عبد الباری عطوان تحلیلگر سرشناس عرب با اشاره به مواضع منافقانه غربی‌ها و تعریف نژادپرستانه آنان از برابری و عدالت و آزادی و نیز با انتقاد شدید از سکوت آنان در برابر ترور شهید شیرین ابو عاقله ، خبرنگار فلسطینی در جنین و ادعای تشکیلات خودگردان فلسطینی برای پیگیری شهادت او از طریق دادگاه‌های به اصطلاح بین المللی مانند لاهه نوشت: به این دادگاه‌ها که نتیجه‌ای ندارند نیازی نیست بلکه مقاومت، سلاح این ملت است و شهادت ابو عاقله بار دیگر نفاق و دو رویی غرب به خصوص انگلیس و فرانسه را نشان داد.
سردبیر روزنامه اینترنتی رأی الیوم در مقاله‌ای نوشت: شاید این نخستین بار در طول تاریخ باشد که صد‌ها نظامی مسلح وابسته به ارتشی که می‌گوید شکست ناپذیر است به کسانی حمله کردند که در مراسم تشییع پیکر یک نفر شرکت کرده بودند. تشییع پیکر خبرنگاری که با خونسردی و عمدا به ضرب گلوله کشته شد، زیرا در حال عمل به وظیفه قانونی خود و انتقال حقیقت برای تماشاگران کانال تلویزیونی بود.
آن‌ها به ترور شیرین ابو عاقله بسنده نکردند بلکه با تفنگ هایشان به کسانی که پیکر او را روی دوش حمل می‌کردند، یورش بردند و آن‌ها را هدف ضرب و جرح قرار دادند. این همه کینه و جنایت وحشیانه برای چیست؟ آیا این نوع اقدامات از رفتار‌های قدرتمندان است؟ آیا این‌ها از مردمانی هستند که می‌توان با آن‌ها همزیستی کرد؟ یا بتوان با آن‌ها توافق‌های صلح امضا کرد؟
آن‌ها به خانه شهید شیرین ابو عاقله یورش بردند و با توسل به زور، پرچم‌های فلسطین را از سقف آن پایین آوردند و مانع از آن شدند که خانواده او سرود‌های ملی را پخش کند. آیا برافراشتن پرچم فلسطین جرم است؟ آیا پخش موسیقی‌ها و سرود‌های ملی زیر پا گذاشتن قانون است؟ کدام قانون؟ آیا ضرب و جرح افراد بیگناهی که در مراسم تشییع پیکر او شرکت کرده بودند، قهرمانی است؟
زنان و مردانی که در مراسم تشییع پیکر ابو عاقله شرکت کردند، قهرمانان و افراد شجاعی بودند که با محکم نگه داشتن تابوت و جلوگیری از افتادن آن به روی زمین، عزت و کرامت شهید و بدن پاک و مطهرش را حفظ کردند. آن‌ها برای احترام و گرامیداشت او این کار را انجام دادند؛ هر چند به شدت ضرب و شتم شدند. آیا این عزم و اراده سرسختانه را می‌توان شکست داد؟ نه.. به خدا سوگند نمی‌توان آن‌ها را شکست داد.
آمریکا آزرده خاطر است و آنتونی بلینکن وزیر خارجه این کشور مدعی خشم شده است. جو بایدن رئیس جمهور آمریکا می‌گوید از جزئیات حادثه اطلاعی ندارد. فرانسه از خشونت نیرو‌های اسرائیلی که به بیمارستان به نام بیمارستان فرانسوی یورش بردند، ناراحت است. وزیر خارجه انگلیس و بوریس جانسون، نخست وزیر آن هم تاکنون به هیچ وجه این اقدامات را محکوم نکرده اند. گویی این موضوع برای آن‌ها اهمیت ندارد؛ آن هم در حالی که آن‌ها در نکبت ملت فلسطین بزرگ‌ترین نقش را ایفا کردند.
برخی از کشور‌هایی که مدعی ایمان به ارزش‌های عدالت، برابری و آزادی بیان هستند و پرچم مبارزه با همه انواع تروریسم و افراط گرایی را در دست گرفته اند و مدعی رهبری جهان آزاد هستند، به وحشیانه‌ترین شکل دروغ می‌گویند و به بدترین شکل نژادپرست هستند. آیا تروریسمی واضح و‌تر و بزرگ‌تر از تروریسم اسرائیل وجود دارد؟
۴۷ خبرنگار به ضرب گلوله ارتش اسرائیل آن هم در روز روشن ترور شدند و هرگز از قاتلان و دولتشان نشنیدیم که به شکل رسمی این اقدامات را محکوم کنند یا رژیم اشغالگر هدف هیچ نوع تحریمی قرار نگرفت، زیرا این رژیم فراقانونی است و از حمایت ابرقدرت آمریکا و ناتو برخوردار است؛ آمریکا و ناتویی که فقط عرب‌ها و مسلمانان را می‌کشند.
