به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وب‌سایت نیواطلس، از روبات‌های چرخ‌داری که تحویل غذا را انجام می‌دهند تا سیستم‌هایی که ۳۰۰ پیتزا در ساعت تولید می‌کنند یا سرآشپزهای سایبرنتیک که به تنهایی ایستگاه‌های سرخ‌کردنی را اداره می‌کنند.
محققان دانشگاه کمبریج در حال بررسی بخش‌های متفاوت این رشته از روباتیک بوده‌اند و دستگاهی با توانایی «تست مزه» غذا در حین پیش‌روی توسعه داده‌اند تا اطمینان حاصل کنند که تعادل طعم‌ها همان‌طور که باید باشد.
روبات آشپزی که توسط دانشمندان ساخته شده، در واقع ادامه پروژه‌ای است که در سال ۲۰۲۰ به آن نگاه کردیم؛ پروژه‌ای که در آن تیم دانشگاه کمبریج با یک شرکت لوازم خانگی در یک مدل مفهومی جالب همکاری کردند.
ایده این بود که نه فقط یک دستگاه پیتزا یا همبرگر درست کند؛ بلکه باید بر اساس بازخورد انسان بهترین وعده غذایی ممکن را تولید شود.
بدیهی است که ذائقه هر کسی متفاوت است و برای پاسخگویی به ذهنیت ذاتی در چیزی که یک غذای خوشمزه را می‌سازد، محققان نوع جدیدی از الگوریتم یادگیری ماشینی را توسعه دادند. بازخورد دادن به روبات از نمونه‌برداران انسانی، آن را قادر می‌سازد تا محصول خود را در طول زمان بهبود بخشد، روش‌های خود را اصلاح کند و املتی را تهیه کند که در پایان طعم خوبی داشته باشد.
اکنون دانشمندان به دنبال دادن توانایی‌های تست طعم به روبات، دوباره با همان شرکت لوازم خانگی همکاری کرده‌اند تا نسخه جدید و بهبود یافته‌ای را تولید کنند. در انجام این کار، تیم به دنبال تقلید از فرآیند جویدن در انسان بود که نه تنها از نظر فیزیکی غذا را برای هضم راحت‌تر تجزیه می‌کند، بلکه دهان ما را با بزاق و آنزیم‌هایی که طعم آن را تغییر می‌دهند پر می‌کند.
این فرآیند که طی میلیون‌ها سال تکامل یافته است، همچنین می‌بیند که بزاق ترکیبات شیمیایی را از غذا به گیرنده‌های مزه روی زبان منتقل می‌کند که سیگنال‌هایی را به مغز می‌فرستد و در آنجا مشخص می‌شود که آیا چیزی طعم خوبی دارد یا خیر. اگر یک سیستم روباتیک بتواند کاری مشابه انجام دهد، می‌تواند تغییراتی را در پخت و پز خود انجام دهد و در نهایت با مداخله کمتر انسان، ظرفی بهتر در انتها پیدا کند.
دکتر آرسن عبدالعلی، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: «زمانی که ما می‌چشیم، فرآیند جویدن نیز بازخورد مستمری را به مغز ما ارائه می‌دهد. در روش‌های فعلی آزمایش الکترونیکی تنها یک عکس فوری از یک نمونه همگن گرفته می‌شود، بنابراین ما می‌خواستیم فرآیند واقعی‌تر جویدن و چشیدن را در یک سیستم روباتیک تکرار کنیم که باید محصول نهایی خوشمزه‌تری را به همراه داشته باشد.»
ماشین جدید این تیم از یک کاوشگر رسانایی به عنوان حسگر شوری استفاده می‌کند که روی یک بازوی روباتیک ثابت شده است. سپس ۹ نوع مختلف تخم مرغ و گوجه فرنگی با مقادیر مختلف نمک در هر ظرف به روبات ارائه شد.
روبات می‌توانست غذا را «مزه» کند و سپس ظروف را چندین بار در مخلوط‌کن قرار می‌دهد تا جویدن را تقلید کند. این به روبات اجازه می‌دهد تا به آزمایش طعم آن در مراحل مختلف فرآیند ادامه دهد. خوانش‌های متفاوتی که توسط روبات گرفته می‌شود، آن را قادر می‌سازد که نقشه‌های طعمی از ظروف را به شکل شبکه‌ای بر اساس سطوح شوری «گزش‌های» مختلف ایجاد کند.
دانشمندان امیدوارند قابلیت‌های بیشتری را به سرآشپز روباتیک خود اضافه کنند و قصد دارند روی توانایی‌های حسی جدیدی کار کنند که به او امکان می‌دهد طعم غذاهای شیرین و روغنی را بچشد.
