گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم- می‌توان به زمان، نحوه‌اجرا و چارچوب‌های برنامه فعلی دولت و مجلس برای اصلاح سیاست ارز ترجیحی انتقادهای کارشناسانه کرد و این مسئله هیچ مشکلی ندارد و می تواند در پیشبرد یک امر ملی کمک‌کننده باشد؛ با این حال توجه به دو نکته در جریان‌شناسی نقد بسیار اساسی است. نخست نقطه عزیمت نقدکننده است؛ به این معنا که از چه زاویه‌ای مسئله را به چالش می‌کشد و دوم: سابقه و مواضع نقدکنندگان.
روزنامه سازندگی وابسته به حزب کارگزاران از مهمترین حامیان دولت آقای حسن روحانی در شماره امروز خود با اشاره به اقدام دولت آقای رئیسی برای اصلاح ارز ترجیحی، این دولت را دولت رابین‌هودی توصیف کرده است.
مشکل روزنامه حزب کارگزاران با دولت از آنجا ناشی می‌شود که دولت آقای رئیسی اعلام کرده است در راستای عدالت اجتماعی قصد دارد سیاست‌هایی را اتخاذ کند که فشار کمتری به قشر محروم و مستضعف وارد شود و آنها تحت بیشترین حمایت‌ها قرار بگیرند.
سازندگی در لید خود تلویحاً معترض است که چرا باید اقشار با درآمد بالاتر بخشی از هزینه تامین کالاهای اساسی را پرداخت کنند!
تیتر بزرگ «بازگشت جهانگیری» با عکسی از معاون اول دولت روحانی که او را در لباس سوپرمن تصویر کرده بود، یکی از مشهورترین جلدهای سازندگی طی سالهای اخیر است. تیتر و عکس و جلدی که عملاً در حمایت از سیاست ارز 4200 تومانی بود. سیاستی که حتی منتقدان دولت آیت‌الله رئیسی نیز معتقدند که بنیاناً هم به دلیل اصل این سیاست و بیشتر به دلیل مدیریت داروغه‌طور دولت سابق، بسیار فسادزا بود و در موارد بسیاری موجب می‌شد که عملاً رانتهای بزرگ پولی و دلاری برای برخی سرمایه‌داران ایجاد می‌کرد. برخی برآوردها حاکی از آن است که نحوه عملکرد دولت روحانی در این سیاست، باعث هدررفت حدود 18 میلیارد دلار منابع مالی کشور شده است.
در واقع زاویه نگاه روزنامه سازندگی در نقد دولت آقای رئیسی، نه توجه به مردم و محرومان و مستضعفان و نگرانی برای معیشت آنان و گرانی‌ها، بلکه سینه‌چاکی برای متمولین است که مبادا در بازتوزیع مواهب و منافع چیزی به نفع مستضعفان از دست بدهند. ضمن آنکه این انتقاد از ناحیه کسانی مطرح می‌شود که با حمایت‌های عجیب و غریب از ضعیف‌ترین دولت پس از انقلاب یعنی دولت آقای روحانی، عملاً اقتصاد را به میدان مین و زمین سوخته‌ای تبدیل کرده اند که دولت آقای رئیسی احتمالاً حالاحالاها باید آواربرداری و مین‌زدایی کند.
دولتی که در آن نرخ ارز حدوداً 10 برابر شد، تورم رکورد شکست، قیمت زمین سربه فلک گذاشت و خانه‌دار شدن برای قشر محروم و متوسط به آرزوی دست‌نیافتنی تبدیل شد، قیمت خودرو حدوداً 7 برابر شد، نرخ بیکاری اوج گرفت، اختلاف طبقاتی به بالاترین حد پس از انقلاب اسلامی رسید و مهمتر از همه محاسبه‌ای برای دشمنان شماره یک ایران ازجمله آمریکا شکل گرفت که باید برای امتیازگیری، شدیدترین تحریمهای تاریخ را علیه ملت ایران تحمیل کرد!
انتهای پیام/