مهم نیست که شهید شیرین ابو عاقله مسیحی، مسلمان، کاتولیک یا ارتدوکس بود. او فرزند عربی فلسطین بود که تصمیم گرفت در محور مقاومت بایستد و با سلاح حرفه‌ای خود به دنبال انتقال اصل حقایق بود بی آنکه چیزی از آن کم شود یا تغییر کند. تصاویر دروغ نمی‌گویند و به بزک کردن نیازی ندارد.
عطوان نوشت: فلسطین در گذشته و حال منطقه برای ادیان، طوایف و نژاد‌های مختلف بوده است، زیرا آرمان آن به حق است. به خدا سوگند نمی‌دانستم که شیرین ابو عاقله مسیحی است. آن هم در حالی که از نظر حرفه‌ای من همکار ابو عاقله هستم و برای بیش از ۲۵ سال است که خبر‌های او را دنبال می‌کنم و بار‌ها تلفنی با وی گفتگو کردم. همین موضوع ۳۰ سال پیش در خصوص شهید نعیم خضر هم روی داد که به ضرب گلوله یک اسرائیلی کشته شد.
شیرین ابو عاقله در جنین پایتخت مقاومت به شهادت رسید تا با شهادت خود آتش مقاومت مسلحانه دوم را روشن کند. بدون تردید، مردم این شهر و این اردوگاه و همه ملت فلسطین انتقام وی را خواهند گرفت؛ هر یک به طریقی این کار را انجام خواهد داد. همان طور که این ملت سال ۱۹۹۵، با انجام دادن بیش از چهار عملیات شهادت طلبانه، انتقام شهید یحیی عیاش را گرفتند؛ سلسله عملیاتی که رژیم نژادپرست و شهرک نشینان آن را به لرزه درآورد و آن را در سرتاسر جهان دچار انزوا کرد.
بگذارید در پایان و برای دومین بار بگویم هر قدر که شهادت بزرگ‌تر باشد، تأثیر آن بیشتر خواهد بود. شاید اتفاق بد، خیر به دنبال داشته باشد. شهادت شیرین ابو عاقله با اخلاق برجسته و میراث خبرنگاری مقاومتی خود به منزله اتفاق بسیار مهم در تاریخ ملت فلسطین و نقطه تحولی در مقاومت این ملت است.
بله در خاموش کردن صدای شیرین ابو عاقله موفق بودند، اما فلسطین دختران و پسرانی را به دنیا آورده است که شاگردان او هستند و اخلاق حرفه‌ای و ارزش‌های او و نحوه حمایت از عدالت را از او یاد گرفته اند. آن‌ها پس از شیرین ابو عاقله پرچم را در دست خواهند گرفت و با پافشاری و عزم و اراده قدرتمندانه، به این مسیر ادامه می‌دهند.
تحقیقات بین المللی، محکومیت یا تشکیل دادگاه‌های بین المللی در این خصوص را نمی‌خواهیم و بر خود و مقاومتمان، قدرت شیرزنان و شیرمردان خود تکیه می‌کنیم. شما را آزموده ایم و هیچ چیز جز فریبکاری را تجربه نکرده ایم. شما همواره از قاتلان ما حمایت کرده اید. می‌دانیم تنها روش برای رفتار در قبال شما و دشمن ما همان مقاومت است. ملت ما پس از ۳۰ سال صلح مسموم، با قدرت به آن بازمی گردد.
سردبیر رأی الیوم نوشت: شیرین در شتافتن به سمت شهادت از ما، همکارانش و مردان و زنان فلسطینی پیشی گرفت و با شایستگی به این شرف دست یافت. اما با او عهد می‌بندیم که تسلیم نخواهیم شد و سکوت نخواهیم کرد و در محور عزت و کرامت خواهیم ایستاد. این دشمن ترسو و زبون همان طور که از تبر و گلوله می‌ترسد، از بیان کلمه هراس دارد و چه بسا ترس آن از بیان کلمه بیشتر باشد. خداوند را سپاسگزاریم که ملت ما هر دو را در اختیار دارد و فراتر از این مسائل، شجاعت، ایمان و پایداری از ویژگی‌های ملت ماست. به همین سبب به اذن خداوند این ملت پیروز خواهد شد.
