اینجا ایران است؛کسی شهامتش را ندارد تا اگر اتفاقی افتاده را فریاد بزند.بلند بگوید: «آقایان مسئول، من به چشم خویشتن دیدم تبانی می‌کنند!» پس از بازی پرسپولیس و پیکان بود که کانال‌های ورزشی در فضای مجازی پر شدند از این شایعه که: «پیکان و پرسپولیس تبانی کرده‌اند.» چند نفری هم آمدند اظهارنظرهایی در لفافه کردند و رفتند اما حرف‌هایی که فرزاد حاتمی زد تیر خلاصی بود به تمام حاشیه‌ها.او گفت: «خودم در تیمی بازی می‌کردم که دیدم مربی آن چطور رعایت حال پرسپولیس را می‌کرد.»
این اظهارنظر فاجعه است اگر واقعیت داشته باشد و از آن بدتر فاجعه است اگر شفاف‌سازی نشود. کاری به حرفی که حاتمی زده نداریم، حرف این است که اگر این کار اتفاق افتاده چرا همه ب – ر، ش- م، ب – ز و ... می‌کنند و رمزی حرف می‌زنند؟ چرا کسی پی این حرف‌ها را نمی‌گیرد تا شروعی باشد برای خشکاندن فساد در فوتبال؟ چرا عادت کرده‌ایم بیاییم یک حرفی را بدون سند و مدرک بزنیم و خیال‌مان هم از این راحت باشد که کسی یقه‌مان را نمی‌گیرد؟
اگر از همان روز اول همه ما شهامتش را داشتیم تا «سوت‌زنی» کنیم شاید حالا مجبور نبودیم مخفیکاری کنیم، از سر و ته حروف بزنیم برای اینکه سوژه اصلی را لو ندهیم و اصلاً این همه صبر کنیم تا دوباره آتشی از خاکستری بلند شود و ما هم یادمان بیفتد که: «عه، فلان سال، در فلان تیم که بودم تیم ما با 2 مهاجم بازی کرد، پس به حریف راه داده است.» فوتبال ایران با این چیزها درست نمی‌شود، باید کوبید و از نو ساخت.
251 251
