خبرگزاری فارس ـ غرب از نگاه غرب: ثبت نام در کودکستان ها و مدارس دولتی در سراسر کشور کاهش داشته است. برای مثال میزان ثبت نام در مدارس دولتی شیکاگو 15 هزار نفر و در مدارس دولتی ناحیه کلمبیا بیشتر از 20 هزار نفر کمتر بوده است. این وضعیت به طور خاص در میان کودکان کودکستانی بیشتر مشهود است. در پیمایشی که رادیو ملی آمریکا از 60 منطقه آموزش و پرورش در 20 ایالت تهیه کرده، ثبت نام در کودکستان های دولتی به طور میانگین 16 درصد افت داشته است.
تاخیر در ورود کودکان به کودکستان چیز جدیدی نیست، اما همه گیری کرونا بر وسعت این مشکل افزوده است و چنین اتفاقی به طور بالقوه می تواند نابرابری های آموزشی را که در حال حاضر نیز گسترده هستند وخیم تر کند. من به عنوان یک پژوهشگر سیاستگذاری کودک و خانواده و مادر دو کودک زیر 7 سال بر این باورم که این گرایش جای نگرانی دارد.
دلایل کاهش ثبت نام ها
در یک سال عادی حدود 5 درصد از کودکانی که به سن کودکستان می رسند، به دلایل مختلف ثبت نام آنها به تاخیر می افتد. والدین ممکن است به این دلیل ورود فرزندانشان را به کودکستان به تاخیر بیندازند تا از نظر اجتماعی، عاطفی و فیزیکی آماده تر شوند.
تحقیقات نشان می دهد که این یک سال تاخیر بیشتر در ورود به مدرسه، می تواند توجه و خود استقلالی را در کودکان بهبود دهد. اما به نظر می رسد اثرات این تاخیر در شروع آموزش، با رسیدن کودکان به سن ورود به راهنمایی و دبیرستان بیشتر خود را نشان دهد. با این همه عمده علت تاخیر ورود کودکان به کودکستان در سال جاری، دلیل منحصر به فرد همه گیری کرونا است.
بسیاری از خانواده ها هیچ گزینه ای برای آموزش تعاملی فرزندشان ندارند و ممکن است به شکل قابل درکی نسبت به کارآیی آموزش آنلاین به خصوص در مورد کودکان سنین پایین تر نگرانی داشته باشند. والدین مدت هاست که از «آکادمی اطفال آمریکا»، «انجمن روانشناسی آمریکا» و سایر گروه ها درباره آسیب های استفاده بیش از حد از نمایشگرها شنیده اند، در نتیجه ممکن است بیشتر مستعد رد کردن این راه حل برای تحصیل کودکانشان شده باشند.
از طرفی در آموزش مجازی نمی توان تعاملات کودکان با اسباب بازی ها، بازی های فیزیکی، همسن و سالان و معلمان را که کودکان برای تکمیل مهارت های کاربردی خود به آنها نیاز دارند تامین کرد.
خیلی از والدین اکنون که ده ماه است در شرایط همه گیری زندگی می کنند، در حالی که می کوشند توازنی بین کار خود و مطالبات خانواده شان توازنی ایجاد کنند، به شدت زیر فشار قرار دارند. برای آنها مدیریت برنامه های کودکان در پلتفرم زوم، سازماندهی مواد آموزشی و نظارت بر تکالیف خانگی به معنای اضافه شدن آب بیشتر به ظرفی است که تا پیش از این نیز در آستانه سرریز شدن قرار داشته. این مشکل در مورد والدینی که امکان کار کردن از خانه را ندارند و در مورد فرزندشان گزینه چندانی در دسترس آنها نیست، دو چندان می شود.
در مورد خانواده هایی که گزینه های تحصیل حضوری یا دوگانه را در اختیار دارند، تدابیر سلامت عمومی نظیر استفاده از ماسک یا فاصله گیری اجتماعی باعث می شود که کودکستان ها به محیطی تبدیل شود که از جذابیت های آن کاسته شده است. و البته دغدغه های مربوط به ابتلای فرزندانشان به ویروس کرونا، امسال تعداد بیشتری از خانواده ها را مجبور کرده تا قید فرستادن آنها به آموزشگاه ها را بزنند.
تاثیر این اتفاق بر یادگیری و برابری
در یک سال عادی پسربچه ها، کودکان سفیدپوست و کودکان خانواده های درآمد بالا بیشتر احتمال دارد به موقع وارد کودکستان نشوند. اما در سال جاری ثبت نام به شکل بی تناسبی در میان کودکان لاتین تبار و سیاهپوست کاهش پیدا کرده است. این اتفاق دسترسی نابرابر به تحصیل حضوری را وخیم تر می کند.
یک مطالعه نشان می دهد که در مقایسه با یک سوم خانواده های سفیدپوست، نیمی از خانواده های تک سرپرست لاتین تبار و سیاهپوست کاملا از مدارس از راه دور استفاده کرده اند. بعلاوه دسترسی محدود به اینترنت و لوازم الکترونیکی نیز در نابرابری ها در یادگیری از راه دور نقش دارد.
