتهای پیام/
