اشرف افشاری، همسر اصغر شاهوردی صدابردار باسابقه سینمای ایران، درباره آخرین وضعیت این هنرمند به ویژه در شرایط سخت کرونایی دو سال گذشته، چنین گفت: «واقعیت این است که از نظر سختی و فشار، کار از سختی گذشته است اما همچنان با عشق از او نگهداری می‌کنیم. از نظر فرآیند درمانی همچنان فیزیوتراپی ادامه دارد و مسائل مربوط به نگهداری را هم خودم برعهده گرفته‌ام.»
او با اشاره به عدم تغییر وضعیت جسمانی این هنرمند، ادامه داد: «متأسفانه هیچ تغییری حاصل نشده و با توجه به اینکه فرمانی از طرف مغز صادر نمی‌شود، گویی دیگر از دکترها هم کاری برنمی‌آید. برای درمان این نارسایی مغزی هنوز راهکاری پیدا نشده و شرایط اصغر هم همچنان همان‌طور است که بود، با این حال خوشبختانه شرایطش بدتر نشده، استمرار فیزیوتراپی در خانه هم صرفاً برای این است که استخوان‌هایش دچار شکستگی ناگهانی نشود.»
افشاری درباره دعوت‌های گاه به گاه از این هنرمند برای حضور افتخاری در برخی پروژه‌های در حال تولید، گفت: «این دعوت‌ها تأثیر بسیار خوبی در روحیه اصغر داشت اما متأسفانه به دلیل شرایط کرونایی طی دو سال گذشته این جنس دیدارها و دعوت‌ها کم‌رنگ‌تر شده است. هر کس که به دیدار او می‌آید، بر روحیه‌اش تأثیر بسیار خوبی دارد و در همین شرایط کرونایی هم اگر دعوتی از سوی پروژه صورت بگیرد، ما از آن استقبال می‌کنیم. صرفاً به خاطر روحیه‌اش خودم او را همراه می‌برم. البته آقای شاهوردی ابتدا کار را با صداوسیما آغاز کرده بود و به نظرم انتظار بیجایی نیست که مدیران این سازمان دیداری با همسرم داشته باشند.»
همسر اصغر شاهوردی با اشاره به انتظار خود از مسئولان سینمایی گفت: «ما همچنان منتظر حضور آقای خزاعی هستیم که وعده داده‌اند ملاقاتی از نزدیک با اصغر داشته باشند. امید ما این است که از دل این دیدارها، اتفاقات خوبی رخ دهد، کما این که قول آن را هم به ما داده‌اند. در دیداری که با آقای عشیری، مدیر روابط‌عمومی سازمان سینمایی هم داشتیم ایشان به ما وعده دادند که وزیر محترم ارشاد به دیدار آقای شاهوردی می‌آیند و امیدوارم این وعده عملی شود، امیدوارم همگی به یاد هم باشیم قبل از اینکه دیر شود.»
افشاری در بخش دیگر از صبحت‌هایش مطرح کرد: «شرایط بسیار سخت است و با توجه به حادثه‌ای که اخیراً برای دخترم هم به‌وقوع پیوسته و دچار سانحه شده، شرایط برایم سخت‌تر هم شده است؛ واقعاً صبر ایوبی که می‌گویند صبر من است. ما کماکان امید به خواست خدا داریم و صبر می‌کنیم. با این حال امیدوارم هیچوقت شرمنده اصغر شاهوردی نشوم و روزی برسد که ببینم او روی پای خود ایستاده است. وقتی آقای شاهوردی دچار آن حادثه شد من در دهه چهارم زندگی‌ام بودم و حالا در دهه ششم. چیزی نزدیک به ۱۵ سال است که خودم از او نگهداری و پرستاری می‌کنم و این کار طاقت فرسایی است.»
او در پایان گفت: «از یزدان عشیری، روابط‌عمومی سازمان سینمایی تشکر می‌کنم همچنین از احمد میرعلایی، محسن علی‌اکبری و منوچهر شاهسواری که برادرانه در کنار ما بودند، سپاسگزارم.»
۲۵۹۲۵۹
