به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، سید عبدالله فاطمینیا در سال ۱۳۲۵ در تبریز متولد شد. او استاد اخلاق، مورخ اسلامی و کتابشناسی کار کشته بود و در زمینه قرآن، حدیث، اخلاق و عرفان تحقیق داشت.
این استاد اخلاق از کودکی تحت تربیت دینی و علمی پدر خود، میراسماعیل، که از جمله علمای اهل عرفان بود، قرار داشت. سپس نزدیک به ۳۰ سال نزد حسن مصطفوی که از شاگردان سید علی قاضی بود، تحصیل کرد و همزمان تحصیلات حوزوی خویش را دنبال میکرد.
آیت الله فاطمی نیا همچنین از علمایی، چون علامه طباطبایی، سید محمدحسن الهی طباطبایی، محمدتقی آملی، بهاءالدینی، محمد تقی بهجت و علامه جعفری که بیشترشان شاگردان قاضی بزرگ بودند، در علوم اسلامی و عرفان استفاده نمود. از این رو او را با یک واسطه، از شاگردان آیتالله قاضی میدانند.
این محقق دینی آشنایی کامل به علم رجال و عرفان نظری داشت و از مفسرین صحیفه سجادیه و نهج البلاغه بود. (باصدا) شرح و تفسیر زیارت جامعه کبیره، دوره سه جلدی «کتاب نکتهها از گفتهها» و فرهنگ انتظار از جمله آثاری اوست.
او در سالهای طولانی در برنامههای مختلف دینی تلویزیون حضور داشت و منبرهایش با لحن و زبان شیرین و آرام در شبکههای اجتماعی بسیار منتشر میشد (باصدا - سخنرانی منبر) منبرهایی که در کنار لحن آرام اخلاقی خود گاهی نیز بدون تعارف و صریح سخن میگفت.
آیت الله فاطمی نیا پس از تحمل یک دوره بیماری سحرگاه دیشب دعوت حق را لبیک گفت.