عصر ایران؛ سروش بامداد- در روز بزرگ‌داشت فردوسی – نماد هویت ملی و شناسۀ ایرانیان- جا دارد یک سوء تفاهم که به دروغ و به تازگی رایج شده را رفع کنیم و آن انگارۀ ستیز او با ترک‌های ایران است. چرا؟ چون توران در مقابل ایران توصیف شده است!
حال آن که عشق به فردوسی در شعر شهریار موج می‌زند و از شهریار دل باختۀ ترک و ترکی و آذربایجان بیشتر که؟ نمونه های داخلی البته فراوان است اما اگر شهریار کفایت نمی‌کند، نامۀ آتاتورک به محمد علی فروغی (ذکاء الملک) باید قانع کننده باشد.
«شما ایرانی ها قدر ملیت خود را نمی شناسید و معنی آن را نمی فهمید و نمی دانید که ریشه داشتن و حق آب و گِل داشتن در قسمتی از زمین، چه نعمتی عظیم است.
ملیت، وقتی مصداق پیدا می کند که آن ملت را بزرگان ادب و حکمت و سیاست و در معارف و تمدن بشری سابقۀ ممتد باشد.
شما قدر و قیمت بزرگان خود را نمی شناسید و عظمت شاهنامه را درنمی یابید که این کتاب، سند مالکیا و ورقۀ هویت شماست و من ناگزیرم برای ملت تُرک، چنین سوابقی دست و پا کنم.»
- حبیب یغمایی/ نکاتی در احوال و اوصاف فروغی/ مقالات فروغی/ تهران، توس، 1387، جلد اول، صفحۀ 19
