به گزارش خبرگزاری صداوسیما رسول جعفریان، استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران و مولف و مصحح جلد نخست گفت: وقتی نگارش تاریخ در حوزه‌ای باشد که نویسنده در آن زیست می‌کند، دقیقا در اطراف او کسان زیادی هستند که در متن، منافع و ملاحظات خاص خود را دارند.
وی گفت: در هر حال، لازم است تا جایی که ممکن باشد روش‌های علمی در نگارش تاریخ مورد توجه قرار گیرد. به عبارت دیگر باید تلاش کرد علم تاریخ بیش از هر مورد دیگر، مستند و متکی به منابع و اسناد مطالب ارائه شود.
نویسنده کتاب افزود: مجموعه اول صدسالگی، به رغم این که در قالب کار‌های تولیدی ناشران حرفه‌ای توزیع نشد و صرفا از طریق چاپ محدود دیجیتالی و عرضه موقت و موردی توزیع گشت بازتاب خوبی داشت. مهم محتوا بود که سعی شده بود تازه و تحلیلی باشد. اسناد و مدارکی هم که در آن انتشار یافت، برای تاریخ حوزه قم سودمند بود.
جعفریان گفت: فکر ادامه این کار، بیشتر به این دلیل بود که زمینه ادامه کار وجود داشت. حوزه صد ساله قم با توجه به تأثیرگذاری آن در تحولات ایران، زمینه‌های زیادی برای بحث دارد. عجالتا، برای بنده که اولین مجموعه مقاله را به مناسبت صدسالگی منتشر کرده بودم، این حس وجود داشت که دفتر دیگری هم منتشر کنم. اگر توفیق رفیق بود، سعی خواهم کرد، دفتر سومی را هم آماده سازم.
