اقتصاد آنلاین – اکرم شعبانی؛ به گزارش اکونومیست، این هدیه که در ۱۵ مکان دیگر در شهر و ۱۱ مکان دیگر در حومه شهر به شهروندان تعلق می‌گرفت، سومین جایزه آقای ویلسون در دو ماه گذشته بود. او حدود ۲.۲ میلیون دلار، عمدتا در محله‌های سیاه‌پوستان برای خرید بنزین برای مردم هزینه کرده است. او در این باره به شیکاگو سان تایمز گفت: این استفاده خوبی از دلار برای کمک به بسیاری از خانواده‌هاست.
این مساله تا حدودی سوال برانگیز است. بیش از یک چهارم خانوارهای شیکاگو و سهم بیشتری از فقیرترین افراد در این شهر صاحب خودرو نیستند و شهر در حال حاضر در بسیاری از اوقات درگیر ترافیک‌های سنگین است. با این حال، بزرگنمایی آقای ویلسون قابل توجه است. دیوید جونز که با یک شورلت ایمپالا در صف ایستاده است، در این باره گفت: این برای شیکاگو ظاهر خوبی است، افزایش قیمت بنزین در محله‌هایی که آقای ویلسون هدف قرار داده و در عین حال حمل و نقل عمومی غالبا ضعیفی دارد، نگرانی‌های خاصی ایجاد کرده است.
آیا این مساله به شهردار شدن ویلسون کمک خواهد کرد؟ آقای ویلسون مردی ۷۳ ساله است که در کودکی از لوییزیانا به شیکاگو آمد و از یک امتیاز مک دونالدز و سپس یک شرکت تجهیزات پزشکی کسب درآمد کرد، بعید است که در انتخابات فوریه آینده برای شهرداری این شهر پیروز شود. اما حمایت از او در میان رای دهندگان سیاه‌پوست می‌تواند به لری لایت فوت، شهردار فعلی صدمه بزند. در سال ۲۰۱۵، زمانی که آقای ویلسون برای آخرین بار نامزد شد، تنها ۱۱ درصد از آرا را به دست آورد اما در بخش‌های سیاه‌پوست که خانم لایت فوت برای کسب مجدد عنوان شهردار به آن نیاز دارد، آرای ویلسون بسیار بیشتر بود.
او به وضوح افراد را تحت تاثیر قرار داده است. در بیست و هفتم آوریل، او شورای شهر را متقاعد کرد که طرحی را برای توزیع ۵۰ هزار کارت پیش پرداخت بنزین و حمل و نقل عمومی با هزینه ۱۲.۵ میلیون دلار تصویب کند. رای دهندگان ممکن است تحت تاثیر چنین سخنانی قرار نگیرند. دریک اور، مدیر مدرسه‌ای که در رنجروور خود در انتظار دریافت بنزین و سرشار از تمجید آقای ویلسون است، بر این باور است که «او از پول شهر استفاده می‌کند و از پول خودش هم استفاده می‌کند.» استدلالش هم این است که شهر به چیزهای دیگری نیاز فوری‌تر از بنزین رایگان دارد اما برای یک سیاستمدار سخت است که با مردی که بنزین رایگان در اختیار مردم قرار می‌دهد، مبارزه کند.
