به گزارش رکنا، جامبولات ایلیچ تدیف (متولد ۲۳ نوامبر ۱۹۶۸ در اوستیای جنوبی) کشتی‌گیر، مربی کشتی و فعال سیاسی اهل اوکراین است. تدیف از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ مربی تیم ملی کشتی آزاد روسیه بود و این تیم را 2 بار قهرمان المپیک، و چندین بار قهرمان جهان و اروپا کرد. تیم روسیه در قهرمانی جهان ۲۰۰۷ با ۶ مدال طلا و یک مدال برنز در هفت وزن به قهرمانی رسید که قاطعانه‌ترین قهرمانی یک تیم در تاریخ این رقابت‌ها محسوب می‌شود. وی پسرعموی البروس تدیف کشتی‌گیر آزادکار است که برنده سه مدال طلای قهرمانی جهان و یک مدال طلای المپیک برای تیم اوکراین شده‌است.
تدیف سال ۱۹۶۸ در جمهوری خودمختار اوستیای جنوبی به دنیا آمد که در آن هنگام بخشی از جمهوری گرجستان در اتحاد جماهیر شوروی بود. وی کشتی را از ۱۱ سالگی آغاز کرد و در سال ۱۹۹۰ قهرمان وزن ۹۰ کیلو کشتی آزاد شوروی شد. اما در آن زمان ماخاربک خادارتسف هموطن اوستیایی او قهرمان بی‌رقیب جهان در این وزن بود و تدیف نتوانست دوبنده تیم ملی شوروی را بر تن کند. وی پس از فروپاشی شوروی تصمیم گرفت برای تیم ملی اوکراین مسابقه بدهد. تدیف در سال ۱۹۹۳ با پیروزی بر الدار کورتانیدزه گرجستانی قهرمان اروپا شد و در سال‌های ۱۹۹۴ و ۱۹۹۵ در قهرمانی جهان نفر پنجم شد و در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا نیز دوباره به رتبه پنجم قناعت کرد. در حالیکه در هر سه دوره رسول خادم قهرمان این وزن شده و خادارتسف نیز به نایب قهرمانی یا مدال برنز می‌رسید.
جامبولات تدیف پس از کنار گذاشتن ورزش قهرمانی به چخینوالی مرکز اوستیای جنوبی برگشته و یک باشگاه کشتی را در آنجا دایر کرد تا اینکه در سال ۲۰۰۱ به عنوان سرمربی تیم ملی کشتی آزاد روسیه انتخاب شد. انتخاب تدیف برای این پست در ابتدا غیرمنتظره بود و در 2 سال اول حضور او در این مقام نیز روسیه نتوانست به قهرمانی تیمی جهان برسد و با اختلاف ناچیزی در سال ۲۰۰۱ قهرمانی را به گرجستان و در ۲۰۰۲ به ایران واگذار کرد. اما از سال ۲۰۰۳ سریال پیروزی‌های روسیه تحت هدایت تدیف آغاز شد و این تیم به طور پیاپی در تمام مسابقات قهرمانی جهان، المپیک و قهرمانی اروپا به قهرمانی رسید.
خبرنگار رکنا، گفت‌وگوی اختصاصی با این قهرمان و مربی بزرگ انجام داده که در ادامه از زیر نظر می‌گذرانید:
*درباره غیبت روسیه در مسابقات قهرمانی جهان چه نظری دارید؟
عدم حضور روسیه در مسابقات قهرمانی جهان، قهرمانی اروپا و بازی‌های المپیک، اعتبار این مسابقات را زیر سوال می‌برد. مطمئنم خیلی‌ها از این که ما نمی‌توانیم در این رقابت‌ها شرکت کنیم سود می‌برند. قهرمانی جهان بدون حضور روسیه اعتبار زیادی ندارد. ایران، آمریکا و روسیه سه ضلع قدرت کشتی هستند و عدم حضور هر یک از این تیم ها از جذابیت مسابقات کاسته و کیفیت فنی را پایین می آورد.
*برنامه‌های پیش‌روی تیم کشتی روسیه چیست؟
در شرایط امروز، هر تورنمنتی برای ما یک نفس تازه است. با توجه به شرایط فعلی و عدم اجازه به ما برای حضور در مسابقات، رقابت‌هایی تحت عنوان لیگ پادوبنی، برگزار کردیم. این رویداد برای هر ورزشکار فرصتی برای حفظ آمادگی بیشتر است و یک تورنمنت تجاری است که در آن کشتی‌گیرانی از کشورهای مغلوستان، قرقیزستان، قزاقستان یا بلاروس، ازبکستان، آذربایجان و ارمنستان در آن بودند که این نشان از ارزش بالای این تورنمنت دارد. در این مسابقه حدود 1500 شرکت‌کننده حضور داشتند که فکر می‌کنم کمک زیادی به ورزشکاران ما کرد تا بتوانند دوباره در شرایط مسابقه‌ای قرار بگیرند.
*به نظرتان چه زمانی اجازه حضور دوباره در مسابقات به شما داده می‌شود؟
ما تنها وظیفه داریم کشتی‌گیران را در فرم خوب حفظ کنیم و زمان مشخص خواهد کرد چه زمانی دوباره می‌توانیم در مسابقات باشیم. همانطور که در منشور المپیک نوشته شده، ورزش باید خارج از سیاست باشد اما امروز متأسفانه ورزش بیشتر از خود سیاست، سیاست‌گونه شده است! ورزش باید سفیر صلح باشد.
*تا المپیک پاریس برنامه شما چگونه است؟
ما هر روز به امید حضور در المپیک تمرین می‌کنیم و اگر در پاریس باشیم مانند گذشته بهترین نتایج رو کسب خواهیم کرد.
*از لحاظ روحی کشتی‌گیران شما در چه شرایطی هستند؟
کشتی‌گیران ما در حال جنگیدن هستند تا خودشان را در فرم خوب بدنی حفظ کنند.پ و فعلا چاره‌ای جز امید به آینده نداریم.
*به نظرتان در غیاب شما در قهرمانی جهان کدام تیم شانس بیشتری برای رفتن روی سکوی نخست دارد؟
فکر می‌کنم ایران از پس آمریکا بر می‌آید و برای شما آرزوی موفقیت دارم. خبر دارم تیم ما در ایران محبوبیت بالایی دارد و چون ما در آنجا نیستیم برای شما در آنجا آرزو می‌کنم و امیدوارم ورزشکارانتان خوش بدرخشند و ایران قهرمان جهان شود.
*گفت‌وگو از یدالله محمدی
انتهای پیام/
