به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، دکتر سیدمجتبی حورایی، روانشناس و مشاور تربیتی در این خصوص توضیح میدهد: ” خیلی وقتها پیش میآید که میخواهید از یکی از اعضای خانواده، از فرزندتان، از همکارتان، از دوستتان و حتی از رئیس تان انتقاد کنید، اما مدام نگران این هستید که آیا این انتقاد موثر است؟ آیا از من قبول میکند؟ نکند ناراحت شود! نکند باعث کدورت شود! “
برای آن که انتقادی موثر و بدون کدورت داشته باشیم باید نکاتی را رعایت کنیم. این را دکتر حورایی میگوید و اضافه میکند: ” نکته اول این است که حتماً باید در خلوت انتقاد کنیم. هیچ وقت از کسی در حضور دیگران انتقاد نکنیم؛ مثلا اگر میخواهیم از فرزندمان انتقاد کنیم جلوی خواهر و برادرش این کار را نکنیم؛ چون او احساس میکند جلوی آنها کوچک و تحقیر شده است؛ ضمن آنکه خواهر یا برادر ممکن است نسبت به او جری و گستاخ شوند. حتی اگر میخواهیم از یکی از همکاران و کارمندانمان انتقاد کنیم؛ اگر میخواهیم از همسرمان انتقاد کنیم جلوی فرزندمان انتقاد نکنیم “.
این روانشناس در توضیح نکته دوم میگوید: ” برای داشتن انتقاد سازنده لازم است حتماً لحن مان دوستانه باشد یعنی نشان دهیم نقدمان از سر خیرخواهی و دلسوزی است؛ باید مواظب باشیم ادبیاتمان ادبیات تندی نباشد یا لحن مان آزاردهنده و با عتاب و خطاب نباشد“.
سومین و مهمترین نکتهای که دکتر حورایی از آن یاد میکند تکنیک پی سی پی است. او در توضیح این تکینک اضافه میکند: ” در این تکنیک باید همیشه انتقادمان را بین دو تحسین قرار دهیم؛ یعنی اول بابت انجام یک کار فرد مورد نظر را تحسین کنیم، بعد از آن تحسین انتقادمان را بیان کنیم و بعد که اشتباهش را اصلاح کرد دوباره تحسینش کنیم. مثلا من به همکارم میگویم این نامه اداری را برایم تایپ کن وقتی کار را انجام داد او را تحسین و تشویق میکنیم بعد در قالب پیشنهاد میگوییم البته بهتر بود این دو خط را با هم جابجا میکردی، بعد از اصلاح دوباره او را تحسین میکنیم و میگوییم حالا خیلی بهتر شد“.
اینها مهارتهایی است که برای داشتن یک رابطه خوب و مسالمت آمیز و سازنده با اطرافیانمان نیاز داریم. در موضوع نقد کردن هم به طور خلاصه باید یادمان باشد انتقادمان را در خلوت و دوستانه انجام دهیم و آن را میان دو تحسین قرار دهیم.