این یک تکنیک قدیمی پرتکرار از ضد انقلاب طی ۴۳ سال گذشته است و یک هدف بیشتر ندارد، تحقیر توانمندی و اراده ملت ایران! بله، منظور ما دروغگویی و ایجاد شک و شبهه‌پراکنی پیرامون دستاوردهایی است که ملت بزرگ ایران، تنها با اتکا به توانمندی‌های خود به دست آورده است و دشمنان ملت ایران و نظام اسلامی و دنباله‌روهای داخلی و خارجی آنها که هیچگاه گزینه‌ای بجز ایستادگی در برابر خواست ملت ایران نداشته‌اند در پی کوچک شمردن آنها بوده‌اند. این رویه ثابت دشمنان کشورمان پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده و در موضوعات مختلفی که ملت ایران افتخارات جهانی آفریده همواره در دستور کارش قرار داشته، از فتوحات رزمندگان اسلام در دفاع مقدس تا فناوری‌های نوینی مانند فناوری هسته‌ای، سلول‌های بنیادی، توانمندی‌های دفاعی و همین‌طور فناوری فضایی.
ذات فناوری فضایی اینگونه است که برای توسعه آن ممکن است حوادث و خطاهای زیادی در آن به وجود بیاید، چراکه انسان به‌دنبال فتح قلمرویی است که درکش از آن محدودتر از دیگر جاهاست و همین موضوع هم در کشورهای دیگر و حتی کشورهای پیشرفته جهان موجب وقوع حوادثی شد که گاهی با تلفات انسانی همراه بود.
مرگ ۳ فضانورد در جریان تمرینات آپولو، مرگ ۷ فضانورد در انفجار شاتل فضایی چلنجر و مرگ هفت فضانورد دیگر در حادثه شاتل کلمبیا از جمله فجیع‌ترین حوادث فضایی جهان است که همگی در کشور امریکا به‌عنوان یکی از کشورهای پیشرفته در حوزه فضایی رخ داده است،گرچه تعداد سوانح و عدم موفقیت مأموریت‌های فضایی در کشورهای صاحب این فناوری در دنیا بسیار بیشتر از موارد صدرالاشاره است و سوانح فوق تنها سه مورد از سوانحی بود که منجر به تلفات انسانی شد؛، به‌عنوان مثال همین چندماه پیش ۴۰ ماهواره مربوط به پروژه استارلینک (اینترنت فضایی) که توسط راکت فالکن-۹ شرکت اسپیس ایکس ایالات متحده به فضا پرتاب شد، تنها ساعتی پس از پرتاب با برخورد به اتمسفر زمین سوختند و از بین رفتند.
در یک کلام، شکست یا عدم موفقیت کامل مأموریت‌های فضایی را می‌توان یک اتفاق طبیعی در دنیا عنوان کرد که مسبوق به سابقه است و همین شکست‌ها از آنجایی که احصای برخی فناوری‌ها نیازمند روش‌های آزمون و خطا است، منجر به توسعه فناوری‌های لازم و پیشرفته‌تر می‌شود.
با این حال از آنجا که هجمه‌های سنگین عملیات روانی علیه جمهوری اسلامی ایران طی ۴۳ سال گذشته همواره وجود داشته، فناوری فضایی نیز از این موضوع استثنا نیست و خط ثابت دشمنان در مرحله اول ایجاد تشکیک در توانمندی، در مرحله دوم تمسخر و در مرحله سوم بی‌فایده جلوه دادن دستیابی به توانمندی‌های فضایی بوده است.
طی سال‌های گذشته که پرتاب‌های فضایی در کشورمان با عدم توفیق همراه بود و این عدم توفیق به صراحت توسط مسئولان اعلام شده است، خط رسانه‌ای ضدانقلاب سرکوب توانمندی ملت ایران و متهم کردن کشور به اتلاف منابع در حوزه فضایی بوده است، با این حال طی ۲ سال گذشته و با موفقیت نیروی هوافضای سپاه در تزریق ماهواره‌های عملیاتی در مدار زمین، این خط رسانه‌ای دستخوش تغییراتی شد که عمدتاً بر پایه ایجاد شبهه در کارکرد ماهواره‌های نور-۱ و نور-۲ استوار است.
اردیبهشت ۱۳۹۹ پس از پرتاب موفق ماهواره نور-۱ و قرارگرفتن آن در مدار ۴۲۵ کیلومتری زمین که موجبات غافلگیری و سردرگمی ضدانقلاب از موفقیت فضایی ایران را فراهم کرد، فرمانده فضایی ارتش ایالات متحده در توئیتی، ماهواره نور-۱ را یک وبکم غلتان در فضا نامید که در فضا سرگردان است. با وجود آنکه این ادعا از سوی ضد انقلاب و پیاده‌نظام جنگ رسانه‌ای دشمن به‌عنوان یک گزاره قطعی مورد استناد قرار گرفت، اما دیری نپایید که سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با فعال کردن سیگنال ثانویه ماهواره نور-۱ در فضا این امکان را به دنبال‌کنندگان اجرام فضایی در سراسر جهان داد تا آنها بتوانند با تجهیزات آماتوری خود در هر نقطه از زمین که هستند ماهواره نور-۱ را رصد کنند؛ اقدامی که بلافاصله و پس از دریافت سیگنال ماهواره توسط کارشناسان در سراسر جهان موجب خنثی‌سازی خط ضد انقلاب در عدم موفقیت مأموریت ماهواره نور-۱ شد.
