به گزارش ایرنا به نقل از اسپوتنیک، «اوو مورالس» در پیامی توئیتری اعلام کرد: در مقابل اقدام آمریکا برای محروم کردن کشورهایی که از زیر سلطه اش بیرون آمده اند از حضور در نشست آتی «سازمان کشورهای آمریکایی»، بهتر است بولیوی از این سازمان خارج شود.
وی گفت: چنین اقدامی نه تنها موید موضع ضدامپریالیستی و استقلال کشور است بلکه موید هویت، شکوه و آزادگی مردم بولیوی نیز هست.
مورالس معتقد است «سازمان کشورهای آمریکایی» کودتای سال ۲۰۱۹ را علیه وی برنامه ریزی کرده بود.
«سازمان کشورهای آمریکایی» به طور فزاینده ای روبه انزواست و هر روز تعداد بیشتری از کشورها، از شرکت نکردن در نشست ژوئن این سازمان در لس آنجلس، خبر می دهند. این کشورها به محرومیت کوبا، نیکاراگوئه و ونزوئلا از شرکت در این نشست اعتراض دارند.
سازمان کشورهایی آمریکایی که ایالات متحده نصف بودجه آن را تامین می کند همواره به خاطر استفاده ابزاری واشنگتن از آن برای اعمال سیاست خود، مورد انتقاد دیگر کشورهای عضو بوده است.
بعد از آنکه «آندرس مانوئل لوپز اوبرادور» رئیس جمهوری مکزیک، هفته گذشته اعلام کرد در صورت محروم کردن دیگر ملت های آمریکا از حضور در این نشست، در آن حضور نمی یابد، «لوئیس آرسه» رئیس جمهوری بولیوی نیز بلافاصله از این موضوع حمایت کرد.
رویترز در گزارشی از احتمال اقدام مشابهی توسط «ژائیر بولسونارو» رئیس جمهوری مکزیک برای شرکت نکردن در نشست آتی «سازمان کشورهای آمریکایی» در لس آنجلس خبر داد که چنین اقدامی به نوعی تحقیر جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده محسوب می شود.
در ماه آوریل، نیکاراگوئه دفتر «سازمان کشورهای آمریکایی» در این کشور را بست؛ اقدامی که مورد حمایت مورالس قرار گرفت و از آن به عنوان اقدامی باشکوه یاد کرد.
در ماه دسامبر، «آلبرتو فرناندز» رئیس جمهوری آرژانتین از حمایت «سازمان کشورهای آمریکایی» از کودتا در بولیوی انتقاد کرد و ژوئن گذشته نیز، «مارسلو ابرارد» وزیر خارجه مکزیک این سازمان را به طراحی کودتا متهم کرد.
معاون رئیس جمهوری السالوادور، سال گذشته در نشست «جامعه دولت‌های آمریکای لاتین و کارائیب» موسوم به «سیلاک» ، از اقدامات تفرقه افکنانه دبیرکل کنونی «سازمان کشورهای آمریکایی» انتقاد کرد و خواستار استفاده از دیگر ظرفیت ها از جمله ظرفیت های «سیلاک» برای تقویت همکاری های منطقه ای شد.
نشریه آمریکایی «فارین پالیسی» در مقاله ای در اوایل ماه می نوشت: نشست امسال «سازمان کشورهای آمریکایی» بعد از حدود سه دهه فعالیت این سازمان می تواند سنگ قبری برای نمایش مرگ نفوذ واشنگتن در آمریکای لاتین باشد.
