هروویه میلیچ، مدافع چپ کروات استقلال یکی از چندین بازیکن خارجی است که در سال‌های اخیر به‌دلیل اختلاف‌های مالی و عدم‌پرداخت دستمزد، لیگ ایران را ترک کرده‌اند. میلیچ در تیرماه ۱۴۰۰اقدام به فسخ قرارداد با استقلال کرد و درحالی‌که حدودا یک سال از رفتنش گذشته هنوز هیچ توافقی میان او و باشگاه استقلال رخ نداده است. طی روزهای اخیر برخی از رسانه‌ها خبر داده‌اند که میلیچ به درخواست باشگاه استقلال برای توافق درخصوص دریافت مطالباتش جواب رد داده است. همین موضوع باعث شد بعد از مدت‌ها به سراغ او برویم و از طریق مدیر برنامه‌های ایرانی‌اش علیرضا بهرامی گفت‌وگویی با او داشته باشیم.
در خبرها آمده بود که حاضر نشدی برای دریافت مطالبات با مدیران استقلال توافق کنی و همه‌چیز را به رأی فیفا سپرده‌ای.
متأسفانه باید بگویم این چیزی که از شما می‌شنوم اشتباه است. من بعد از ترک استقلال از طریق افراد مورد اعتمادم در ایران با باشگاه استقلال در ارتباط بودم و می‌خواستم با آنها به توافق برسم ولی هیچ اقدامی از جانب باشگاه ندیدم. آنها هیچ اقدامی برای تعامل با من انجام ندادند و اینکه پیشنهادی از جانب باشگاه به من شده و من قبول نکردم کاملا دروغ و اشتباه است.
دوست نداری این موضوع دوستانه حل شود؟ هواداران استقلال از تو خاطرات خوبی دارند و با این وضعیت ممکن است دلخور شوند.
همانطور که بارها گفتم این موضوع هیچ ربطی به رابطه من و هواداران ندارد. من همیشه عشق و محبت آنها در یادم می‌ماند. همیشه بین هواداران استقلال و شماره۳۳تیم‌شان یک رابطه مثبت و دوطرفه وجود داشت و همیشه آن رابطه خوب بین ما باقی می‌ماند. این بحث‌هایی که دارد می‌شود بین من و نفراتی در داخل باشگاه است که خیلی از آنها نامهربانی و بی‌احترامی دیدم. وقتی من باشگاه استقلال را ناخواسته و به اجبار ترک کردم حتی یک‌بار هم حاضر نشدند تماس بگیرند و جویای حالم شوند. حتی حالا که مجبور شدم شکایت را به فیفا برسانم هنوز هیچ اقدامی از سوی باشگاه استقلال صورت نگرفته است.
از لحاظ فوتبالی الان وضعیت‌ات چطور است و کجا بازی می‌کنی؟
من در خانه کنار خانواده‌ام هستم. واقعا دارم لذت می‌برم چون مدتی بود پیش آنها نبودم و واقعا از این موضوع خوشحالم که کنارشان هستم. الان دارم کسب‌وکارهای خارج از فوتبالم را انجام می‌دهم و این تابستان در مورد فوتبالم تصمیم می‌گیرم که به بازی کردن ادامه بدهم یا نه! بعد از سختی‌هایی که در استقلال و دوران بعد از آن کشیدم، مشکل است وارد یک چالش جدید شوم. باید بنشینم فکر کنم که زندگی فوتبالیام را چگونه پیش ببرم. ولی خیلی خوشحالم و با یک حال خوب در مورد آینده‌ام تصمیم خواهم گرفت.
وضعیت استقلال را تا چه حد پیگیری می‌کنی؟
این فصل پیگیر بازی‌های استقلال بودم و الان هم می‌دانم در ۳هفته به پایان لیگ با اختلاف ۹امتیاز قهرمان شده‌اند. از ۱۰هفته مانده به پایان لیگ من پیگیر مسابقات بودم و می‌دانستم استقلال قهرمان می‌شود. چون رقبای همیشگی استقلال شرایط خوب سال‌های قبل را ندارند و آنچنان قوی ظاهر نشده‌اند. البته باید تأکید کنم از موقعی که من به لیگ ایران آمدم و بازی‌ها را دنبال کرده‌ام احساس می‌کنم لیگ ایران سال به سال ضعیف‌تر می‌شود و این خبر خوبی برای فوتبال ایران و به‌خصوص تیم ملی ایران نیست. ولی تنها نکته مثبت این است که استقلال قهرمان می‌شود و جام را می‌برد. این یک خبر خوب برای همه آبی‌دلان ازجمله من است که باعث خوشحالی‌مان می‌شود. آن هم بعد از ۱۰سال که نتوانسته بود این عنوان را کسب کند.