یکی از مواردی که ضد انقلاب در دو پرتاب ماهواره نور-۱ و نور-۲ از آن برای تخریب، تمسخر و کوچک شمردن اقدام استفاده کرده است، موضوع کابلی است که پس از پرتاب و برخاستن ماهواره‌بر به قسمت فوقانی آن متصل است و همین کابل را دستمایه‌ای برای تمسخر اقدامات و تحت تأثیر قرار دادن مخاطب عام که اطلاع چندانی از جزئیات فنی کار ندارد قرار می‌دهند.
در پاسخ به این شبهه باید گفت که کابل مذکور، کابل فرمان است و تمام فرامین لازم تا لحظه برخاستن Liftoff ماهواره‌بر توسط این کابل به آن ارسال می‌شود و مکانیزم جدایش آن نیز به همین ترتیب است که فشار ناشی از بالا رفتن ماهواره‌بر کابل می‌شد و کابل از محل اتصال خود کنده می‌شود. با این حال ممکن است این کابل به هر دلیل از محل اتصال خود جدا نشود که این موضوع نه تنها هیچ خطری برای ماهواره و ماهواره‌بر نخواهد داشت بلکه در ادامه مسیر پرواز ماهواره‌بر و افزایش سرعت، کابل مذکور خود به خود جدا خواهد شد.
استفاده از نرم‌افزارهای کرک شده از دیگر مواردی که پس از انتشار تصاویر مربوط به خط تولید و مونتاژ ماهواره‌بر قاصد مطرح شد، ایجاد شبهه از این باب بود که در مجموعه‌های تحقیقاتی و صنعتی نیروهای مسلح از نرم‌افزارهای لایه‌باز مهندسی مانند Matlab یا STK استفاده می‌شود که از طریق القای این موضوع در پی کم‌اهمیت شمردن کار صورت گرفته بودند.
در پاسخ به این شبهه باید یک بار دیگر تصاویر مربوط به مجموعه تحقیقاتی و صنعتی سازنده ماهواره‌بر را بررسی کرد؛ آنچه که ضد انقلاب برای خود مفروض گرفته است، صرفاً استناد به تصویر مات شده از چند صفحه نمایش است که روی آنها محیط یک نرم‌افزار محاسبات عددی و کدنویسی به نمایش درآمده است درحالی که تولید بومی چنین نرم‌افزارهایی به‌دلیل آنکه اساساً لایه‌باز هستند، کار چندان مشکلی نیست.
درباره نرم‌افزار شبیه‌ساز مراحل پرواز ماهواره و ماهواره‌بر نیز که ضد انقلاب مدعی استفاده مهندسان کشورمان از نرم‌افزار STK است هم موضوع فوق صدق می‌کند، حال آنکه به طور کلی نرم‌افزار شبیه‌ساز مجموعه فضایی سپاه،یک نرم‌افزار بومی است که «بروج» نام دارد و در تمام مراحل از آن استفاده می‌شود.
یکی دیگر از شبهاتی که پیرامون ماهواره‌بر قاصد در عملیات پرتاب ماهواره نور-۲ مطرح شد، موضوع برخورد مرحله اول و دوم ماهواره‌بر پس از جدایش به علت استارت دیرهنگام موتور مرحله دوم بود که این گزاره ابتدا توسط یک کارشناس صهیونیست مطرح و سپس توسط ضد انقلاب برجسته شد. در مضحک بودن چنین ادعایی همین بس که در صورت برخورد مرحله اول و دوم ماهواره‌بر قاصد، به طور کلی ماهواره‌ای در مدار تزریق نمی‌شد و نابود می‌شد. این ادعا درحالی است که امروز شاهد آن هستیم ماهواره نور-۲ در مدار قرار دارد و مسیر حرکت آن نیز از وبسایت‌های غربی قابل رصد و مشاهده است.
یکی از شبهاتی که طی دو سال گذشته به صورت مکرر درباره ماهواره‌های نور مطرح می‌شود این است که اگر به راستی ماهواره در مدار تزریق شده و در حال انجام ماموریت است، چرا هیچ تصویری از آن منتشر نمی‌شود؟ پاسخ به این شبهه با اندکی تأمل و تفکر در دسترس است؛ اما از آنجا که نان ضدانقلاب در پایین نگه داشتن سطح آگاهی مردم است، هیچگاه تلاش نمی‌کنند با ترسیم یک فضای منطقی و عقلانی، آنچه را واقعیت دارد به مخاطب خود القا کنند.
واقعیت آن است که ماهواره‌های نور، ماهواره‌هایی نظامی هستند و در دنیا انتشار تصاویر مربوط به ماهواره‌های نظامی و به طور خاص ماهواره‌های سنجشی چندان مرسوم نیست. با این حال در روزهای گذشته وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به منظور اثبات توانمندی دانشمندان کشورمان، چند تصویر که توسط ماهواره نور-۲ از دو منطقه در کشورمان تهیه شده است را منتشر کرد.
با اینحال از آنجایی که با استفاده از تصاویر مربوط به ماهواره‌های سنجشی که کارکرد نظامی دارند، اطلاعات فراوانی از تصاویر آنها که مربوط به کارکردهای حیاتی ماهواره است توسط دشمن قابل کشف است؛ عدم انتشار تهیه شده توسط ماهواره نور و یا انتشار با رعایت ملاحظات را می‌توان اقدامی منطقی از سوی کاربران این ماهواره عنوان کرد.