اینکه تاخیرهای گسترده در ثبت نام کودکان در کودکستان ها چه تبعاتی بر یادگیری کودکان خواهد داشت، بستگی به این دارد که آنها زمانی را که باید صرف حضور در مدارس دولتی می کرده اند چگونه صرف می کنند. برخی از کودکان به خصوص کودکان خانواده های با درآمد بالا به مدارس خصوصی می روند که احتمال بیشتری برای ارائه آموزش های حضوری در آنها وجود دارد. تعداد فزاینده ای از خانواده ها نیز روش تحصیل در منزل را انتخاب می کنند.
اما برای برخی کودکان ناامنی اقتصادی، دشواری ها در دسترسی به مواد آموزشی و افزایش استرس در منزل، می تواند سازوکارهای خانواده را تغییر دهد و به فرصت های یادگیری کمتری برای آنها منجر شود.
این فشارها برای خانواده هایی – که به شکل بی تناسبی از میان رنگین پوستان هستند- و با بیماری فردی یا خانوادگی، بیکاری یا چک های حقوقی کوچکتری مواجه اند حتی بیشتر هم هست. گزارشی که به تازگی موسسه شهری منتشر ساخته، نشان می دهد که در سپتامبر 2020 در مقایسه با 15 درصد خانواده های سفیدپوست، از هر 10 خانواده لاتین تبار و سیاهپوست چهار خانواده ناامنی غذایی را گزارش کرده اند که از منظر تاریخی هر دو رقم بسیار بالایی هستند.
نابرابری ها در تجارب کودکستانی کودکان، نابرابری ها در تجارب سنین ابتدایی کودکی را تشدید می کند. تحقیقات همواره نشانگر مزایای تحصیلی در سال های نخست کودکی در تکامل کودکان هستند. اما بر اساس گزارش «مرکز پیشرفت آمریکا» دسترسی به فرصت های یادگیری ابتدایی در شرایط همه گیری کرونا حتی نابرابرتر شده است.
این نابرابری ها شکاف های نژادی و برخورداری های اجتماعی اقتصادی را که پیشاپیش وجود داشته وخیم تر نیز کرده اند. برای مثال شواهد اخیر نشان می دهند که پیشرفت کودکان در ریاضیات افت کرده و این افت مهارت در کودکان واقع در اجتماعات با درآمد پایین حتی بیشتر نیز هست. خیلی از این کودکان خردسال با اصول اولیه سواد خواندن و نوشتن و مهارت ها عددی آشنایی ندارند که آنها را در معرض خطر مشکلات آکادمیک در دراز مدت قرار می دهد.
تاثیر این وضعیت بر مدارس
بعد از آنکه مدارس نهایتا به طور کامل بازگشایی شدند، به دلیل بیشتر شدن این شکاف ها در کسب دستاوردهای آموزشی، معلمان مجبور خواهند بود طیف وسیع تری از مهارت ها را به دانش آموزانشان آموزش دهند و نیازهای بیشتری از آنان را پاسخگو باشند. به این ترتیب احتمالا کلاس های کودکستانی سال تحصیلی 2021-2020 بیشتر از حد معمول به طول بینجامد که باعث مشکلاتی در اندازه کلاس ها، فضا و نیازهای پرسنلی خواهد شد.
همین حالا ثبت نام کمتر مدارس دولتی را از نظر بودجه در مضیقه قرار داده است. مدارس در حالت عادی بودجه های دولتی را بر اساس تعداد کودکان ثبت نام شده و حضور آنها در آموزشگاه دریافت می کنند. با کاهش ثبت نام ها و درآمدهای ایالتی و محلی، برآورد می شود هزینه مدارس پیش دبستانی در سال مالی 2021 تا 10 درصد کاهش پیدا کند. با توجه به اینکه برخی از خانواده ها باقی ماندن فرزندشان در مدارس خصوصی یا ادامه تحصیل در منزل را برای خود مناسب تر تشخیص می دهند، در دراز مدت مدارس دولتی ممکن است با کاهش دائمی در ثبت نام ها مواجه شوند.
کاهش بودجه زمانی اتفاق می افتد که هزینه های مدارس بالاست. مدارس باید معلمان خود را در برنامه آموزش مجازی حفظ کنند و تدابیر بهداشتی و ایمنی مثل به روز رسانی سیستم های تهویه هوا را گسترش دهند و کارکنانی را برای کلاس هایی با کودکان کمتر به کار بگیرند.
مدارس دولتی به بودجه های کمکی بیشتری برای جبران این هزینه ها احتیاج پیدا خواهند کرد. بسته کمک هزینه کووید 19 مصوب دسامبر 2020 شامل 54 میلیارد دلار برای آموزش دولتی پیش دبستانی است، هر چند امکان دارد این رقم برای جبران زیان های ناشی از این همه گیری کافی نباشد.
با توجه به فشار موجود روی خانواده ها در کنار اخبار امیدبخش درباره ورود واکسن ها، تعجبی ندارد که والدین تصمیم بگیرند که برای فرستادن فرزندانشان به مدرسه تا سال بعد صبر کنند. هرچند ما از تاثیرات کامل این تاخیر در شروع تحصیل بر یادگیری کودکان یا بودجه مدارس تا سال ها بعد آگاه نخواهیم شد، اما این حضور کمتر کودکان در کودکستان ها در سال جاری، احتمالا پیامدهای دراز مدت و پایداری برای همه به دنبال خواهد داشت.
نویسنده: تارین موریسی (Taryn Morrissey) استادیار سیاستگذاری دولتی در مدرسه روابط عمومی دانشگاه آمریکایی
منبع: https://b2n.ir/157580
انتهای پیام.
