اعتماد نوشت: وقتی رسانه به استخدام قدرت درمی‌آید، دیگر برای حمله به این و آن دستش خیلی باز نیست. به عبارت دیگر تاریخ مصرف این کارش محدود می‌شود، به همین دلیل است که بعد از گذشت 9 ماه از عمر دولت آقای رییسی، بد گفتن از قبلی‌ها به‌تدریج به نفع آنها تمام می‌شود و به نوعی مظلوم‌نمایی تبدیل می‌گردد.
به عنوان تجربه بنگرید به مدیریت رسانه‌ای قوه قضاییه در دوره جدید. آیا دیده‌اید حتی یک بار به دوران رییسی (رییس قبلی قوه) حمله شود؟ قطعا نه. نتیجه چه شده؟ این شده که دستگاه دادگستری توانسته ثابت کند چند سر و گردن از دوره آقای رییسی فراتر است. البته اقدامات راهبردی آقای محسنی‌اژه‌ای و کاستن از ضعف‌های گذشته موثر بوده اما بخش مهمی از آن نیز به خاطر پرهیز از بدگویی به گذشته است.
تیم رسانه‌ای دولت نیز گریزی جز این ندارد که برای مدیریت افکار عمومی راه‌حل‌های تازه پیدا کند. متاسفانه رسانه‌های فعلی دولتی و حامی دولت، نه ساختار متناسب با این تحول را دارند نه نیروی انسانی درخور.
دولت برای توفیق در این مسیر چاره‌ای ندارد جز اینکه نظام رسانه‌ای کنونی خود را متحول کند هر چند که این کار همانند حذف ارز 4200 تومانی نیاز به جراحی بزرگ همراه با جیغ و داد مدعیان طرفداری از دولت همراه شود.