به‌نظر شما دلیل اصلی اینکه استقلال در چند سال گذشته نتوانسته بود قهرمان لیگ شود چیست؟
دلایل خیلی زیاد و متعددی بود که من به آنها برخوردم ولی بهتر است راجع‌به آنها حرف نزنیم چون استقلال این فصل قهرمان شد. هیچ‌وقت نباید در گذشته دست‌وپا زد چون در این صورت نمی‌شود رو به آینده روشن قدم برداشت. حالا که استقلال قهرمان شده، دیگر کسی راجع‌به عدم‌موفقیت این تیم در ۱۰سال قبل صحبت نمی‌کند. همه می‌گویند استقلال قهرمان لیگ است و برای فصل آینده هم مدافع عنوان قهرمانی خواهد بود.
نظرت درباره قرعه ایران در جام‌جهانی ۲۰۲۲قطر چیست؟
درباره تیم‌ملی ایران می‌دانم که قبل از اسکوچیچ شرایط خوبی نداشت و حتی خیلی‌ها باور نداشتند ایران از مرحله مقدماتی بالا بیاید. ولی وقتی اسکوچیچ آمد تمام بازی‌ها را برد و به مرحله بعد رسیدند. تا جایی که خاطرم هست ایران تا حالا به این راحتی به جام‌جهانی صعود نکرده بود. احساس می‌کنم ایران می‌تواند از گروهش در جام‌جهانی صعود کند و این فقط منوط به ۹۰دقیقه بازی نمی‌شود. روند آماده‌سازی و خیلی شرایط خوب دیگر که باید برای تیم ملی فراهم شود جزو فاکتورهای تعیین‌کننده هستند. امیدوارم این موفقیت برای ایران اتفاق بیفتد چرا که اتفاق خیلی خوبی هم برای اسکوچیچ و هم برای مردم ایران خواهد بود.
تو در سطوح بالای فوتبال اروپا بازی کردی و بعد پا به فوتبال ایران گذاشتی. تفاوت‌های این دو فوتبال در چیست؟
می‌توانم بگویم اختلاف فاحش و تفاوت زیادی بین فوتبال ایران و اروپا وجود دارد. آنطور که من در فوتبال ایران دیده‌ام، فوتبالیست‌ها خیلی جنگنده‌اند. از لحاظ فیزیکی و مقاومتی توانایی‌های خیلی خوبی دارند ولی از نظر تکنیکی قابل قیاس با اروپا نیستند. تفاوت را در آنجا می‌شود دید که وقتی بازیکنان برتر ایران به اروپا ترانسفر می‌شوند تازه مسائل تکنیکی و تاکتیکی را یاد می‌گیرند چون تا آن زمان اصلا برخوردی با این مسائل نداشته‌اند. به‌نظر من این ضعف بزرگ فوتبال ایران است. باید از پایه‌ها شروع کنند و از این لحاظ کیفیت‌شان را بالا ببرند و این چیزی است که اختلاف فوتبال ایران با اروپا را نشان می‌دهد.
سال‌هایی که در استقلال بودم خیلی سختی‌ها کشیدم ولی در قبالش محبت و عشق هواداران را نمی‌توانم فراموش کنم و باعث شدند برای من یک قلب آبی باقی بماند. برای تیم ملی ایران و باشگاه سابقم استقلال آرزوی موفقیت می‌کنم.
یک مشکل بزرگ که من دیدم مسائل زیرساختی است. فقط تعداد خیلی کمی ورزشگاه دیدم که از امکانات خوبی برخوردار بودند. استادیوم، زمین خوب و امکانات کلی که یک باشگاه حرفه‌ای باید داشته باشد. ما می‌بینیم که خیلی از باشگاه‌ها می‌خواهند به رقابت‌های آسیایی بروند اما واجد شرایط نیستند. در کل امکاناتی که باید داشته باشند را ندارند.
